Tanzimat Edebiyatında Tiyatro Eserleri Nelerdir?

**Prof. Dr. Sinsi** · 08-25-2012

Tanzimat Edebiyatında Tiyatro Eserleri Nelerdir?

Tanzimat edebiyatında tiyatro türünde çok sayıda eser veren bir diğer sanatçı da Abdülhak Hamit’tir

Eserlerinin bir kısmını mensur bir kısmını da manzum yazmıştır

Abdülhak Hamit’in eserleri:
Mensur olanlar:
Macera-yı Aşk (1873)
Sabr-ü Sebat (1874)
İçli Kız (1874)
Duhter-i Hindu (1875)
Finten (1916)
Yadigâr-ı Harb Manzum olanlar:
Nazife (1878)
Nesteren (1877)
Eşber (1880)
Tarhan (1916)
Sardanapal (1917)
İlhan (1918)
Hakan (1935)
Eserlerini dram türüyle yazan Hamit; Finten’de Shakespeare; Nesteren ve Eşber’de Corneille’in etkisinde kalmıştır

İlk piyeslerinde tiyatro tekniğine (üç birlik kuralı) uyarken sonraları bu anlayışı bırakmış

1880′den sonraki tiyatro eserlerini okunsun diye yazmıştır

Piyeslerinde sosyal gerçeklere pek değinmemiştir

Bireyin iç dünyasına yönelerek daha bireysel konuları işlemiştir

Hâmit’in piyeslerindeki en büyük kusur dilde ve üsluptaki düzensizliktir

İlk piyeslerinde konuşma diline ve üslubuna yaklaşmış olmasına rağmen sonraki eserlerinde bu dil ve üsluptan uzaklaşmıştır

Bu dönemin tiyatro yazarları arasında Manastırlı Rıfat

Hasan Bedrettin Paşa

Ali Haydar

Sami Paşazade Sezai

Muallim Naci

Mehmet Şakir gibi isimleri de sayabiliriz

A) HİKAYE-İ İBRAHİM PAŞA
Tanzimat devrinin ilk tiyatro eseridir

Konusunu Kanuni devrinden alan ve 4 perdeden 11 tablodan oluşan Hayrullah efendi tarafından yazılan küçük bir dramdır

Konusu

Kanuni’nin Bağdat seferi sırasında Ordu Defterdarı İskender Çelebiyi haksız yere idam ettirdiği ve saltanat hırsına kapıldığı için Kanuni tarafından 1536 da idam edilen sadrazam İbrahim Paşa ile aynı devirde Mısır da ün salmış mutasavvıf İbrahim Gülşeni ve Mısır valisinin oğlu İbrahim Paşa’lar birbirine karıştırılarak Osmanlı imparatorluğu için asıl tehlikenin son söylenen şahsiyetten geleceği söylenmek istenen piyeste

tarihi atmosferi tamamlamak için özellikle dil ve uslübun 16

yy uygun olması dikkat çekicidir

B)ŞAİR EVLENMESİ
Şinasi tarafından yazılan bir perdelik komedidir

1860 yılında Tercüman-ı Ahval de sertifika şeklinde yayınlanmış ve aynı yıl kitap halinde basılmıştır

konu olarak görücü usulü evlenme adetini işlemiştir

Olay basittir fakat kuruluş sağlamdır

Vakanın başlıca iki tarafından yürütülmesi

değişik halk tabakalarından yerli karakterlerin bulunması orta oyununa ait özellikleri içerirken belli bir edebi metin halinde olması

vakanın gelişme tarzı bakımından batılı tarzda bir eserdir

Eserin böyle bir yapıda oluşu yazarın

orta oyuna alışık olan Türk seyircisini yadırgatmadan batılı tiyatroya ısındırmayı amaçlamıştır

Şinasi

tiyatroyu da düşünce ve bilgileri aktarma aracı olarak görmüştür

Türk tiyatrosunun komedi türündeki ilk denemesi

drama türündeki Hayrullah Efendinin piyesine göre teknik bakımdan daha ileridedir

Şinasi kendinden sonrakiler için de teşvik edici olmuştur

C) İLK MANZUM PİYES
Türk tiyatrosunun ilk manzum piyesini 1866 da Ali Haydar yazmıştır

