Dön Demem Artık...

``Bir gözlerin vardı gözyaşım kaldı,

bir yüreğin vardı hatıran kaldı,

bir sözlerin vardı sitemin kaldı,

bir hayat aşkım vardı gitti yarım kaldı,

son bir acım vardı o da sensiz kaldı

Yar yalan değildi, bil rüya gibiydi!

Bitti yüreğimde acısı kaldı``




Dön demem artık, çağırmam seni Anladım, çoktan bitmişim sende Ya da belki aslında hiç olmamış, sadece ben öyle sanmışım kim bilir! Belki ben saçma sapan bir yalana sırf kendimi avutmak için körü körüne inanmışım


Dön demem artık, çağırmam seni Sadece uzaktan bakarım hayatına, ve mutluluğunu dilerim Tanrı`dan Yapabilecek daha iyi bir şeyim yok Öylece bir kenarda, kapanmış bir defter, okunup kenara atılmış bir sayfa,unutulmuş bir anı olarak var olurum ancak hayatında Ve ben bir zamanlar o hayatın içinde hiç varolmamış gibi oturup bir köşeye, seyrederim benden sonraki yaşantını Her mutluluğunda mutlu olarak, her acında senden bin kat daha fazla acı du*****


Dön demem artık, çağırmam seni Gözlerin bir kere benim hükmümü biçti, cezamı kesti; beni bir ömür boyu sensizliğe mahkum etti Şikayet etmem yine de! Yaşarım bir ömür sevgimi sensiz ama seninle Senin güldüğünü görürsem uzaktan, ben de tebessüm ederim Mutsuz görürsem o melek yüzünü, ben kahrolur biterim Bir parçacık hüzün olursa uğruna canımı verebileceğim gözlerinde, işte o zaman ben dayanamam ölürüm


Dön demem artık, çağırmam seni Bundan sonra benim tek tesellim senin güzel günlerin, tek mutluluğum senin gülüşlerin olur ancak Bir tercih yapmam gerekiyordu, yaptım; ben artık bunun bedelini bir ömür boyu çekeceğim tarifsiz acılarımla öderim!