Oysa Ki Umudun Rengiydi

Oysa ki Umudun Rengiydi


en hüzünlü anlarımdayken şehrimin

boğulur acılarımda bir deniz

gün batışında garip bir kızıllık

saçlarıma vurur

ölürüm


toplanmış

sahipsiz yüreğime

içinden çıkılmaz nehirlerimle

takılır gözlerime bir deli mavi

susarım

yine de yakamozlarında

asılı kalır düşlerim



artık bilirim

kucaklayamaz sevgi

aç kalmış yüreğimi

oysa ki umudun rengiydi

çığlık çığlığa

içimden martılar göç ederken




salınarak gelen ayın gölgesinde

saklarım kaderimi

kim bilir hangi imgesindedir

şiirsel sevinçlerim

yine de

inadına beklerim her dem maviyi




Kıyının suyu, suyun kıyı sevmesi kadar, kıyısı olan bütün suları sen bilecek kadar, müziğin içinde eriyip sana gelecek kadar ve senin müzik olup içime dolman kadar sevdim seni