Üç adet piyesi vardır

Bunlar; 1- Sergüzeşt-i Perviz 2- Sasaniyan hükümdarlarında ıı

Ersaz’ın Sergüzeşti 3- Ruya Oyunu dur

Bunlardan ilk ikisi trajedidir

Yazar ilk piyesinin önsözünde Türk tiyatrosuna ilk trajediyi kazandırdığını söyler

Ancak kuruş ve teması daha çok dram karakteri taşır

Doğal olarak manzum tiyatro çeşidinin ilk deneme olması

yazarın nazım tekniğine hakimiyet zayıflığı dil ve uslübu cansızlaştırmıştır

Son piyesi ise iki perdelik komedidir

D)KARAKTER KOMEDİSİ
Bir yandan tiyatroda oynanmak üzre tercüme piyesleri hazırlayan diğer yandan da kendisi piyes yazan Ali Bey‘in 1- Kokona Yatıyor

2- Misafir-i istiskal

3- Geveze Berber adlı üç komedisi ile Letafet isimli (1899) bir tane operatı vardır

Yazdığı komedyalar tamamen batılı tarzda kuruluşa sahiptır

Sosyal meselelere dokunmaz

Basit karakter komedisidir ki bu tarzın Türk tiyatrosundaki ilk örnekleridir

E) RECAİZADE EKREM’İN VUSLAT’I
İlk denemesini Afife Anjelik ile 1870 de yapmıştır

İkinci denemesi Atala yahud Amerika Vahşileridir

Afife Anjelik

kocasının yokluğunda uşağının tecavüz teşebbüsüne karşı direnmiş genç bir kadının hikayesini anlatır

4 perdelik ve şahısları Fransızdır

Kitabın kapağında ve yayınlana gazetede telif diye gösterilmesi vakası Fransada geçmiş zabıta olayından alındığı ihtimalini güçlendirmektedir

1872 yılların başında Fransız yazar Şatobriyan dan çevirdiği Atala romanını piyes haline getirip bastırmıştır

Önemli bir başka tiyatro eseri de Vuslattır(1874)

Evlilikte anne- babanın değil çocukların karar vermesi gerektiği şeklindeki sosyal meseleyi ele olan dramın önsözünde

daha önceki denemelerinde yerli olay ve ifadelerin yer almayışından dolayı eleştirilmesine dikkat çekerek haklı olduklarını bunun için Milli bir piyes denemesi olarak Vuslat’ı yazdığını ifade eder

Vuslat daha önce Namık Kemal ‘in yayınlanan Zavallı Çocuk’taki temayı aynen tekrarlaması ve karakterler arasındaki benzerlikler nedeniyle değerini zayıflatmıştır

1914 yılında vefatından sonra basılan konusunu Binbir Gündüz Hikayeleri’nden alan Çok Bilen Çok Yanılır komedisi modern tiyatro türünün bütün özelliklerini taşır

Tanzimat döneminin en iyi tiyatro yazarları arasında yer alır

F) ROMANTİK DRAM
Namık Kemal

Osmanlı Tiyatrosu’nun modernleşmesi için çaba harcarken bir tarafından da oynanmak üzre piyesler yazmıştır

1867 yılında Avrupaya giden N

Kemal

orada da tiyatro ile ilgilendi ve burada tiyatronun sadece eğlence aracı olmadığını aynı zamanda seyircinin kültür seviyesini yükseltme görevi de olduğunu farketti

Binlerce insana hitap eden bu müessese

bir okuldu

Paris’ten yazdığı mektuplarda tiyatronun “ahlak ve lisan” mektebi olduğunu ifade etmiştir

Avrupadan dönünce Osmanlı Tiyatrosunun edebi heyetine girdi ve 1873 te “Vatan yahud Silistre‘yi” yazdı

Oyun oynandıktan 1 hafta sonra Kıbrıs’a Magosa kasabasına kalebend olarak gönderildi

3 yıl içinde 600 defa oynandı

Bu sırada N

Kemal

Gülnihal’i (1875) yazıyordu

Kıbrıs da kaldığı 38 ay içinde 4 piyes yazmıştır

1-Zavallı Çocuk (1873) 2-Akif Bey (74)

3-Kara Bela(1910)

4-Celalettin Harzemşah( 1875)

