Yağmura Gömülü Düşüm

şimdi beni seninle sanarlar

bana seni sorarlar habersizce

yüzümdeki tebessümün hatrına sığınarak

içimi acıtırlar adını her andıklarında

unuturlar sende bıraktığım çoğul yanımı

birinci:tekil bi cigara isterim yanımdakinden

öteki susmakla vurur acımın morfinini

arkamdaki,bana bi ölüyü anımsatan

kendi gölgemmiş

boşuna uzatmışım parmaklarımı

gözlerindeki yaşı silmek için

sevmeye yeni düştüğüm zamanlardaki

şaşkın acemiliklerim kadar ustaca

ve hayattaki yenilgilerim kadar sıradan

bir yalnızlığa gömüyorum artık tÜm sevmelerimi

susarken diyemediğim seni seviyorum eksikliğinde

ki en çok sana yakısırdı sevmek

yetemediğim yanlarına say yoksulluğumu

telaşsız,pervasız yanına sokulmalarım

şaşkın bi gÜvercin gibi ellerine dܺܺÜm

hiçbiri geri getiremez kaybolan zamani,biliyorum

sen ağlamanın bana bulutlardan daha cok

yakıstığını bildiğin icin

ıslatıyorsun şimdi kirpiklerimi

bÜtÜn yolculuklarda seni özlÜyorum diye gidiyorsun

gelemeyeceğim uzaklıklara

hoşcakal