Şair Duyarlılığı Nedir?-Şair Duyarlılığı Hakkında

**Prof. Dr. Sinsi** · 08-25-2012

Şair Duyarlılığı Nedir?-Şair Duyarlılığı Hakkında

Hiçbir sanat yoktur ki sanatçı için özel bir duyarlılık

özel bir seziş

özel bir bakış biçimi gerektirmesin

Bunun bir başka anlamı şiir yazabilmek için şair olmanın

resim yapabilmek için ressam olmanın

tiyatro yapabilmek için tiyatrocu olmanın bir zorunluluk olduğudur

insanlar genelde sanatçıyı sanat yapmakta üst yetenekleri gelişmiş olan insan diye düşünmezler

doğuştan ya da başka bir yerden özel yetenekleri olan (özel yetenekleri zaten varolan) insan diye düşünürler

Sanatçı dünyaya hazır gelmiş bir kişi değildir

sanatçı olarak dünyaya düşmüş ya da gönderilmiş biri değildir

Bilincimiz eğilimlerimize göre gelişir

dünyayla ilişkilerimizin niteliğine göre gelişir

Şair olmak da böylesi bir gelişimin sonucudur

İnsanın önce kendini şair kılması gerekir

Şiir yazabilmek için şair olmak bir zorunluluktur

Şiir yazmak da şair olmak için zorunluluktur

Öyleyse şiir yaza yaza şair oluruz ve şair olduğumuz zaman ya da şair olduğumuz için şiir yazarız

Bu bize ustalığın özel bir duyarlılığa ulaşma olduğunu gösterir

Şair elinde şiir yazmak için olanaklar bulunduran insan değildir

tüm bilincini şiir yönünde oluşturmuş insandır

Bilincimiz bir şair bilinci olduğu zaman şiirimiz gerçek şiir olacaktır

Bunun bir başka anlamı şairliğin bir yaşam biçimi olduğudur

Şairliğin bir yaşam biçimi olması kişinin şairliğini ona buna kanıtlamak için çeşitli acaiplikler yapması

boynuna kırmızı fularlar takıp kendini kasa kasa yürümesi gibi işlemleri gerektirmez

Tersine

tüm gerçek sanatçılar gibi gerçek şairler de sıra insanlarıdırlar

Şair olmak her şeyden önce şairce algılayan olmak demektir

daha sonra şairce bileşimler yapan olmak demektir

Genelde sanılır ki şair bir anlam yakaladığı zaman onu ustalığıyla şiire dönüştürür

Hayır

hiç de öyle olmaz

şair bir anlamı şairce yakalar

Evet

önce fikir vardır

sonra bu fikirden çeşitli yaratma süreçleri boyunca gösterilen çabayla yapıt oluşur

Ancak bu şiir dışı bir fikrin şiire çevrilmesi

şiire dönüştürülmesi anlamına gelmez

Şimdi fikri bulduk

tamam

eh bunu biz ağır ağır şiire dönüştürelim

şairce söylemeye başlayım

ona şiir giydirelim

onu şiire uyarlı kılalım

Şairin

gerçek şairin yaşamında böyle bir deneyle karşılaşamazsınız

Şairin tüm sezgileri

tüm algılayışları

tüm bakışı şaircedir

Esin gelip şiir bir taslak olarak kendini ortaya koyduğunda şiirsellik zaten belli bir ölçüde gerçekleşmiştir

Şair esinini şairce yaşamıştır

bu esin ona sözü şairce söyletmiştir

Ancak şair bundan sonra şiirini daha da şiir kılabilmek için çaba gösterecektir

Çünkü şair her ne kadar bir takım yetkinliklere

ustalık diyebileceğimiz kazanımlara ulaşmış kişi de olsa her şiirinde yeni bir yaratma çabasının içinde duyacaktır kendini

Şair olamamış bir kişinin uğraşa didine bir fikri biraz ya da biraz daha şiirsel kılabilmesi elbette olasıdır

Ancak şair nitelikleri kazanamamış bir kişinin ha deyince canını dişine takıp üst düzeyde bir şiirsel yaratıyı gerçekleştirebilmesi olası değildir

Ancak

böyle böyle şair olunduğu da doğrudur

Bunun için de en azından kişinin neyin şiir olup neyin şiir olmadığını bilecek kadar görgülü olması gerekir

Şiir olmayandan şiir olana doğru geçiş bir tür khaos'dan bir tür kosmos'a geçiş olduğuna göre kişinin en azından khaos'un nerede bitip tosmos'un nerede başladığını bilecek kadar bir duyarlılığı olması gerekir