Bu piyeslerin hepsi dramdır

Vatan yahud Silistre ile Celalettin Harzemşah konuları arihi olaylardır

Teknik bakımdam enkuvvetli eseri Gülnihaldir ki vakanın geliştirilmesi

entrik unsurların çok iyi işlenmesi

canlı karakterler olması onun bu eserini güçlü kılar

Vatan yahud Silistre ise devrin yurtseverlik ve kahramanlık duygularını çok iyi işler

Celalettin Harzemşah ise romantik dramın etkisiyle yazılmıştır

Okunmak için yazılmış

vakası da orta çağ tarihinden alınmıştır

Not: Tanzimat döneminin romantik dramın ilk örneğidir

Özellikle faydalı bir eğlence olarak tanımladığı tiyatro ile ilgili fikirlerini Celalettin Harzemşah’ın Mukaddemesinden öğrenmek mümkündür

Bu piyes

Abdülhak Hamid’in tarihi piyeslere yönelişini sağlamıştır

Not: N

Kemal–> Zavallı Çocuk

R

Ekrem–>Vuslat

A

Hamid–> İçli Kız piyesleri arasında yakın tema ve vaka benzerlikleri dikkat çeker

G) MİLLİ DRAM TERİMİ
Tiyatro alanındaki başka önemli şahsiyet ise Ahmet Mithat’tır

1872 yılında Eyvah isimli dramı oynanmıştır

Bu oyunun teması

batılılaşmanın aile üzerindeki tesiri ve evlenmedeki eski adetlerin tenkidi şeklindedir

Burada birden fazla kadın ile evlenme tenkid edilmiştir

Bazı kesimlerce ağır tenkidlere maruz kalan A

Mithat

1875 te Açık Baş adlı başka bir komedisi ile halkın dini duygularını kötüye kullanan din istismarcılarını eleştirmiştir

12′ye yaklaşan eserlerinden 7 tanesi basılmıştır

1875 te

Ahz-ı Sâr Yahut Avrupa’nın Eski Medeniyeti adlı dramı

insan hakları ve avrupadaki sınıf mücadelesini anlatmasına karşın başarısız bir dramdır

1883 te Çerkez Özdenler adlı piyesin kapağında “Milli Dram” terimi ve “hem tiyatroda oynanmak hem de roman gibi okunmak için yazılmıştır” ifadesi yer alır

konusu Osmanlı İmparatorluğu azınlıklarından olan Çerkezlerin yaşayış tarzını anlatır

1883 te yazılan Fürs-i Kadim’de Bir Facia yahut Siyavuş piyesi ise

konusunu eski İran tarihinden almıştır

Bu dönem II :Abdülhamit tarafından ciddi tiyatro içerikli oyunlara izin verilmediğinden dolayı

daha çok müzikal eğlence ağırlıklı eserler sahnelenmiş ve buna Hamid de uyarak Çengi yahut Daniş Çelebi (1883)

Ziba (basılmamıştır

) adlı tiyatro eserleri yazmıştır

Haricinde Hükm-i Dil 1884

Zuhur-i Osmaniyan (1879) piyesler yazmıştır

Sosyal meselelere üzerindeki hakimiyetinin yanı sıra tiyatro tekniğini ikinci plana atmıştir

H) KURALSIZ ÜSTAD
Tanzimat tiyatrosu’nun en verimli ve en mühim şahsiyeti

şüphesiz Abdülhak Hamit’dir

İlk denemesi (1873) Macera-yı Aşk

Fransız ve İngiliz edebiyatlarından gelme tesir ile egzotik bir yapı dikkat çeker

1874 te Sabr u Sebat ile İçli Kız ‘ı yazar ardından Duhter-i Hindu ‘yu (1875) yazar

Sabr u Sebat ‘ta

atasözleri

halk tekerlemeleri ve cinaslı anlatım vardır

İçli Kız

Zavallı Çocuk piyesinin tesirindedir

Duhter-i Hindu ‘da tekrar egzotik anlatıma döner

Bunun sebebini de şöyle açıklar: Milli Tiyatro

herkese bildiği konuları aktarır oysa tanınmayan azınlıkların ve toplulukların hayatlarını

İslam veya Osmanlı tarihinin muhteşem olaylarını anlatmalıdır

1916 da yazılan Finten

19

yy sonundaki İngiltere’yi anlatır

Hamid

piyeslerinin bir kısmını nesir bir kısmını da manzum yazmıştır

Yadir -ı Harp (1917)

Nazife(1878)

