Reşat Nuri Güntekin Gamsızın Ölümü Romanı

**Prof. Dr. Sinsi** · 08-25-2012

Reşat Nuri Güntekin Gamsızın Ölümü romanı

Reşat Nuri Güntekin Gamsızın Ölümü

Gamsız

okulumuzda herkesin sevdiği bir sokak köpeği idi

Nedense

ne öğretmenlerimiz ne de okul görevlileri Gamsız’a seslerini çıkarmaz

bilakis öğrencilerin onunla oynamalarını zevkle seyrederlerdi

Belki de bunun en büyük sebebi Gamsız’m dört tane yavrusunun ölümünden sonra birdenbire çökmüş görüntüsünün insanlar üzerinde yaratmış olduğu acıma duygusu idi

O gün

okulun bayram yerine piknik gezisi vardı

Bütün okul

intizamlı bir şekilde sokaklardan geçerken

Gamsız en önde yürüyerek adeta onlara yol gösteriyordu

Fakat nedense bugün çok durgun ve hasta görünüyordu

Bayram yermde cıvıl cıvıl koşturan çocukları görünce bir ara eski canlılığını kazanmış gibi gözükse de sonra tekrar durgunlaştı

Gidip iki taşın arasına kıvrılıp yattı

Hastaydı

Verilen yiyecekleri yemiyor

çocukların kendisini yalnız bırakmaları için yalvarır gibi uluyordu

Mesele anlaşılmıştı

Bu sabah Gamsız’ı zehirlemişlerdi

Bütün öğrenciler matem havasına hüründüler

Öğretmenler baktılar ki olmayacak

çocukların oyun yerini daha ileriye taşıdılar

Böyle olmasına rağmen her beş dakikada bir iki çocuk gelip Gamsız’ı kontrol ediyor

arkadaşlarına durumu anlatıyordu

Fakat Gamsız her geçen dakika ölüme yaklaşıyordu

Bir müddet sonra çırpınmaya

yerlerde debelenmeye başladı

Bütün çocuklar üzüntüyle bu görüntüyü seyrediyorlardı

Bayram günü acı gününe dönüşmüştü

Son bir gayretle toparlandı

Irmağa doğru koşmaya başladı

Irmak kenarında ince köprünün üzerinde beş yaşında iki minik kız vardı

Köpeğin geldiğini görünce korktular

Köprüden karşıya geçmek istediler

Bir tanesi suyun İçine düştü

Gamsız çocuğun suya düştüğünü görünce hemen arkasından suya atladı

kızı eteğinden yakalayarak öğretmenler gelip kurtarana kadar suyun üstünde tuttu

Çocuk kurtarılınca artık takati kesilmiş gibi kendini bıraktı

Bir iki çırpındı

sonra da öldü

Kaskatı kesilmiş vücudu

suyun hafif akıntısına uyarak yavaş yavaş uzaklaştı…

08-25-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Reşat Nuri Güntekin Gamsızın Ölümü Romanı Reşat Nuri Güntekin Gamsızın Ölümü romanı Reşat Nuri Güntekin Gamsızın Ölümü Gamsız okulumuzda herkesin sevdiği bir sokak köpeği idi Nedense ne öğretmenlerimiz ne de okul görevlileri Gamsız’a seslerini çıkarmaz bilakis öğrencilerin onunla oynamalarını zevkle seyrederlerdi Belki de bunun en büyük sebebi Gamsız’m dört tane yavrusunun ölümünden sonra birdenbire çökmüş görüntüsünün insanlar üzerinde yaratmış olduğu acıma duygusu idi O gün okulun bayram yerine piknik gezisi vardı Bütün okul intizamlı bir şekilde sokaklardan geçerken Gamsız en önde yürüyerek adeta onlara yol gösteriyordu Fakat nedense bugün çok durgun ve hasta görünüyordu Bayram yermde cıvıl cıvıl koşturan çocukları görünce bir ara eski canlılığını kazanmış gibi gözükse de sonra tekrar durgunlaştı Gidip iki taşın arasına kıvrılıp yattı Hastaydı Verilen yiyecekleri yemiyor çocukların kendisini yalnız bırakmaları için yalvarır gibi uluyordu Mesele anlaşılmıştı Bu sabah Gamsız’ı zehirlemişlerdi Bütün öğrenciler matem havasına hüründüler Öğretmenler baktılar ki olmayacak çocukların oyun yerini daha ileriye taşıdılar Böyle olmasına rağmen her beş dakikada bir iki çocuk gelip Gamsız’ı kontrol ediyor arkadaşlarına durumu anlatıyordu Fakat Gamsız her geçen dakika ölüme yaklaşıyordu Bir müddet sonra çırpınmaya yerlerde debelenmeye başladı Bütün çocuklar üzüntüyle bu görüntüyü seyrediyorlardı Bayram günü acı gününe dönüşmüştü Son bir gayretle toparlandı Irmağa doğru koşmaya başladı Irmak kenarında ince köprünün üzerinde beş yaşında iki minik kız vardı Köpeğin geldiğini görünce korktular Köprüden karşıya geçmek istediler Bir tanesi suyun İçine düştü Gamsız çocuğun suya düştüğünü görünce hemen arkasından suya atladı kızı eteğinden yakalayarak öğretmenler gelip kurtarana kadar suyun üstünde tuttu Çocuk kurtarılınca artık takati kesilmiş gibi kendini bıraktı Bir iki çırpındı sonra da öldü Kaskatı kesilmiş vücudu suyun hafif akıntısına uyarak yavaş yavaş uzaklaştı…