Bırak Uyusun Duygularım

Bırak uyusun duygularım


Nasıl bir bulutsun sen yağdıkca kendime getiriyorsun beni


Nasıl ki çakan şimşeklerin ışığında sevgi


parçacıklarını görebiliyorum sayende


Kendimi anlayamadığım bir noktanın neden


üzerine basiyorsun,


her gözümü kapadiğimda


Nasıl bir gök gürlemesi bu, içimde kopardığın


gürültü değil de sessizliğin haykırışı sanki


Çok diledim diye mi geldin sen? yoksa kimse



yokken, varsın diye mi görebiliyorum yüzünü?


Oysa ki ben yalnzdım, yalnızlığımla yürüyordum


yolumda


Düşlerimin efendisi yine yalnızlığımdı


Neden geldin yerleştin hemen düşlerimin


konağına


Ne biliyorsun oraya layık olup olmadığını


Ne biliyorsun bir düş kadar gerçek olup



olmadığını


Ne zaman seni dinlesem kendimi dinliyor gibi



oluyorum


Sanki diğer yanımsın Yüreğin yüreğime öyle



yakın ki; yokluğunu bile hissedebiliyorum


Hiç varlığını tanımamış olduğum halde


Nereden biliyorsun toprağımın yağmurlarına



ihtiyacı olduğunu, karanlığımın şimşeklerinle



son bulduğunu,


gürlemelerinle yüreğimin tutulduğunu, nereden



biliyorsun?


Hiç dokunmadım ki uzattığın ele


Sıkı sıkı tuttuğum da ne öyleyse


Uzandığımda yakalayamamaktan korktuğum,


yakaladığımda sıcacık bulduğum,


ısındığımda çözüldüğüm ellerin neden uzandı


dünyama


Ne güzel yalnızdım ben korktum yoktu gidenler


için


Ne güzel duygularım uyuyordu yüreğimde


Neden uyandırdın onları gecenin bir yarısı?


Ya bir daha uyumazlarsa!


Ya toprağım yağmurların olmadan varılmazsa!


Düşündün mu hiç bir düş gibi girerken


gerçeklerime neden bekliyorum olmadığın


zamanlarda seni!


Oysa ki;


zaten yoksun sen zaten hiç tanımamışım


hayatımdan soluklanmanı


Senden gördüklerim, görmeyi hep beklediklerim,


beklediklerim ise hiç görmediklerim


benim toprağım


ask yağmurundan mahrum kalalı çok oldu, çöle



döndü


Yoksa bol suyun,


hiç yağma


Dayanamam sonra!


Bırak uyusun duygularım eğer uykusuz


yaşatacak kadar yüreğin yoksa!!!