Nesteren(1877)

Eşber(1880)

Tarhan (1916)

İlhan(1918)

Hakan(1953) v

b

Eserleri vardır

Yirmi biri bulan tiyatro eserlerinin hepsi dramdır

Genellikle romantik dramın tesirindedir

Hanid’in bütün piyeslerinde karakterler ön plandadır

Psikolojik tahlillerine büyük önem vermiştir

Özellikle ihtirasların tahlil ve tasvirinde güçlüdür

Elbette piyeslerinde tamamen sosyal konulardan uzaklaşmış değildir

Vatan ve yurtseverlik konuları Liberta’da dikkat çeker

İlk piyeslerinde teknik yapıya dikkat ederken sonraları bunu ihmal etmiştir

1880 den sonraki piyeslerini okunmak için yazmıştır

Bunun için perde bölünüşleri düzensiz olmuştur

Perde sonlarına yaptığı ilaveler piyesin yapısını bozmuştur

Nesteren ve Liberta’yı hece vezniyle yazarken diğerlerini aruz vezniyle yazmıştır

Onun eserlerindeki en büyük kusur dil ve uslüptadır

İlk piyesler konuşma diline yakınken sonraları uzaklaşmıştır

Zaman zaman bütün tiyatro kalıplarını hiçe saymıştır

O kurallar içinde kuralsız bir üstad olmuştur

SONUÇ
Bütün gelişmeleri kısaca özetleyecek olursak;Batılı anlamıyla tiyatro da Tanzimat döneminde görülür

Bu dönemde geleneksel tiyatro içine giren türler (kukla

Karagöz

orta oyunu gibi) de varlığını sürdürmüştür

Tanzimat’ın ilk yıllarında İstanbul’un çeşitli yerlerinde tiyatro binaları yapılmaya başlandı

Önceleri özellikle İtalyan ve Fransız

daha sonra da Ermeni tiyatro toplulukları bu binalarda oyunlar sergiledi

Mihail Naum

Güllü Agop gibi Ermeniler’in Türkçe oyunları da sergilemeleri önemli bir gelişmeye sebep oldu

Güllü Agop 1868′ de kurduğu Osmanlı Tiyatrosunda ilk kez düzenli olarak temsiller vermeye başladı; müzikli oyunlar dışında Türkçe oyunlar sergilemenin tekelini 10 yıl elinde tutmuştur

Birçok Türk erkek tiyatro sanatçısı ilk kez bu tiyatroda sahneye çıkmıştır

Müslüman Türk kadınının sahneye çıkması şeriat hükümlerine göre olanaksızdı

Bu yüzden bazı kadın rollerini bazı durumlarda yabancı kadınlar ya da erkekler oynamışlardır

Bu tiyatro 1884′te Ahmet Mithat’ın Çerkez Özdenler oyununu oynarken oyun özgürlük duyguları aşıladığı gerekçesi ile tiyatro kapatılmış

binası da yıktırılmıştır

Bundan dolayı bu tarihten 1908′e kadar kadar Türk tiyatrolarına tuluat oyunları egemen olmuştur

Mardiros Mınakyan’ın kurduğu Osmanlı Dram Kumpanyası Türkçe oyunlar sahnelemeye devam etmiştir

Türk edebiyatında ilk tiyatro yapıtı olarak Hayrullah Efendi’nin(1817-66) Hikaye-i İbrahim Paşa ve İbrahim-i Gülşen’i (1844) adlı dramı gösterilmektedir

Şinasi’nin Şair Evlenmesi (1860) ilk güldürü olarak kabul edilmektedir

Ali Haydar (1836-1914) ilk trajedi

Direktör Ali Bey (1844-99) de karakter güldürü örnekleri vermiştir

Yazar

çevirmen

tiyatroya maddi ve manevi destek sağlayan devlet adamı olarak Ahmet Vefik Paşa(1823-91) ‘nın Tanzimat tiyatrosuna çok büyük katkısı olmuştur

Moliere’den yaptığı çeviri ve uyarlamaları çok önemlidir

Feraizcizade Mehmed Şakir (1853-1911) duru bir Türkçe ve başarılı bir teknikle yazdığı oyunlardan ötürü ” Türk Moliere’i”olarak adlandırılmıştır

