Her Gece...

**Prof. Dr. Sinsi** · 08-24-2012

her gece

sabaha ağırıyor sevgili

saclarım ömrüne

gece;

seherlere dargın kalıyor ve sabaha

ömrümde ince bi tını kanıyor

kötürüm bi dünyanın dar sokakları efkar içinde(!)

haki bi renge kapanıyor ömrüm

üşüdüğümde biraz kahır örtünüyorum

oysa senin kadar sevmiştim nergizleri

atıl makyajını döktün boynuma va gittin

boynumda sönük bi ruj lekesi

ve

gözlerinin fulu karası

!

dudaklarım ezbere öpüyor artık dudaklarını

bütün sözler/im sevdamın maskarası

!

yinede susmalımıyız sevgili?

/

SUSUYORUM;

her gece bi ucuruma düşüyor bedenim

her gece uykusu heyelan bi düş

kırılan bi dal gibi açık kalıyor ruhum

kırılan bi dal gibi cıplak

ÜŞÜYORUM;

ve

her sabah düştüğüm ucurumda acıyorum gözlerimi

dokunuşlardan coook uzak

(!)

esrik yoksun ve kurumaya yüz tutmuş bi sahra ellerim

ah

elerim

yüzündengögsünün alargasından yoksun uzak ellerim

benim olmayan iki nesne gibi geliyor bana

acıdan hissizleşen ellerim kan içinde

artık benim olmayan iki uzvu taşıyor

iki kan ceşmesini yani sevgili

gözlerim ; pencereler ardına düşmüş derinligini kaybetmiş bir

dünyanın baş döndüren miğde bunlandıran duygularıma zorla perişan

olmuş

resimler gösteren iki subje oluyor

oysa herşey bu kadar objektif

herşey yine ansızın oluyor

ansızın buldugum aşk gibi / sevab gibi / şehvet gibi

nasıl alıkoyamıyorsam bütün bunlara kendimi

bir gece oluyor

bir uçurum

düşerken tutunmaya çalışan ellerim / artık benim olmayan ellerim

kan içinde ellerim sevgili

ve bi sabah düştügüm uçurumda açıyorum kendimi

dokunuşlardan çok uzak

artık susuyorum sesim ıcınde yankılanıyor

bitirim bir ustura gibi ; rastgele kesiyor saclarımı

beni / düşlerimi/ömrümü

bütün cogul yanlarımı

tekil bir hasret artık sesim bile iğrenç geliyor susuyorum susuyorum

susuyorum

bütün susuşlarım birleşiyor

bütün susuşlarım neden sustugunu bılerek

yüregimin daglık alanlarında örgütleniyor

bir isyan bir devrim başlıyor yüregimin yaralı

cografyasında

SORMA

biliyorum sevgili

gözlerim gözlerinde sürekli birşeyler arıyor buluyorda

sonra dudaklarına yazıyor

dudaklarının yazılmaya unutulmuş sayfalarında

sanıyorumki bu isyanı yalnızca senınle bastırabılırım

peki yaralarımız ? yüregimiz kavim yaraları

eskiden cok eskiden kalan yaralarımız !

Öpsem geçermi ?

Öpsem Geçermi ??

ÖPÜŞSEK GEÇERMİ SEVGİLİ ?

08-24-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Her Gece... her gece sabaha ağırıyor sevgili saclarım ömrüne gece; seherlere dargın kalıyor ve sabaha ömrümde ince bi tını kanıyor kötürüm bi dünyanın dar sokakları efkar içinde(!) haki bi renge kapanıyor ömrüm üşüdüğümde biraz kahır örtünüyorum oysa senin kadar sevmiştim nergizleri atıl makyajını döktün boynuma va gittin boynumda sönük bi ruj lekesi vegözlerinin fulu karası! dudaklarım ezbere öpüyor artık dudaklarını bütün sözler/im sevdamın maskarası! yinede susmalımıyız sevgili? / SUSUYORUM; her gece bi ucuruma düşüyor bedenim her gece uykusu heyelan bi düş kırılan bi dal gibi açık kalıyor ruhum kırılan bi dal gibi cıplak ÜŞÜYORUM; veher sabah düştüğüm ucurumda acıyorum gözlerimi dokunuşlardan coook uzak(!) esrik yoksun ve kurumaya yüz tutmuş bi sahra ellerim ahelerim yüzündengögsünün alargasından yoksun uzak ellerim benim olmayan iki nesne gibi geliyor bana acıdan hissizleşen ellerim kan içinde artık benim olmayan iki uzvu taşıyor iki kan ceşmesini yani sevgili gözlerim ; pencereler ardına düşmüş derinligini kaybetmiş bir dünyanın baş döndüren miğde bunlandıran duygularıma zorla perişan olmuş resimler gösteren iki subje oluyor oysa herşey bu kadar objektif herşey yine ansızın oluyor ansızın buldugum aşk gibi / sevab gibi / şehvet gibi nasıl alıkoyamıyorsam bütün bunlara kendimi bir gece oluyor bir uçurum düşerken tutunmaya çalışan ellerim / artık benim olmayan ellerim kan içinde ellerim sevgili ve bi sabah düştügüm uçurumda açıyorum kendimi dokunuşlardan çok uzak artık susuyorum sesim ıcınde yankılanıyor bitirim bir ustura gibi ; rastgele kesiyor saclarımı beni / düşlerimi/ömrümü bütün cogul yanlarımı tekil bir hasret artık sesim bile iğrenç geliyor susuyorum susuyorum susuyorum bütün susuşlarım birleşiyor bütün susuşlarım neden sustugunu bılerek yüregimin daglık alanlarında örgütleniyor bir isyan bir devrim başlıyor yüregimin yaralı cografyasında SORMA biliyorum sevgili gözlerim gözlerinde sürekli birşeyler arıyor buluyorda sonra dudaklarına yazıyor dudaklarının yazılmaya unutulmuş sayfalarında sanıyorumki bu isyanı yalnızca senınle bastırabılırım peki yaralarımız ? yüregimiz kavim yaraları eskiden cok eskiden kalan yaralarımız ! Öpsem geçermi ? Öpsem Geçermi ?? ÖPÜŞSEK GEÇERMİ SEVGİLİ ?