Biraz Olsun Sevebilseydin

Biraz olsun sevebilseydin ya keşke Biraz olsun sana verdiğim değeri anlayabilseydin Biraz olsun yüreğini koyabilseydin ortaya Sevgini haykırmadın hiçbir zaman bari gönlünde yer ayırabilseydin küçücük yüreğime

Gönlüm senden vazgeçmiyor kızma bana Senden gitmiyor naçiz bedenim Kokunu silemiyorum yastığımdan üzgünüm Sana artık gitme demiyorum sana artık sev demiyorum artık ben sana seviyorum bile diyemiyorum Yok ettin beni Sensizliğe saldın karanlıktayım artık

Sen bir suydun benim için sen havaydın… Ve ben senle yaşıyordum Ve ben senle düşünüyordum Ve sana çoğalıyordum sadece Sevgimi sende yaşıyor sende huzur buluyordum

Bu satırları kendi kendime yazıyorum ben Evet seni anlatıyorum sana hitaben yazıyorum ama asla okuyamayacaksın yazımı Ben senden gidiyorum artık Seni terk ediyorum seni bırakıyorum

Hayatımda açan bir çiçektin bir bahardın denizin coşkun yanıydın… Sen mutluluğun adı idi Sen sana gelen bedenimin en güzel seslenişiydin Sen gözlerimin parıldamasıydın

Ama olmuyormuş… Yalnız başına sevmek ancak bu kadar olabiliyormuş Karşılıksız sevince ancak bu kadar dayanabiliyormuş insan Ben de yaşadım; sana olan sevgimle bu zamana kadar senle yaşadım Seninle doydum ama değmiyormuş geç de olsa bunu anladım Denedim seninle yaşamaya devam etmeyi denedim ama tükendi sevgim Karşılığı olmayan bir sevginin en uzun hikâyesi oldu benimki

Şimdi artık ben de sevmiyorum seni Ben de parçalamıyorum yüreğimi senin için Değer vermiyorum yollarda seni aramıyorum artık Yüreğime söz geçiyorum ve gidiyorum…