Bu dönem tiyatrolarında çoğunlukla toplumsal ve tarihsel konular işlenmiştir

Öbür türlere oranla Tanzimat döneminde tiyatro çok daha etkili olmuştur

Bu bakımdan bazı Tanzimat yazarları (Namık Kemal

Recaizade Mahmut Ekrem

Abdülhak Hamit) tiyatro oyunları da yazmıştır

08-25-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Tanzimat Edebiyatında Tiyatro Eserleri Nelerdir? Tanzimat Edebiyatında Tiyatro Eserleri Nelerdir? Tanzimat edebiyatında tiyatro türünde çok sayıda eser veren bir diğer sanatçı da Abdülhak Hamit’tir Eserlerinin bir kısmını mensur bir kısmını da manzum yazmıştır Abdülhak Hamit’in eserleri: Mensur olanlar: Macera-yı Aşk (1873) Sabr-ü Sebat (1874) İçli Kız (1874) Duhter-i Hindu (1875) Finten (1916) Yadigâr-ı Harb Manzum olanlar: Nazife (1878) Nesteren (1877) Eşber (1880) Tarhan (1916) Sardanapal (1917) İlhan (1918) Hakan (1935) Eserlerini dram türüyle yazan Hamit; Finten’de Shakespeare; Nesteren ve Eşber’de Corneille’in etkisinde kalmıştır İlk piyeslerinde tiyatro tekniğine (üç birlik kuralı) uyarken sonraları bu anlayışı bırakmış 1880′den sonraki tiyatro eserlerini okunsun diye yazmıştır Piyeslerinde sosyal gerçeklere pek değinmemiştir Bireyin iç dünyasına yönelerek daha bireysel konuları işlemiştir Hâmit’in piyeslerindeki en büyük kusur dilde ve üsluptaki düzensizliktir İlk piyeslerinde konuşma diline ve üslubuna yaklaşmış olmasına rağmen sonraki eserlerinde bu dil ve üsluptan uzaklaşmıştır Bu dönemin tiyatro yazarları arasında Manastırlı Rıfat Hasan Bedrettin Paşa Ali Haydar Sami Paşazade Sezai Muallim Naci Mehmet Şakir gibi isimleri de sayabiliriz A) HİKAYE-İ İBRAHİM PAŞA Tanzimat devrinin ilk tiyatro eseridir Konusunu Kanuni devrinden alan ve 4 perdeden 11 tablodan oluşan Hayrullah efendi tarafından yazılan küçük bir dramdır Konusu Kanuni’nin Bağdat seferi sırasında Ordu Defterdarı İskender Çelebiyi haksız yere idam ettirdiği ve saltanat hırsına kapıldığı için Kanuni tarafından 1536 da idam edilen sadrazam İbrahim Paşa ile aynı devirde Mısır da ün salmış mutasavvıf İbrahim Gülşeni ve Mısır valisinin oğlu İbrahim Paşa’lar birbirine karıştırılarak Osmanlı imparatorluğu için asıl tehlikenin son söylenen şahsiyetten geleceği söylenmek istenen piyeste tarihi atmosferi tamamlamak için özellikle dil ve uslübun 16 yy uygun olması dikkat çekicidir B)ŞAİR EVLENMESİ Şinasi tarafından yazılan bir perdelik komedidir 1860 yılında Tercüman-ı Ahval de sertifika şeklinde yayınlanmış ve aynı yıl kitap halinde basılmıştırkonu olarak görücü usulü evlenme adetini işlemiştir Olay basittir fakat kuruluş sağlamdır Vakanın başlıca iki tarafından yürütülmesi değişik halk tabakalarından yerli karakterlerin bulunması orta oyununa ait özellikleri içerirken belli bir edebi metin halinde olması vakanın gelişme tarzı bakımından batılı tarzda bir eserdir Eserin böyle bir yapıda oluşu yazarın orta oyuna alışık olan Türk seyircisini yadırgatmadan batılı tiyatroya ısındırmayı amaçlamıştır Şinasi tiyatroyu da düşünce ve bilgileri aktarma aracı olarak görmüştür Türk tiyatrosunun komedi türündeki ilk denemesi drama türündeki Hayrullah Efendinin piyesine göre teknik bakımdan daha ileridedir Şinasi kendinden sonrakiler için