Gelmesende Beklemek Var Olmaktır

**Prof. Dr. Sinsi** · 08-24-2012

Deniz kıyısında bir kayayım ben

Taştan yapıldığım için sert derler vücuduma

Yorgun başımı gömdüm sularına

Ve sesin içimdeki cehennemin alevlerine yağan sağanak gibiydi

Kaptırdım varlığına taştan bedenimi

Lodos ile başladı her şey ve meltem ile bitiyor

Bitince sesin gidiyor kıyılarımdan

Hastayım

Taştan alnımda bulamayınca ellerini, sabahlarıma ağlıyorum

Doludizgin koşturuyordun kum tanelerinin yanına

Oysa bana çarptığın anı kelimeleştiriyordum

Ruhuma inecek adımlarının romanını işliyordum

Sen nasıl bir dalgasın?

Kayaları umursamıyor, üstünden aşıp geçmiyorsun!

Oysa seni kucaklayabilmek için heyecanların karaltısını yaşıyorum

Sükunetin hırçınlığıma ihanet mi? Canıma işlemek istemiyorsun

Ve mezarıma kapanır gibi, sönen bir ışık gibi baktım gözlerine

Dalgındın

dalganı taşırmadın

Yalnız kalan cismim, belki de sert olduğumu söylediklerinden yine tek başınaydı

Hiç bir şey kıramıyordu, ezemiyordu beni

Kayaydım işte

Bildiğin kayalardan

Ama farkına varamadığın bir yanım vardı

Bana ulaşmadığın her zaman yaşlarımı yanı başına akıtırdım

Ben ulaşırdım sana

Varlığım senin varlığının yanında bir

Okyanusları aşıp geldiğin zaman yosun tutan taraflarım ağlıyor ve terimi göz yaşı olarak sana sunuyorum

Dalgaların uğramıyordu ücra köşelerime

Varolmak beklemektir biliyorum

Akşam yine uyuyamadım

Dalgın bakışlarını düşündüm

Bir özleyiş ki sorma bana

Anlatamam

bir söz olarak takdis etmek istemiyorum seni

Yanağıma sularını çalmadığın her gün gurbeti yaşıyorum

Gece uyuyamadım

Yıldızların nazarı değmişti tenine

Kıskandım onları

Vahaların en muhteşemine rastlanmıştı onlar

Sana ümitle bakmışlardı

Ben ise , kendimi çölde buldum

Oysa bahçemdin benim

Göz yaşlarımı bile kuruttum, beni baştan aşağı ıslat diye

Her kopuş ayrılığın tehlikesiydi

Suskundun, ufkum aynana baktığımda genişlemiyordu

Sessizliğini anlayamadım

İçini nereye taşırıyorsun? Taştan bir yüreğin pasını silmek için , yanlışlıkla yanından bile geçmiyorsun

Eriyen, dağılan benim

Bin parçaya bölünüyorum

Bedduadan kaçıyorsun sanki

Onun için ellerin bana uzanacakken kayboluyor

Ölürsem, ölmeyeceksin

Ölmezsen, ben hiç ölmem

Ki yokluğun öldüren bir yara

Sen nasıl bir dalgasın?

Kayaları, senin için akan ırmakları umursamıyorsun

Hoyrat tavrın varlığımın nefesini kesiyor

Hastayım

Gönlüme düşen aksin, taştan bedenimde

Lodos bitiyor

Gidiyor sesin, adımların çekiliyor

Bana çarptığın anı kaleme döküyorum yine

Akşam uyuyamadım

Herkesin kahkahayla güldüğü bir mevsimi evlendirdiler

Dalgalar ve kaya için daha erkendi

Kaya sana susuzdu

Bütün bunlar sevginin bir başka açıdan anlatılmasıydı

Sevgilerde dalgalar gibi değil mi? Ya bir şeyler getirirler ya bir şeyler götürürler

Suyun tuzluluğuna yanmıyorum

Beni bir sarıp, bir bırakmana da yanmıyorum

Getirdiklerin ve götürdüklerine de

Getirdiğin bir çöp, götürdüğün benim parçam bile olsa

Yandığıma gelince

Bir sana yanıyorum

Ya her kaya benim gibi olmazsa!

