Ebül Hasen Büşenci (Rahmetullahi Aleyh) Dünya İki Gündür!!!

**Prof. Dr. Sinsi** · 08-24-2012

Ebül Hasen Büşenci ehl-i ilim, ehl-i hal

Eyledi Tus şehrinde ahirete irtihal

Bir ömrü müddetince, islama etti hizmet

Dünyaya, zerre kadar vermedi ehemmiyet

Dediler: (Dünya nedir, bahsedin bize biraz

)

Buyurdu ki: (Dünyada, asla vefa bulunmaz

Üzeri şeker kaplı bir zehirdir o güya

Çabuk bitip tükenir, olur hayal ve hülya

Ahiret böyle değil, ebedidir o hayat,

Burada kazanılır, azap veya mükafat

Onun sonsuzluğuna inanırsa bir insan,

Dünyaya sarılması, hayrete olur şayan

Yalnız ahiret için yaratıldık biz elbet

Orada iki yer var, ya Cehennem, ya Cennet

Sosuzdur ikisi de, yok üçüncü bir mahal

Öyleyse bu faniye bağlanmak, ne garip hal

O, kulu terk etmeden, davranıp daha evvel,

Kul onu terk ederse, olur bu gayet güzel

Bu dünya iki gündür, bir üzüntü, bir sevinç

Ve lakin ikisi de tükenir, olur bir hiç

Öyleyse bırakın da bu geçici hayatı,

Kazanın ahirette, ebedi mükafatı

Bakın, günler geçiyor, ömürler tükeniyor

Seneler, su misali hızla akıp gidiyor

Uzak zannettiğiniz, oluyor hemen yakın

Henüz gencim, vakit var demeyin aman sakın

Zira buyurdular ki o Resul-i kibriya:

(Dünyada kalacağın kadar çalış buraya

Ne kadar kalacaksan, ahirette de şayet,

Ona da, ona göre çalış ve eyle gayret

Ve Allah'a ne kadar muhtaç isen sen eğer,

Ona da, o kadar çok ibadet icab eder

Ne kadar dayanırsan Cehennem ateşine,

Öyleyse o kadarcık dal günahın içine

)

Kardeşlerim, bu dünya, (altın)dan olsa şayet,

Ne kıymeti vardır ki, elden çıkar nihayet

Ahiretin esası, (toprak) da olsa eğer,

Kıymetlidir, çünkü o tükenmez, devam eder

Sonsuz ile faniyi, bir tutmaz aklı olan

Birisi hiç yok olmaz, öteki olur viran

Ey insan, bu dünyada misafirsin bugün sen

Malın dahi elinde, emanettir esasen

Misafir, çok dursa da, en son gider evine

Verilir emanet de, sonunda sahibine

Bu dünya geçip gider, burası dar-ül firak

Hiç kimse, muradına eremez tam olarak

Aldanmaz aklı olan, bu dünya-yı deniye

Gönül verir tamamen, âlem-i ebediye

08-24-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Ebül Hasen Büşenci (Rahmetullahi Aleyh) Dünya İki Gündür!!! Ebül Hasen Büşenci ehl-i ilim, ehl-i hal Eyledi Tus şehrinde ahirete irtihal Bir ömrü müddetince, islama etti hizmet Dünyaya, zerre kadar vermedi ehemmiyet Dediler: (Dünya nedir, bahsedin bize biraz) Buyurdu ki: (Dünyada, asla vefa bulunmaz Üzeri şeker kaplı bir zehirdir o güya Çabuk bitip tükenir, olur hayal ve hülya Ahiret böyle değil, ebedidir o hayat, Burada kazanılır, azap veya mükafat Onun sonsuzluğuna inanırsa bir insan, Dünyaya sarılması, hayrete olur şayan Yalnız ahiret için yaratıldık biz elbet Orada iki yer var, ya Cehennem, ya Cennet Sosuzdur ikisi de, yok üçüncü bir mahal Öyleyse bu faniye bağlanmak, ne garip hal O, kulu terk etmeden, davranıp daha evvel, Kul onu terk ederse, olur bu gayet güzel Bu dünya iki gündür, bir üzüntü, bir sevinç Ve lakin ikisi de tükenir, olur bir hiç Öyleyse bırakın da bu geçici hayatı, Kazanın ahirette, ebedi mükafatı Bakın, günler geçiyor, ömürler tükeniyor Seneler, su misali hızla akıp gidiyor Uzak zannettiğiniz, oluyor hemen yakın Henüz gencim, vakit var demeyin aman sakın Zira buyurdular ki o Resul-i kibriya: (Dünyada kalacağın kadar çalış buraya Ne kadar kalacaksan, ahirette de şayet, Ona da, ona göre çalış ve eyle gayret Ve Allah'a ne kadar muhtaç isen sen eğer, Ona da, o kadar çok ibadet icab eder Ne kadar dayanırsan Cehennem ateşine, Öyleyse o kadarcık dal günahın içine) Kardeşlerim, bu dünya, (altın)dan olsa şayet, Ne kıymeti vardır ki, elden çıkar nihayet Ahiretin esası, (toprak) da olsa eğer, Kıymetlidir, çünkü o tükenmez, devam eder Sonsuz ile faniyi, bir tutmaz aklı olan Birisi hiç yok olmaz, öteki olur viran Ey insan, bu dünyada misafirsin bugün sen Malın dahi elinde, emanettir esasen Misafir, çok dursa da, en son gider evine Verilir emanet de, sonunda sahibine Bu dünya geçip gider, burası dar-ül firak Hiç kimse, muradına eremez tam olarak Aldanmaz aklı olan, bu dünya-yı deniye Gönül verir tamamen, âlem-i ebediye