de teşvik edici olmuştur C) İLK MANZUM PİYES Türk tiyatrosunun ilk manzum piyesini 1866 da Ali Haydar yazmıştır Üç adet piyesi vardır Bunlar; 1- Sergüzeşt-i Perviz 2- Sasaniyan hükümdarlarında ıı Ersaz’ın Sergüzeşti 3- Ruya Oyunu dur Bunlardan ilk ikisi trajedidir Yazar ilk piyesinin önsözünde Türk tiyatrosuna ilk trajediyi kazandırdığını söyler Ancak kuruş ve teması daha çok dram karakteri taşır Doğal olarak manzum tiyatro çeşidinin ilk deneme olması yazarın nazım tekniğine hakimiyet zayıflığı dil ve uslübu cansızlaştırmıştır Son piyesi ise iki perdelik komedidir D)KARAKTER KOMEDİSİ Bir yandan tiyatroda oynanmak üzre tercüme piyesleri hazırlayan diğer yandan da kendisi piyes yazan Ali Bey‘in 1- Kokona Yatıyor2- Misafir-i istiskal3- Geveze Berber adlı üç komedisi ile Letafet isimli (1899) bir tane operatı vardır Yazdığı komedyalar tamamen batılı tarzda kuruluşa sahiptır Sosyal meselelere dokunmaz Basit karakter komedisidir ki bu tarzın Türk tiyatrosundaki ilk örnekleridir E) RECAİZADE EKREM’İN VUSLAT’I İlk denemesini Afife Anjelik ile 1870 de yapmıştır İkinci denemesi Atala yahud Amerika Vahşileridir Afife Anjelik kocasının yokluğunda uşağının tecavüz teşebbüsüne karşı direnmiş genç bir kadının hikayesini anlatır 4 perdelik ve şahısları Fransızdır Kitabın kapağında ve yayınlana gazetede telif diye gösterilmesi vakası Fransada geçmiş zabıta olayından alındığı ihtimalini güçlendirmektedir 1872 yılların başında Fransız yazar Şatobriyan dan çevirdiği Atala romanını piyes haline getirip bastırmıştır Önemli bir başka tiyatro eseri de Vuslattır(1874) Evlilikte anne- babanın değil çocukların karar vermesi gerektiği şeklindeki sosyal meseleyi ele olan dramın önsözünde daha önceki denemelerinde yerli olay ve ifadelerin yer almayışından dolayı eleştirilmesine dikkat çekerek haklı olduklarını bunun için Milli bir piyes denemesi olarak Vuslat’ı yazdığını ifade eder Vuslat daha önce Namık Kemal ‘in yayınlanan Zavallı Çocuk’taki temayı aynen tekrarlaması ve karakterler arasındaki benzerlikler nedeniyle değerini zayıflatmıştır 1914 yılında vefatından sonra basılan konusunu Binbir Gündüz Hikayeleri’nden alan Çok Bilen Çok Yanılır komedisi modern tiyatro türünün bütün özelliklerini taşır Tanzimat döneminin en iyi tiyatro yazarları arasında yer alır F) ROMANTİK DRAM Namık Kemal Osmanlı Tiyatrosu’nun modernleşmesi için çaba harcarken bir tarafından da oynanmak üzre piyesler yazmıştır 1867 yılında Avrupaya giden N Kemal orada da tiyatro ile ilgilendi ve burada tiyatronun sadece eğlence aracı olmadığını aynı zamanda seyircinin kültür seviyesini yükseltme görevi de olduğunu farketti Binlerce insana hitap eden bu müessese bir okuldu Paris’ten yazdığı mektuplarda tiyatronun “ahlak ve lisan” mektebi olduğunu ifade etmiştir Avrupadan dönünce Osmanlı Tiyatrosunun edebi heyetine girdi ve 1873 te “Vatan yahud Silistre‘yi” yazdı Oyun oynandıktan 1 hafta sonra Kıbrıs’a Magosa kasabasına kalebend olarak gönderildi3 yıl içinde 600 defa oynandı Bu sırada N Kemal Gülnihal’i (1875) yazıyordu Kıbrıs da kaldığı 38 ay içinde 4 piyes yazmıştır 1-Zavallı Çocuk (1873) 2-Akif Bey (74) 3-Kara Bela(1910) 4-Celalettin Harzemşah( 1875) Bu piyeslerin