08-24-2012
|
#1
|
Prof. Dr. Sinsi
|
İsyan Yağmurlarında İslanmaktayım
Bir yağmur yanaşıyor gönlümün iskelesine…
Yağmur damlalarının sesi haykırışlar gibi
yüreğimi acıtıyor bugünlerde Gözlerimin önünde yine hayalin
Gözlerini,sözlerini,dev gülüşlerini ve boşver demelerini… Bakışlarını,hüznünü,neşeni ve bana ben katışlarını unutmadım… Unutamadım
Gönlümdeki yağmura şimdi rüzgarda eşlik etmekte
Yağmur yalnızlık kokusu getiriyor,rüzgar sensizlik esiyor…
Saatime yüzünü kazıdım
Yelkovanım sana beş var,akrebim seni yirmi geçiyor
Çok uzun zamandır zamansız yaşıyorum
Zamanlarım fırtınalı denizlerde,
zamanlarım gökyüzünde derinlerde
Deniz dalgaları hırçın bu saatlerimde
Dalgalar dev kayalara vuruyor düşüncesizce
Her kükreyen dalga sesinde senin binbir sesin
aklımda ve kulaklarımda 
seni baştan başa sen yapan sesin veda edişe beşe kala…
En son kalan bendeki sen…
Gökyüzü renklerim fırtınalı bu saatlerde
Mavi ile gri savaşıyor fütursuzca
Paletimde birbirine karışıp kayıp oluşa karışan renklerimde
senin binbir yüzün,
Gözlerimde ve hafızamda sen
Seni sen yapan bakışın veda edişi yirmi geçe…
En son kalan bendeki sen…
Özledim seni
Özledim bendeki seni  hem de çok
Sen yanımdayken konuşamamayı,
sen yanımdayken gözlerimi gözlerinden alamamayı,
sanki zamanın kavramını yitirişini,
herşeyin başka başka anlamlar taşıdığı anları özledim
Seni sen yapan,bizi biz yapan anları
ve mekanları unutmadım
Aşkımızın başkentini unutmadım 
Unutamadım…
Hiçbirşey,hiçbir insan koparamadı beni bu şehirden…
Ama bir gerçek var şimdi aramızda
Sesizce,farkettirmeden aramıza giren
Sesiz yüksek duvarlar ören
Seni benden uzaklaştıran,beni karanlık düşlere iten
Ne olduğunu anlayamadığım
ve senin nedeni açıklayamadığın
Hiçbir sorumum cevabı yok…
Hiçbir duygu kayıbolmaz durduğu yerde,
hiçbir savaşta kayıbolmaz tarih yapraklarından
Hatıralarımdan silinmeyen sen gibi
Bana bir açıklama borcun var en azından
Birşey söyle  evet de hayır de
Ama konuş gerçekler ne kadar acı olsada 
Senin tek savaşın kendinle,kendinde bugünlerde…
Düşün, ama mutlaka düşün,bari yüzleş kendi gerçekliğinle…
Tekrar tekrar geçir herkesi tek tek anılarının süzgeçinden
Mutlaka vardır en azından bir vefa borcun tarih saydıklarından…
Saklandığın boşlukta değil hayat,
gizlendiğin korkularında senin
Boşluğuna sarıldıkça büyür bütün korkuların,
sen o kendi boşluğunun yanı başına gizlenensin…
Nefret sevginin ta kendisidir bazen
Ayrılık da sadakatın ödülüdür bazen
Bazen yarınlar dündür,bazen dünler bugün
Ama zaman dün ile yarınlar arasındaki süreyi yaşayanlara aittir
İnsanlar ise vefa ve sevgi ile anılanlara…
Yüreğimde yine yağmur yağıyor
yine lacivert-siyah gecem yalnızlığıma yar
Yine şehrimin kımızı-siyah sokakları bana dar
Hayallerimin üzerinde sert-soğuk rüzğar
Gönül mevsimimde ise hüzüne davet var…
Biter bu yağmur bir gün elbet…
Hep benle beraber unutamadıklarım,bulamadıklarım…
Saçlarımda hala rüzgar,
yüreğimde hala sevdam var…
|
|
|