Kıyamete Kırk Kala
bakışını terk eden umudum olacagım
hiç bir gün mutlulugun dört dörtlük olmayacak
evlat acısı gibi içinde kalacagım
seni gecilmez gören gönül gücümü yendim
vuslatından ziyade hasretini begendim
sabrımla sarf ettigin saadet sermayendim
kıymet körü kalbini kırıp kaybolacak
desende bu sevdayı başımdan savmalıyım
yeniden sevilmeli yeniden sevmeliyim
gözlerine nakışlı gönlüne dövmeliyim
seni hep hasretimin hapsinde bulacagım
ne bir dost ne bir ahbap yerimi tutmayacak
ne bir söz ne bir sohbet seni avutmayacak
durmadıkça yüregin beni unutmayacak
gözlerinden en tatlı uykunu çalacagım
adını anmayacak kapını çalmayacak
bana yükseldi gönlüm sana alçalmayacak
göz yaşımın katresi sana kar kalmayacak
faiziyle ödetip hıncımı alacagım
hainin sonu hüsran hani irşad olunan
çilenin doldurmayan eksigin kalacagım
kıyamete kırk kala gelmesi baad olunan
şefaat bekledigin mesihin olacagım
CEMAL SAFİ
|