Sen Bizden Vazgeçmeyensin...

ALLAH’IM, ah Allah’ım Seni bize çok yanlış tanıttılar, çok eksik anlattılar

Gözümüzün önünde açılı duran kâinat kitabından okumadılar

Arıyı, balı, meyveyi, göğü, güneşi sevmeyi bildiler Ama bu nimetleri, bu güzellikleri veren, Senden hiç bahsetmediler

Sana yönelecek sevginin ve şükrün adresini değiştirdiler

Bu sürgün, bu uzaklık yetti artık

Sussalardı keşke, hiç konuşmasalardı Belki de çok daha da iyi olacaktı

Sadece ikramlarından bahsetseler ve nimetlerini gösterseler yeterdi

Bakın işte deselerdi, hiçbir şey bizim değil, hiçbir şeyi biz yaratmadık Ne ağacı, ne meyveyi, ne güneşi, ne havayı hatta en küçük bir canlıyı bile biz yapmadık

Kalbe sevgiyi, merhameti, fedakârlığı biz koymadık, Bütün bunları veren, gönderen sadece O Rahmandır, O Allah’tır deselerdi, yeterdi

Bir zamanlar buralarda kimsecikler yoktu, ıssızdı Dahası bu dünya, bu kâinat da yoktu Ama bizi gönderen bizi yaratan biri vardı

Her şeyin sahibi olan Allah vardı