Bu duyarlılık olmadığı zaman kişinin kendini çok yetkin şiirler yazan gerçek bir şiir ustası saymaması için hiçbir neden yoktur

Böyle bir kişi neyin şiir olduğunu neyin şiir olmadığını bilemediği için alt alta sıraladığı sözcüklerin bir şiir gücü ortaya koyduğunu sanabilir

Bu düşünmeyi bilmeyen kişinin bir iki kavramı yalapşap bir araya getirdiğinde büyük bir düşünce üretimini gerçekleştirdiği duygusuna kapılmasına benzer

Pek çok kişi üç kuruşluk bilgiyle bilgelikler üretmeye kalktığında ürününün niteliğini kavrayamamanın verdiği dağınıklıkla kendine hayran düşünür tipi çizebilmektedir

Şair olmadığını bilemeyen şair belki de dünyanın en zavallı insanıdır

Şiir piyasasında şair olmadan av yapmaya çıkmış insan bir ahlaksızdır

bir işbilirden başka bir şey değildir

Pekçok kişi para gücüne şair olur

Şair olmadığını bilmeyen şair ne kadar acınasıysa şair olmadığını bile bile şiir piyasasında av yapmaya çıkmış şair o ölçüde dayaklıktır

Ancak bu dayaklık adam şiirsiz şiirini para kuvvetine ya da başka bir şey kuvvetine pazarlamakta direndiği zaman tekkeyi bekleyen çorbayı içer yasasına göre hatta birinci sınıf şairler arasında yerini alacaktır

Bu yüzden adı şaire çıkmış

antolojilere geçmiş pekçok şair'in şair olmadığı ortadadır

İnsanlar zor bir işi gerçekleştirmektense onun sahtesini aceleyle yapıp ortaya koymayı yeğliyorlar

Gerçekten şair olmak zor iştir

Bir şair duyarlılığı kazanmak için canınızı dişinize takacaksınız

bu duyarlılığı kazanmaya başladığınızda da şair olmayan şairlerin öldürücü oklarından korunmaya çalışacaksınız

Gerçek sanatçı (ki çok az sayıdadır) gerçek olmayan sanatçılar yığınının öfkesini çekecektir

Sorun bir yetenek ya da deha sorunu olmaktan önce bir çaba sorunudur

Gelgelelim

hiç de tembellik kaldırmayacak bir alan olan sanat alanında daha çok tembeller iş tutarlar

Örneğin tiyatro hem kuramsal bilgiyi hem uygulama etkinliğini gerektiren bir sanat alanı olmakla tiyatrocuyu geniş çapta yükümlü kılar

öyle ki tiyatrocunun tiyatro düşünmekten başka bir işi olmaması gerekir

Zaten gerçek sanatçı tam anlamında adanmış kişidir

Tiyatro alanına baktığınızda orada tiyatronun ne olduğunu bilmeyen insanlarla karşılaşırsınız

Bu insanlar tiyatroyu rol kesmek olarak aldıklarından her çabalan acılı bir gülünçlüğü ortaya koyar

Bereket tiyatronun alıcıları da aynı düzeydedir de tiyatro yaratıcısıyla tiyatro izleyicisi arasındaki ilişkilerde pek sorun çıkmaz

Hatta düzey düşüklüğü bir avantaj olarak iş görebilir

Bu bütün sanatlar için geçerli bir durumdur

Şiir için de geçerlidir

Şairi tiyatrocuyla kafa kafaya vermiş olarak bir meyhane köşesinde hoşafa dönmüş bir biçimde bulabilirsiniz

Şair de öbür sanatçılar da güçlerini yalnızca ve yalnızca sanatlarına uyarlı kıldıkları

sanatın koşullan çerçevesinde geliştirdikleri bilinçlerinden alabilirler

Alkolün ya da entrikanın sağlayacağı güç kişiyi sanatçı yapmaya yetmeyecektir

Sanat alanında her zaman kötü satıcılar ve kötü alıcılar vardır

Bunlar yaratıcı düzeyinde de izleyici düzeyinde de bilincini estetik hazza ulaşma yönünde geliştirememiş kişilerdir

