08-24-2012
|
#1
|
|
Prof. Dr. Sinsi
|
Hep Orda Kal...
Canımı acıtıyor ağırlığın Taşıyamıyorum sensizliği,sensizlikte seni sevmeyi Ağır geliyor sevgin aher kapattığımda sensizliğin kabusu Ve her yeni günde ayrılığın acısı 
Gelme işte yüreğimin üstüne bu kadar  Sevgin acı veriyor  Anlamıyor musun? Uzak olmalı sen ve sana dair her şey bana  Olmuyor  
Yapamıyorum…
Kaçtıkça sana ait olanlardan, bir bakıyorum boğulmuşum yine sevginin içinde ve ağırlığını daha çok hissediyorum küçücük yüreğimin üstünde Nefes almak bile zor geliyor artık bana Gelme dedim ya bu kadar yüreğimin üstüne ! Bitiyorum yavaş yavaş …
Gelme, gelme
Hissediyor musun acaba bendeki bu yürek ağırlığını Neden hep unutmak istedikçe karşıma çıkıyorsun ki? Neden ağırlığın hiç hafiflemiyor? Neden ben sensiz yaşamayı başaramıyorum? Ve Neden bunları sana söyleyemiyorum? Çek artık sevgini yüreğimden ağır diyorum, çok ağır
Anlamazsın ki sen bunları Sen gerçek sevgiyi yaşadın mı hiç? Bir yürekteki, diğer bir yüreğin ne demek olduğunu bilir misin? Hiç benim yüreğimden görmek istedin mi kendini?
Bak! Geldin yine yüreğimin üstüne olanca ağırlığınla, nefes alamıyorum Kalbim çarptıkça daha da ağırlaşıyorsun ve ben her çarpışta, bir kez daha sessizce bitiyorum
Ve sana sesleniyorum, gelme, gelme
GELME!!!!!
Yâda beni boş ver, sen tüm ağırlığınla gelmeye devam et, ağırlığını hiç çekme yüreğimden
Hep orda kal…
|
|
|
|