hepsi dramdır Vatan yahud Silistre ile Celalettin Harzemşah konuları arihi olaylardır Teknik bakımdam enkuvvetli eseri Gülnihaldir ki vakanın geliştirilmesi entrik unsurların çok iyi işlenmesi canlı karakterler olması onun bu eserini güçlü kılar Vatan yahud Silistre ise devrin yurtseverlik ve kahramanlık duygularını çok iyi işler Celalettin Harzemşah ise romantik dramın etkisiyle yazılmıştır Okunmak için yazılmış vakası da orta çağ tarihinden alınmıştır Not: Tanzimat döneminin romantik dramın ilk örneğidir Özellikle faydalı bir eğlence olarak tanımladığı tiyatro ile ilgili fikirlerini Celalettin Harzemşah’ın Mukaddemesinden öğrenmek mümkündür Bu piyes Abdülhak Hamid’in tarihi piyeslere yönelişini sağlamıştır Not: N Kemal–> Zavallı Çocuk R Ekrem–>Vuslat AHamid–> İçli Kız piyesleri arasında yakın tema ve vaka benzerlikleri dikkat çeker G) MİLLİ DRAM TERİMİ Tiyatro alanındaki başka önemli şahsiyet ise Ahmet Mithat’tır 1872 yılında Eyvah isimli dramı oynanmıştır Bu oyunun teması batılılaşmanın aile üzerindeki tesiri ve evlenmedeki eski adetlerin tenkidi şeklindedir Burada birden fazla kadın ile evlenme tenkid edilmiştir Bazı kesimlerce ağır tenkidlere maruz kalan A Mithat 1875 te Açık Baş adlı başka bir komedisi ile halkın dini duygularını kötüye kullanan din istismarcılarını eleştirmiştir 12′ye yaklaşan eserlerinden 7 tanesi basılmıştır 1875 te Ahz-ı Sâr Yahut Avrupa’nın Eski Medeniyeti adlı dramı insan hakları ve avrupadaki sınıf mücadelesini anlatmasına karşın başarısız bir dramdır 1883 te Çerkez Özdenler adlı piyesin kapağında “Milli Dram” terimi ve “hem tiyatroda oynanmak hem de roman gibi okunmak için yazılmıştır” ifadesi yer alırkonusu Osmanlı İmparatorluğu azınlıklarından olan Çerkezlerin yaşayış tarzını anlatır 1883 te yazılan Fürs-i Kadim’de Bir Facia yahut Siyavuş piyesi ise konusunu eski İran tarihinden almıştır Bu dönem II :Abdülhamit tarafından ciddi tiyatro içerikli oyunlara izin verilmediğinden dolayı daha çok müzikal eğlence ağırlıklı eserler sahnelenmiş ve buna Hamid de uyarak Çengi yahut Daniş Çelebi (1883) Ziba (basılmamıştır) adlı tiyatro eserleri yazmıştır Haricinde Hükm-i Dil 1884 Zuhur-i Osmaniyan (1879) piyesler yazmıştır Sosyal meselelere üzerindeki hakimiyetinin yanı sıra tiyatro tekniğini ikinci plana atmıştir H) KURALSIZ ÜSTAD Tanzimat tiyatrosu’nun en verimli ve en mühim şahsiyeti şüphesiz Abdülhak Hamit’dir İlk denemesi (1873) Macera-yı Aşk Fransız ve İngiliz edebiyatlarından gelme tesir ile egzotik bir yapı dikkat çeker 1874 te Sabr u Sebat ile İçli Kız ‘ı yazar ardından Duhter-i Hindu ‘yu (1875) yazar Sabr u Sebat ‘ta atasözleri halk tekerlemeleri ve cinaslı anlatım vardır İçli Kız Zavallı Çocuk piyesinin tesirindedir Duhter-i Hindu ‘da tekrar egzotik anlatıma döner Bunun sebebini de şöyle açıklar: Milli Tiyatro herkese bildiği konuları aktarır oysa tanınmayan azınlıkların ve toplulukların hayatlarını İslam veya Osmanlı tarihinin muhteşem olaylarını anlatmalıdır 1916 da yazılan Finten 19yy sonundaki İngiltere’yi anlatır Hamid piyeslerinin bir kısmını nesir bir kısmını da manzum yazmıştır Yadir -ı Harp (1917) Nazife(1878) Nesteren(1877) Eşber(1880) Tarhan (1916) İlhan(1918) Hakan(1953) vb