Yoksulluk

Yoruldum derdinle yorgunum artık

Her gece nöbete çıktın yoksulluk

Ne çektim elinden, kurudum artık

Evimi, yuvamı, yıktın yoksulluk


Yıllarca getirdin, beni oyuna

Her gün, tokat yedim, ense boyuna

Benzettin kurbanlık bir koç koyuna

Sen gözünü bana, diktin yoksulluk


Sen üstüme çöktün, kara kış gibi

Şu belimi büktün, bir kiriş gibi

Harcadın beni, üç para, fiş gibi

Sen aklını bana taktın yoksulluk


Zengine gemiyi, dağdan aşırttın

Düz yolum olmadı aklım şaşırttın

Bir çul bulamadım her kış üşüttün

Pire için yorğan yaktın yoksulluk


Eller viski içti hep bardak bardak

Ben su alamadım, birde bana bak

Hiçmi, hiç aklına gelmedi sormak

Gözümden yaşları döktün yoksulluk


Henüz kazanmadan kefen parası

Bak geldi geçiyor ömrün yarısı

Bal vermedim ettin, eşek arısı

Açlığa boynumu büktün yoksulluk


Her neye el atsam kaçarak gitti

Umutlar tükendi, hayaller bitti

Naçarlık, fakirlik canıma yetti

Dünyama yavaşça çöktün yoksulluk


Necati KEÇELİ(aLıntıdır)