Sözde sanatçıların ürünlerini sözde izleyiciler tüketirler

Gerçek sanatçı da gerçek izleyici de az sayıdadır

Gerçek sanatçı kötü izleyiciye ters gelir

Gerçek izleyici de kötü sanatçıya ters gelir

Sanat alanında her yaratıcı kendi izleyicisini bulacaktır

kendine uygun izleyiciye kavuşacaktır

Sanatçıya göster izleyicini söyleyeyim ne olduğunu diyebiliriz

İyi sanat gerçek bir yetkin bilinçle gerçekleştirilmiş sanattır

Onu üretmek de tüketmek de zordur

Demek ki şairin ilk işi şair olmaya çalışmak olacaktır

Şiir yazmakla şair olmayı birbirine karıştırmayalım

08-25-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Şair Duyarlılığı Nedir?-Şair Duyarlılığı Hakkında Şair Duyarlılığı Nedir?-Şair Duyarlılığı Hakkında Hiçbir sanat yoktur ki sanatçı için özel bir duyarlılık özel bir seziş özel bir bakış biçimi gerektirmesin Bunun bir başka anlamı şiir yazabilmek için şair olmanın resim yapabilmek için ressam olmanın tiyatro yapabilmek için tiyatrocu olmanın bir zorunluluk olduğudur insanlar genelde sanatçıyı sanat yapmakta üst yetenekleri gelişmiş olan insan diye düşünmezler doğuştan ya da başka bir yerden özel yetenekleri olan (özel yetenekleri zaten varolan) insan diye düşünürler Sanatçı dünyaya hazır gelmiş bir kişi değildir sanatçı olarak dünyaya düşmüş ya da gönderilmiş biri değildir Bilincimiz eğilimlerimize göre gelişir dünyayla ilişkilerimizin niteliğine göre gelişir Şair olmak da böylesi bir gelişimin sonucudur İnsanın önce kendini şair kılması gerekir Şiir yazabilmek için şair olmak bir zorunluluktur Şiir yazmak da şair olmak için zorunluluktur Öyleyse şiir yaza yaza şair oluruz ve şair olduğumuz zaman ya da şair olduğumuz için şiir yazarızBu bize ustalığın özel bir duyarlılığa ulaşma olduğunu gösterir Şair elinde şiir yazmak için olanaklar bulunduran insan değildir tüm bilincini şiir yönünde oluşturmuş insandır Bilincimiz bir şair bilinci olduğu zaman şiirimiz gerçek şiir olacaktır Bunun bir başka anlamı şairliğin bir yaşam biçimi olduğudur Şairliğin bir yaşam biçimi olması kişinin şairliğini ona buna kanıtlamak için çeşitli acaiplikler yapması boynuna kırmızı fularlar takıp kendini kasa kasa yürümesi gibi işlemleri gerektirmez Tersine tüm gerçek sanatçılar gibi gerçek şairler de sıra insanlarıdırlar Şair olmak her şeyden önce şairce algılayan olmak demektir daha sonra şairce bileşimler yapan olmak demektir Genelde sanılır ki şair bir anlam yakaladığı zaman onu ustalığıyla şiire dönüştürür Hayır hiç de öyle olmaz şair bir anlamı şairce yakalar Evet önce fikir vardır sonra bu fikirden çeşitli yaratma süreçleri boyunca gösterilen çabayla yapıt oluşur Ancak bu şiir dışı bir fikrin şiire çevrilmesi şiire dönüştürülmesi anlamına gelmez Şimdi fikri bulduk tamam eh bunu biz ağır ağır şiire dönüştürelim şairce söylemeye başlayım ona şiir giydirelim onu şiire uyarlı kılalım Şairin gerçek şairin yaşamında böyle bir deneyle karşılaşamazsınızŞairin tüm sezgileri tüm algılayışları tüm bakışı şaircedir Esin gelip şiir bir taslak olarak kendini ortaya koyduğunda şiirsellik zaten belli bir ölçüde gerçekleşmiştir Şair esinini şairce yaşamıştır bu esin ona sözü şairce söyletmiştir Ancak şair bundan sonra şiirini daha da şiir kılabilmek için çaba gösterecektir Çünkü şair her ne kadar bir takım yetkinliklere ustalık diyebileceğimiz kazanımlara ulaşmış kişi de olsa her şiirinde yeni bir yaratma çabasının içinde duyacaktır kendini Şair olamamış bir kişinin uğraşa didine bir fikri biraz ya da biraz daha şiirsel kılabilmesi elbette olasıdır Ancak şair nitelikleri kazanamamış bir kişinin ha deyince canını dişine takıp üst düzeyde bir şiirsel yaratıyı gerçekleştirebilmesi olası değildir Ancak böyle böyle şair olunduğu da doğrudur Bunun için de en azından kişinin neyin şiir olup neyin şiir olmadığını bilecek kadar görgülü olması gerekir Şiir