Sana Bırıkıyorum

Artık çıkmıyorum İstiklal'e

Sabah Fatma Hanım uyandırıyor

Helva, ekmek, çay

Bana onlar bakıyor


Odanın hali perişan,

ben perişan

Kimse yok işime karışan


Ara sıra balkona çıkıyorum

Fesleğenler kuruduğunda Ocaktı

Ben baharı bekliyorum


Ne olduğunu bilmediğim

bir umudum var hala

Gözüm şişelere takılıyor,

becerebilseydim ne ala


Bu günlerde böyleyim ben,

yas denen şiirdeyim

Bir köşede gülüşün var,

sırtımda kanlı bıçağın


Hiçbir zaman duymayacağın,

duysan da anlayamayacağın

bir çığlıkta

sana birikiyorum


ERHAN GÜLERYÜZ