Gece yine uyuyamadım

Lodos bitti

Senin için

( ölmezsen hiç ölmem)

08-24-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Gelmesende Beklemek Var Olmaktır Deniz kıyısında bir kayayım ben Taştan yapıldığım için sert derler vücuduma Yorgun başımı gömdüm sularına Ve sesin içimdeki cehennemin alevlerine yağan sağanak gibiydi Kaptırdım varlığına taştan bedenimi Lodos ile başladı her şey ve meltem ile bitiyor Bitince sesin gidiyor kıyılarımdan Hastayım Taştan alnımda bulamayınca ellerini, sabahlarıma ağlıyorum Doludizgin koşturuyordun kum tanelerinin yanına Oysa bana çarptığın anı kelimeleştiriyordum Ruhuma inecek adımlarının romanını işliyordum Sen nasıl bir dalgasın? Kayaları umursamıyor, üstünden aşıp geçmiyorsun! Oysa seni kucaklayabilmek için heyecanların karaltısını yaşıyorum Sükunetin hırçınlığıma ihanet mi? Canıma işlemek istemiyorsun Ve mezarıma kapanır gibi, sönen bir ışık gibi baktım gözlerine Dalgındın dalganı taşırmadın Yalnız kalan cismim, belki de sert olduğumu söylediklerinden yine tek başınaydı Hiç bir şey kıramıyordu, ezemiyordu beniKayaydım işte Bildiğin kayalardan Ama farkına varamadığın bir yanım vardı Bana ulaşmadığın her zaman yaşlarımı yanı başına akıtırdım Ben ulaşırdım sana Varlığım senin varlığının yanında bir Okyanusları aşıp geldiğin zaman yosun tutan taraflarım ağlıyor ve terimi göz yaşı olarak sana sunuyorum Dalgaların uğramıyordu ücra köşelerimeVarolmak beklemektir biliyorum Akşam yine uyuyamadım Dalgın bakışlarını düşündüm Bir özleyiş ki sorma banaAnlatamam bir söz olarak takdis etmek istemiyorum seni Yanağıma sularını çalmadığın her gün gurbeti yaşıyorum Gece uyuyamadım Yıldızların nazarı değmişti tenine Kıskandım onlarıVahaların en muhteşemine rastlanmıştı onlar Sana ümitle bakmışlardı Ben ise , kendimi çölde buldum Oysa bahçemdin benim Göz yaşlarımı bile kuruttum, beni baştan aşağı ıslat diye Her kopuş ayrılığın tehlikesiydi Suskundun, ufkum aynana baktığımda genişlemiyordu Sessizliğini anlayamadım İçini nereye taşırıyorsun? Taştan bir yüreğin pasını silmek için , yanlışlıkla yanından bile geçmiyorsun Eriyen, dağılan benim Bin parçaya bölünüyorum Bedduadan kaçıyorsun sanki Onun için ellerin bana uzanacakken kayboluyor Ölürsem, ölmeyeceksin Ölmezsen, ben hiç ölmem Ki yokluğun öldüren bir yara Sen nasıl bir dalgasın? Kayaları, senin için akan ırmakları umursamıyorsun Hoyrat tavrın varlığımın nefesini kesiyor Hastayım Gönlüme düşen aksin, taştan bedenimde Lodos bitiyor Gidiyor sesin, adımların çekiliyor Bana çarptığın anı kaleme döküyorum yine Akşam uyuyamadım Herkesin kahkahayla güldüğü bir mevsimi evlendirdiler Dalgalar ve kaya için daha erkendi Kaya sana susuzdu Bütün bunlar sevginin bir başka açıdan anlatılmasıydı Sevgilerde dalgalar gibi değil mi? Ya bir şeyler getirirler ya bir şeyler götürürler Suyun tuzluluğuna yanmıyorum Beni bir sarıp, bir bırakmana da yanmıyorum Getirdiklerin ve götürdüklerine de Getirdiğin bir çöp, götürdüğün benim parçam bile olsaYandığıma gelince Bir sana yanıyorum Ya her kaya benim gibi olmazsa! Gece yine uyuyamadım Lodos bitti Senin için ( ölmezsen hiç ölmem)