08-24-2012
|
#2
|
|
Prof. Dr. Sinsi
|
Ey Müminler Nefsimizin Kölesi Olmayalım
Nefis
Nefis insanın özü, ifadesi ve hızı,
Hep değişik havalar çalar elinde sazı  
Ona takılan er-geç yerin dibine iner,
Gemler beden kullarını, sırtlarına biner
Nefisle ölüler diri diriler de ölü,
Her biri benliğinin mezarına gömülü  
İnsanî duygular birer zaaf, nefis bir avcı,
Onun ağına düşmek acılardan da acı 
İnsan bu serkeş ata gem vurup bağlamalı,
Ona her takılışında bin yıl ağlamalı !
Nefisle rıza ufkuna ulaşanlar da var,
Dolaşır onunla ve her yerde Hakk'ı arar
Şölene gidiyor gibi yıldızlar arasında,
Ruhlara komşu olur göklerin verâsında
İlerler nurdan tâklar altında zaferlerle,
Buluşur bu ışıktan iklimde meleklerle  
Ve her yerde ayrı bir bozgun yaşar karanlık,
Bu mavilikte, nefis de ruh gibidir artık
Uçar sürekli melek kanatları altında,
Erer göz görmemiş sürprizlere Hak katında
Hep renk ve ses yağar bu atmosferden içeri,
O ilk kudsîlere yağdığı gibi benzeri  
Mekanlar silinir-gider, zaman mevhumlaşır,
Bu ufka eren nefis gider Hakk'a ulaşır  
|
|
|
|