Aşık Veysel (1)

ALDANMA CAHİLİN KURU LAFINA
Aldanma cahilin kuru lafına

Kültürsüz insanın kulu yalandır

Hükmetse dünyanın her tarafına

Arzusu hedefi yolu yalandır


Kar suyundan süzen çeşme göl olmaz

Gül dikende biter diken gül olmaz

Diz diz eden her sineğin bal'olmaz

Peteksiz arının balı yalandır


İnsan bir deryadır ilimle mahir

İlimsiz insanın şöhreti zahir

Cahilden iyilik beklenmez ahir

İşleği ameli hali yalandır


Cahil okur amma alim olamaz

Kamillik ilmini herkes bilemez

Veysel bu sözlerin halka yaramaz

Sonra sana derler deli yalandır






BİLMEM HAYAL MİYDİ YOKSA DÜŞ MÜYDÜ



Bilmem hayal miydi yoksa düş müydü

Gönül arzusunu buldu bu gece

Yalın kılıç mıydı bir ateş miydi

İçerim köz ile doldu bu gece


Bilemedim gece ile gündüzü

Seçemedim güneş ile yıldızı

Mestane gözleri mestetti bizi

Aklımı başımdan aldı bu gece


Mah yüzüne bakma ile doyulmaz

Sıra sıra benleri var sayılmaz

Aşk meyinden içen aşık ayılmaz

Bilemedim bana noldu bu gece?


Durmaz yanar gerçeklerin çerağı?

Yakın olur ehl-i aşkın ırağı

Gölköy oldu VEYSEL'lerin durağı

Hayali karşıma geldi bu gece





DÜNYADA TÜKENMEZ MURAD VAR İMİŞ


Dünyada tükenmez murad var imiş

Ne alanı gördüm ne murad gördüm

Meşakkatin adın Murad koymuşlar

Dünyada ne lezzet ne tad gördüm


Ölüm var dünyada yok imiş murad

Günbegün artıyor türlü meşakkat

Kalmamış dünyada ehli kanaat

İnsanlar içinde çok fesat gördüm


Nusverani Adil nerede tahtı

Süleyman mührünü kimse bıraktı

Resulü Ekrem'in kanunu haktı

Her ömrün sonunda bir feryat gördüm


Var mıdır dünyaya gelip de kalan

Gülüp baştan başa muradın alan

Muradı maksudu hepsi yalan

Ölümü dünyada hakikat gördüm


Dönüyor bir dolap çarkı belirsiz

Çağlayan bir su var arkı belirsiz

Veysel neler satar narkı belirsiz

Ne müşteri gördüm ne hesap gördüm