~~Yüreğimden Seven Kalplere~~
Hep böyle mi olacak
böyle mi kanayacağım hep
ne zaman gözlerin gelse aklıma
bir bıçak saplanır göğsüme
tenimde hissederim ellerini
sıcaklığını duyarım ansızın
yüreğim üşür
kaybederim kendimi
sisli bakışlarında
kulaklarımda sesin
ve ensemde nefesin
aklım karışır
ne zaman gözlerin gelse aklıma
duygularım birbirine dolaşır
coşkun bir deniz gibi yokluğun
kıyametler kopar gönlümde
savrulur bedenim
bir yaprak gibi
bir karanlık çöker üstüme
sessiz sedasız
yüreğimde kan çiçekleri açar
kalbim kanar
Yokluklara bölünür
varlığımın her yanı
acı bir yalnızlığa gömülür her yer
yolum dolaşır
ne zaman gözlerin gelse aklıma
ruhuma ince bir sızı karışır
dilim parçalanır
haykırırken ismini
dudaklarım kilitlenir
ben susarım
sessizliğim konuşur
sevdaların kaybolduğu bir yere varır
düşlerim
ve en güzel gülüşlerim kaybolur
çaresizliğim değil bu
unutulmuşluğum değil
belki sana susuzluğum
belki doymamışlığım
hasretin tutar beni
ellerim hüzne bulaşır
ne zaman gözlerin gelse aklıma
gözlerim bir yağmur bulutu taşır
ve gönlüm yeni bir dertle tanışır
|