Okuyunuz

Cam Kırıkları


Umudun son bulduğu yerde başlar yolculuklarım

Havaya, suya, toprağa fazla gelişin cam kırıklarıyla,

Durmaz; tutamaz kendini göz pınarlarım

Milyonlarca insan

Ve işte en fazla

Benim yalın ayaklarım


Havaya, suya, toprağa isyanım var bugün!

Beynimden vurulmuş gibi bekliyorum yaşamayı

Hiçbir şey kendiliğinden değil Verilmemiş

Hiçbir şey benim gibi değil

Yenik ve yenilmemiş


Havaya, suya, toprağa isyanda ne var!

Güneş her gün doğmuyor mu gökyüzünde?

Yalan değil!

Yalan değil gökyüzündeki kuşların

Bir gün birdenbire yerlere çakıldığı

Yalan değil,

Benim henüz uçamadığım


Feleğe isyanımda da ne var!

Kimi derviş olarak gelir dünyaya:

Ezik; kahrolası bir talihle başbaşa

Kimi de abad olarak yaşar

Çark da onun, çarkçı da

Ne abad olabildim,

Ne de derviş

Yalnız bana bir elveda


Umudun son bulduğu yerde başlar yolculuklarım,

Bana fazla olan her şeyi göz pınarlarımdan kusarak

Tıs sesleri arasında şahlanan sürgünüme bir adım kala,

Ne kuş olup uçabildim

Ne de derviş olup bir sadaka

Yalnız her şeyden bir elveda