olmayandan şiir olana doğru geçiş bir tür khaos'dan bir tür kosmos'a geçiş olduğuna göre kişinin en azından khaos'un nerede bitip tosmos'un nerede başladığını bilecek kadar bir duyarlılığı olması gerekir Bu duyarlılık olmadığı zaman kişinin kendini çok yetkin şiirler yazan gerçek bir şiir ustası saymaması için hiçbir neden yoktur Böyle bir kişi neyin şiir olduğunu neyin şiir olmadığını bilemediği için alt alta sıraladığı sözcüklerin bir şiir gücü ortaya koyduğunu sanabilir Bu düşünmeyi bilmeyen kişinin bir iki kavramı yalapşap bir araya getirdiğinde büyük bir düşünce üretimini gerçekleştirdiği duygusuna kapılmasına benzer Pek çok kişi üç kuruşluk bilgiyle bilgelikler üretmeye kalktığında ürününün niteliğini kavrayamamanın verdiği dağınıklıkla kendine hayran düşünür tipi çizebilmektedir Şair olmadığını bilemeyen şair belki de dünyanın en zavallı insanıdır Şiir piyasasında şair olmadan av yapmaya çıkmış insan bir ahlaksızdır bir işbilirden başka bir şey değildir Pekçok kişi para gücüne şair olur Şair olmadığını bilmeyen şair ne kadar acınasıysa şair olmadığını bile bile şiir piyasasında av yapmaya çıkmış şair o ölçüde dayaklıktır Ancak bu dayaklık adam şiirsiz şiirini para kuvvetine ya da başka bir şey kuvvetine pazarlamakta direndiği zaman tekkeyi bekleyen çorbayı içer yasasına göre hatta birinci sınıf şairler arasında yerini alacaktır Bu yüzden adı şaire çıkmış antolojilere geçmiş pekçok şair'in şair olmadığı ortadadırİnsanlar zor bir işi gerçekleştirmektense onun sahtesini aceleyle yapıp ortaya koymayı yeğliyorlar Gerçekten şair olmak zor iştir Bir şair duyarlılığı kazanmak için canınızı dişinize takacaksınız bu duyarlılığı kazanmaya başladığınızda da şair olmayan şairlerin öldürücü oklarından korunmaya çalışacaksınız Gerçek sanatçı (ki çok az sayıdadır) gerçek olmayan sanatçılar yığınının öfkesini çekecektir Sorun bir yetenek ya da deha sorunu olmaktan önce bir çaba sorunudur Gelgelelim hiç de tembellik kaldırmayacak bir alan olan sanat alanında daha çok tembeller iş tutarlar Örneğin tiyatro hem kuramsal bilgiyi hem uygulama etkinliğini gerektiren bir sanat alanı olmakla tiyatrocuyu geniş çapta yükümlü kılar öyle ki tiyatrocunun tiyatro düşünmekten başka bir işi olmaması gerekir Zaten gerçek sanatçı tam anlamında adanmış kişidir Tiyatro alanına baktığınızda orada tiyatronun ne olduğunu bilmeyen insanlarla karşılaşırsınız Bu insanlar tiyatroyu rol kesmek olarak aldıklarından her çabalan acılı bir gülünçlüğü ortaya koyar Bereket tiyatronun alıcıları da aynı düzeydedir de tiyatro yaratıcısıyla tiyatro izleyicisi arasındaki ilişkilerde pek sorun çıkmaz Hatta düzey düşüklüğü bir avantaj olarak iş görebilir Bu bütün sanatlar için geçerli bir durumdur Şiir için de geçerlidir Şairi tiyatrocuyla kafa kafaya vermiş olarak bir meyhane köşesinde hoşafa dönmüş bir biçimde bulabilirsinizŞair de öbür sanatçılar da güçlerini yalnızca ve yalnızca sanatlarına uyarlı kıldıkları sanatın koşullan çerçevesinde geliştirdikleri bilinçlerinden alabilirler Alkolün ya da entrikanın sağlayacağı güç kişiyi sanatçı yapmaya yetmeyecektir Sanat alanında her zaman kötü satıcılar ve kötü alıcılar vardır Bunlar yaratıcı düzeyinde de izleyici düzeyinde de bilincini estetik hazza ulaşma yönünde geliştirememiş kişilerdir Sözde sanatçıların ürünlerini sözde izleyiciler tüketirler Gerçek sanatçı da gerçek izleyici de az sayıdadır Gerçek sanatçı kötü izleyiciye ters gelir Gerçek izleyici de kötü sanatçıya ters gelir Sanat alanında her yaratıcı kendi izleyicisini bulacaktır kendine uygun izleyiciye kavuşacaktır Sanatçıya göster izleyicini söyleyeyim ne olduğunu diyebiliriz İyi sanat gerçek bir yetkin bilinçle gerçekleştirilmiş sanattır Onu üretmek de tüketmek de zordur Demek ki şairin ilk işi şair olmaya çalışmak olacaktır Şiir yazmakla şair olmayı birbirine karıştırmayalım