Gönül Dagı

Beni çağırdığını bir defa duyabilsem

Avuçlarımda ateş, yorgun gözlerimde nem

Aşarak denizleri bir gün kapına gelsem

Başımı duvarlara vurup ölsem diyorum





Dün kopan bir yapraktı,düşen bir kuru daldı

Bugünden güzel değil bulacağın yarında

Aç ellerini bir bak yanan avuçlarında

Dün gitmiş yarın yok bize bir bugün kaldı





demek o beni sevmiyor

demek o beni anlamıyor

bana içkimi verin

bana kadehimi verin

bir daha ölmek istiyorum





Bir yerlere varmadan, nasıl böyle

Hiç durmadan akıp gidiyor günler

Yaşam diye verdiğin bu mu söyle

O mu sırtıma sapladığın hançer





Sevdimse; verdiğin yürekle sevdim

Sen açtın bu ufku karşımda sonsuz

Yürüdüm bir yolun sonuna geldim

Yıkık, üzgün ve paramparça onsuz





Zamanlar kalleş şimdi, herşey artık bir oyun

Manzaralar hüzünlü insanlar ağlamaklı

Bir akşam getir bana, gizlice ve en saklı

Saatleri birer birer dudaklarında sun





Duymak nedir bilir misin?

Duymak, ama anlatamamak

Tam dilinin ucuna gelmişken söyleyememek

'Seviyorum' diyememek

Yani ölümü yaşamak nedir bilir misin?





Yokluğun sırtıma saplandı bir bıçak gibi

Akıtır taşa, toprağa kanımı

Dünya seninle aydınlık ve güzeldi

Şimdi bin güneş doğsa götürmez karanlığımı





seni arıyorum kalabalık caddelerde,

tanımadığım insanlar geçiyor, sen yoksun

perişan hayallerimin başladığı yerde,

sana sesleniyorum, duyuyor musun?





beyaz güller açtı bahçelerde , sevdiğin

ya o karanfil , baygın kokulu çiçek

gel yalnızlık bahçeme beyazlar giyin,

anladımki bu ömür sensiz geçmeyecek