Ateşlerde Yanmaktı Seni Sevmek ....

**Prof. Dr. Sinsi** · 08-24-2012

Ne zaman yazılmış sana onca şiir !

Nasıl sevmiş seni gönül daha dününü bugününden ayırt edemezken

Nasıl bir sevdaya müptelâ olmuş ¿!

Yok oluşa mı bunca sevdâ ! yok olmaya mı içimdeki nâr ¿

Nasıl bir vurgun nasıl bir ihtilâl nasıl bir Terk-i diyardır bu ¿

Sevdâm acıyla asılı duruyor dünlerde !

Nasıl bir sevdâymış ki bugünlerime ket vuruyor ¿ nasıl bir şeysin ki

…

Neyin hesabını ödüyorum

neyin peşinde sevdâlarım ¿!

Geride kalan benden eksik hangi ömrümü alacak Azrail ¿

Ben ki yok oluşun müptelâsı

Ömrüm ‘yok’luktur !

Bu neyin hangi ömrümünhangi dünümün

hangi sevdâmın ‘azrail’i ¿

Al neyim kaldıysa neyim varsa

!

Ben ki var oluşların acısı

Yok oluşadır en büyük duâ’m !

Söylesene kaç dem yaşatır bana dünden kalma aşklar[ın] ¿

Kaç gece sûkut ederim sessizliğinle ¿ kaç gecedir ki bu ömr-ü cihân ¿…

Nedendir o zaman bunca isyan bunca gözyaşı ¿!

Söylesene nâr-ı ateş; Cehennemimde de devam edecek mi ¿

Yakacak mı sevdâların koru beni cayır cayır !

Söylesene sevdân cehennem ateşin[m]e ; kaç damla eşk olup söndürür ¿

Bitmez ki cehennemin nâr-ı ateşi

bitiremezsin ki dün’deki sevdalarınla

!

Ben ki alev alev yanmaların müptelâsı

Alevim sevdândır Yârsevdândır !

…

Bak gözlerime bak en aciz kula !

Yaşamak için hangi sevdâ-ı bıraktın ardında hangi seçeneği bıraktın

Bütün yollar bütün çıkışlar[girişler] kapalı

Mahşer-i Cümbüş’ü yaşıyorum

Kıyamet mi kopuyor ¿

Öldüm mü¿ öldü mü sevdan[m] b[s]ende

¿

Neden bunca kalabalık beyaz tenler niye

aksimi görüyorum

Neden ¿?

Birazdan çekileceğim sorguya

birazdan başlayacak sömürmeler !

Her şey yitip gidecek ‘birazdan’

İçimden sen

içinden ben

gözlerimden yaşlar !

Sonra

Sonra Sur’a üflenecek yok olacak evren

yok olacağım

Ben ki yok oluşların müptelâsı Farksız olacak yaşama[ma]ktan

Yanan nâr-ı ateşi’mi söndürsün ‘en büyük sevdân’ …

Kurtar[ma] beni Cehennem’imden

!

Günahkârsın ! bir damla gözyaşın bile dindirmez alevi

Burada da yaşatmaz ki bana ‘cennet’i aşkın

!

Neydi ki zaten sevdân

Yanmadı mı Mecnun Leyla’nın ardın sıra …

Dağlar delinmedi mi ?

Senin sevdân neydi ki

Sevdân’dı korum

Sevdân’dı Cehennem’im !

Haydi söndür nâr-ı ateşi

haydi Mecnunum ol !

Şirin’in Ferhat’ı

Züleyha’nın Yusuf’u gibi

Haydi söndürsün artık inci tanesi olan gözlerinden damlayan gözyaşı[n] !

Bitmez ki

dinmez ki alevim

yitiremezsin Nâr-ı ateşimi …!

Yandığım sevdân’dır Yâr sevdân’dır …

Yaşatmaz ki sevdân

!

Nefsim olup attın beni cehennem’ime

Bir ömür vaat etmez ki gözlerinden dökülen incitanesi

Bu nasıl bir sevdâya müptelâ oluş[um]

Yok oluşa mı sürüklüyor

yok oluşa mı bu sevdâ ¿!

Var etmez ki sevdân

‘var’ etmez !

… Mahşer-i Cümbüş’ü yaşıyorum … kalabalıklar arasında çırılçıplağım

!

Ruh[um] nasıl da ‘soysuz sevdaya’ tutkun !

Şimdi ruhuma ‘soysuz sevdan’dan; bin bir günahlar giydiriliyor …

Çırılçıplak ! Yalınayak ‘ kimsesizim onca kalabalığın arasında …

Üşüyorum ! ‘soysuz sevda’m ısıtsana beni

Tutsana ellerimden-

duymuyorgörmüyorsun-

Nasıl bir sevdaydın

nasıl bir aşktın

ki medet umuyorum senden

!

…

Her şey yitip gidecek ‘birazdan’

Sur’a üflendi

kıyamet koptu

yok oldu evren

yok oldum !

Etrafımda onca kalabalık

onca hengâme

onca ağır yük !

Heybemde taşıdığım ‘soysuz sevdan’ nereye sürüklüyor beni

¿

Ruh[um] ! nasıl da pişman

(çok geç bitti!)

İçimden sen

içinden ben

‘soysuz sevdan’

Bittik

bitti

bittin !

Cehennemimde yanıyorum ‘soysuz sevdan’la

Çekiyorum cezamı

çekiyorum nefsime yenilmenin cezasını …

Haydi Ferhat olup

Bir düğme uğruna bir gecelik heves uğruna yan !

Haydi yansana !