Eserleri vardır Yirmi biri bulan tiyatro eserlerinin hepsi dramdır Genellikle romantik dramın tesirindedir Hanid’in bütün piyeslerinde karakterler ön plandadır Psikolojik tahlillerine büyük önem vermiştir Özellikle ihtirasların tahlil ve tasvirinde güçlüdür Elbette piyeslerinde tamamen sosyal konulardan uzaklaşmış değildir Vatan ve yurtseverlik konuları Liberta’da dikkat çeker İlk piyeslerinde teknik yapıya dikkat ederken sonraları bunu ihmal etmiştir 1880 den sonraki piyeslerini okunmak için yazmıştır Bunun için perde bölünüşleri düzensiz olmuştur Perde sonlarına yaptığı ilaveler piyesin yapısını bozmuştur Nesteren ve Liberta’yı hece vezniyle yazarken diğerlerini aruz vezniyle yazmıştır Onun eserlerindeki en büyük kusur dil ve uslüptadır İlk piyesler konuşma diline yakınken sonraları uzaklaşmıştır Zaman zaman bütün tiyatro kalıplarını hiçe saymıştır O kurallar içinde kuralsız bir üstad olmuştur SONUÇ Bütün gelişmeleri kısaca özetleyecek olursak;Batılı anlamıyla tiyatro da Tanzimat döneminde görülür Bu dönemde geleneksel tiyatro içine giren türler (kukla Karagöz orta oyunu gibi) de varlığını sürdürmüştürTanzimat’ın ilk yıllarında İstanbul’un çeşitli yerlerinde tiyatro binaları yapılmaya başlandı Önceleri özellikle İtalyan ve Fransız daha sonra da Ermeni tiyatro toplulukları bu binalarda oyunlar sergiledi Mihail Naum Güllü Agop gibi Ermeniler’in Türkçe oyunları da sergilemeleri önemli bir gelişmeye sebep oldu Güllü Agop 1868′ de kurduğu Osmanlı Tiyatrosunda ilk kez düzenli olarak temsiller vermeye başladı; müzikli oyunlar dışında Türkçe oyunlar sergilemenin tekelini 10 yıl elinde tutmuştur Birçok Türk erkek tiyatro sanatçısı ilk kez bu tiyatroda sahneye çıkmıştır Müslüman Türk kadınının sahneye çıkması şeriat hükümlerine göre olanaksızdı Bu yüzden bazı kadın rollerini bazı durumlarda yabancı kadınlar ya da erkekler oynamışlardır Bu tiyatro 1884′te Ahmet Mithat’ın Çerkez Özdenler oyununu oynarken oyun özgürlük duyguları aşıladığı gerekçesi ile tiyatro kapatılmış binası da yıktırılmıştır Bundan dolayı bu tarihten 1908′e kadar kadar Türk tiyatrolarına tuluat oyunları egemen olmuştur Mardiros Mınakyan’ın kurduğu Osmanlı Dram Kumpanyası Türkçe oyunlar sahnelemeye devam etmiştir Türk edebiyatında ilk tiyatro yapıtı olarak Hayrullah Efendi’nin(1817-66) Hikaye-i İbrahim Paşa ve İbrahim-i Gülşen’i (1844) adlı dramı gösterilmektedirŞinasi’nin Şair Evlenmesi (1860) ilk güldürü olarak kabul edilmektedir Ali Haydar (1836-1914) ilk trajedi Direktör Ali Bey (1844-99) de karakter güldürü örnekleri vermiştir Yazar çevirmen tiyatroya maddi ve manevi destek sağlayan devlet adamı olarak Ahmet Vefik Paşa(1823-91) ‘nın Tanzimat tiyatrosuna çok büyük katkısı olmuşturMoliere’den yaptığı çeviri ve uyarlamaları çok önemlidir Feraizcizade Mehmed Şakir (1853-1911) duru bir Türkçe ve başarılı bir teknikle yazdığı oyunlardan ötürü ” Türk Moliere’i”olarak adlandırılmıştırBu dönem tiyatrolarında çoğunlukla toplumsal ve tarihsel konular işlenmiştir Öbür türlere oranla Tanzimat döneminde tiyatro çok daha etkili olmuştur Bu bakımdan bazı Tanzimat yazarları (Namık Kemal Recaizade Mahmut Ekrem Abdülhak Hamit) tiyatro oyunları da yazmıştır