Sen Gittin Gideli...

Sen babanı hiç sevmezdin


Sana göre çok asabiydi


Ne yaptığını hiç anlamazdın


Ama baban olduğunu bilirdin


Oğlum saçını öyle dikme havaya


Adam gibi traş ol derdi


Oğlum şöyle oğlum böyle derken


Bir bakardın bu adam senin her şeyine muhalefetti


Anneni çok severdin


Çünkü o senin herşeyine karışmazdı


Yaşın henüz 18'di senin


Çok şey bildiğini zannedip


Az şey biliyordun aslında


Söylenenlerin tersini yapmaktı zevkin


Bir gün her zaman yaptığın gibi


Çok geç saatlerde gelmiştin evine


Tam evin önüne gelmiştin ki


Bir kalabalık gözüne ilişmişti


Birden annenin feryadını duyup


Koşmuştun eve doğru


İlginç bir andı doğrusu


Evden bir cenaze çıkıyordu


Ve o tabuta sarılı olan


Hep kızdığın asabi babandı


Sen o vakitler anlamıştın babanı


Ona teşekkür etmek istiyordun


Teşekkür ediyordun belki


Ama bu teşekkür


Seni duyma şansı olmayan


Toprak altındaki bir garip cansıza


Şimdi gecelerce ağlıyorsun


Babam diye inliyorsun


Geçmişi rahmetle anıyorsun


Babanın istediği gibi traş oluyor


İş çıkışında beklemeden


Evin yolunu tutuyorsun


Belki baban bunları görmüyo diye


İçin için yanıyor yüreğin


Ama bu sana babandan kalan


En büyük hatıra


Ömür boyu yetecek


Ve bir ömrü adam gibi sürdürecek olan


Acımsı bir duygusu olan bir hatıra


Sen artık o asabi adamı anlıyorsun


Ve sen artık babanı seviyorsun