Nasıl bir sevdasın ki

nasıl bir nâr-ı ateşti ki bendeki sevdan

¿!

08-24-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Ateşlerde Yanmaktı Seni Sevmek .... Ne zaman yazılmış sana onca şiir ! Nasıl sevmiş seni gönül daha dününü bugününden ayırt edemezken Nasıl bir sevdaya müptelâ olmuş ¿! Yok oluşa mı bunca sevdâ ! yok olmaya mı içimdeki nâr ¿ Nasıl bir vurgun nasıl bir ihtilâl nasıl bir Terk-i diyardır bu ¿ Sevdâm acıyla asılı duruyor dünlerde ! Nasıl bir sevdâymış ki bugünlerime ket vuruyor ¿ nasıl bir şeysin ki … Neyin hesabını ödüyorum neyin peşinde sevdâlarım ¿! Geride kalan benden eksik hangi ömrümü alacak Azrail ¿ Ben ki yok oluşun müptelâsı Ömrüm ‘yok’luktur ! Bu neyin hangi ömrümünhangi dünümün hangi sevdâmın ‘azrail’i ¿ Al neyim kaldıysa neyim varsa ! Ben ki var oluşların acısı Yok oluşadır en büyük duâ’m ! Söylesene kaç dem yaşatır bana dünden kalma aşklar[ın] ¿ Kaç gece sûkut ederim sessizliğinle ¿ kaç gecedir ki bu ömr-ü cihân ¿… Nedendir o zaman bunca isyan bunca gözyaşı ¿! Söylesene nâr-ı ateş; Cehennemimde de devam edecek mi ¿ Yakacak mı sevdâların koru beni cayır cayır ! Söylesene sevdân cehennem ateşin[m]e ; kaç damla eşk olup söndürür ¿ Bitmez ki cehennemin nâr-ı ateşi bitiremezsin ki dün’deki sevdalarınla! Ben ki alev alev yanmaların müptelâsı Alevim sevdândır Yârsevdândır ! … Bak gözlerime bak en aciz kula ! Yaşamak için hangi sevdâ-ı bıraktın ardında hangi seçeneği bıraktın Bütün yollar bütün çıkışlar[girişler] kapalı Mahşer-i Cümbüş’ü yaşıyorum Kıyamet mi kopuyor ¿ Öldüm mü¿ öldü mü sevdan[m] b[s]ende ¿ Neden bunca kalabalık beyaz tenler niye aksimi görüyorum Neden ¿? Birazdan çekileceğim sorguya birazdan başlayacak sömürmeler ! Her şey yitip gidecek ‘birazdan’ İçimden sen içinden ben gözlerimden yaşlar ! Sonra Sonra Sur’a üflenecek yok olacak evren yok olacağım Ben ki yok oluşların müptelâsı Farksız olacak yaşama[ma]ktan Yanan nâr-ı ateşi’mi söndürsün ‘en büyük sevdân’ … Kurtar[ma] beni Cehennem’imden ! Günahkârsın ! bir damla gözyaşın bile dindirmez alevi Burada da yaşatmaz ki bana ‘cennet’i aşkın ! Neydi ki zaten sevdân Yanmadı mı Mecnun Leyla’nın ardın sıra … Dağlar delinmedi mi ? Senin sevdân neydi ki Sevdân’dı korum Sevdân’dı Cehennem’im ! Haydi söndür nâr-ı ateşi haydi Mecnunum ol ! Şirin’in Ferhat’ı Züleyha’nın Yusuf’u gibi Haydi söndürsün artık inci tanesi olan gözlerinden damlayan gözyaşı[n] ! Bitmez ki dinmez ki alevim yitiremezsin Nâr-ı ateşimi …! Yandığım sevdân’dır Yâr sevdân’dır … Yaşatmaz ki sevdân ! Nefsim olup attın beni cehennem’ime Bir ömür vaat etmez ki gözlerinden dökülen incitanesi Bu nasıl bir sevdâya müptelâ oluş[um] Yok oluşa mı sürüklüyor yok oluşa mı bu sevdâ ¿! Var etmez ki sevdân ‘var’ etmez ! … Mahşer-i Cümbüş’ü yaşıyorum … kalabalıklar arasında çırılçıplağım ! Ruh[um] nasıl da ‘soysuz sevdaya’ tutkun ! Şimdi ruhuma ‘soysuz sevdan’dan; bin bir günahlar giydiriliyor … Çırılçıplak ! Yalınayak ‘ kimsesizim onca kalabalığın arasında … Üşüyorum ! ‘soysuz sevda’m ısıtsana beni Tutsana ellerimden- duymuyorgörmüyorsun- Nasıl bir sevdaydın nasıl bir aşktın ki medet umuyorum senden ! … Her şey yitip gidecek ‘birazdan’ Sur’a üflendi kıyamet koptu yok oldu evren yok oldum ! Etrafımda onca kalabalık onca hengâme onca ağır yük ! Heybemde taşıdığım ‘soysuz sevdan’ nereye sürüklüyor beni ¿ Ruh[um] ! nasıl da pişman (çok geç bitti!) İçimden sen içinden ben ‘soysuz sevdan’ Bittik bitti bittin ! Cehennemimde yanıyorum ‘soysuz sevdan’la Çekiyorum cezamı çekiyorum nefsime yenilmenin cezasını … Haydi Ferhat olup Bir düğme uğruna bir gecelik heves uğruna yan ! Haydi yansana ! Nasıl bir sevdasın kinasıl bir nâr-ı ateşti ki bendeki sevdan ¿!