Kaybetmekle İlgili Kompozisyon Örneği

**Prof. Dr. Sinsi** · 08-25-2012

Kaybetmekle ilgili kompozisyon örneği

En büyük zaaflarımızdan biri; elimizin altında olan şeyleri ve yakınımızda bulunan insanları zamanında gereğince değerlendirip kıymetini takdir etmememizdir

Bu belki de alışkanlıklarımızın yarattığı bir vurdumduymazlıktır

Her gün gördüğümüz ve görmekle bildiğimizi sandığımız şeyler üzerinde düşünmek aklımıza bile gelmez

Aradıklarımız çok kere avuçlarımızın arasındayken uzaktaki hayallerin peşinde koşarız

Bu

yenilikler arayan ve doymak bilmeyen ruhumuzun bir oyunu olsa gerek!
Hatalarımızın sonucu veya kaderin bir sillesiyle elimizdekileri kaybettiğimiz zaman

önce acı çırpınışlarla ağlar

yıkılır

sudan çıkmış bir balık gibi ne yapacağımızı şaşırarak kaybedilen üzerinde ilk defa düşünürüz

En ufak meziyetler

iyilikler

güzellikler abartıcı muhayyelimizin dev aynası önünden geçtikçe

akıl almaz bir şekilde büyür; sonsuz bir kıymet kazanır

Yersiz

zamansız ve anlamsız bir değerlendirmedir bu

Sanırız ki

hayatımızın bütün anlamı

servetimiz

neşemiz

umudumuz bu kaybedilen şeydedir

Ondan sonra bir karamsarlık ve yakınıp dövünme başlar

Ne olur

bütün bu gösterileri bir yana bıraksak; samimî ve dürüst olsak! Elimizdekilerin kıymetini zamanında ve dürüst bir şekilde değerlendirsek!

Daha mutlu olmaz mıyız?

08-25-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Kaybetmekle İlgili Kompozisyon Örneği Kaybetmekle ilgili kompozisyon örneği En büyük zaaflarımızdan biri; elimizin altında olan şeyleri ve yakınımızda bulunan insanları zamanında gereğince değerlendirip kıymetini takdir etmememizdir Bu belki de alışkanlıklarımızın yarattığı bir vurdumduymazlıktır Her gün gördüğümüz ve görmekle bildiğimizi sandığımız şeyler üzerinde düşünmek aklımıza bile gelmez Aradıklarımız çok kere avuçlarımızın arasındayken uzaktaki hayallerin peşinde koşarız Bu yenilikler arayan ve doymak bilmeyen ruhumuzun bir oyunu olsa gerek! Hatalarımızın sonucu veya kaderin bir sillesiyle elimizdekileri kaybettiğimiz zaman önce acı çırpınışlarla ağlar yıkılır sudan çıkmış bir balık gibi ne yapacağımızı şaşırarak kaybedilen üzerinde ilk defa düşünürüz En ufak meziyetler iyilikler güzellikler abartıcı muhayyelimizin dev aynası önünden geçtikçe akıl almaz bir şekilde büyür; sonsuz bir kıymet kazanır Yersiz zamansız ve anlamsız bir değerlendirmedir bu Sanırız ki hayatımızın bütün anlamı servetimiz neşemiz umudumuz bu kaybedilen şeydedir Ondan sonra bir karamsarlık ve yakınıp dövünme başlar Ne olur bütün bu gösterileri bir yana bıraksak; samimî ve dürüst olsak! Elimizdekilerin kıymetini zamanında ve dürüst bir şekilde değerlendirsek! Daha mutlu olmaz mıyız?