Sevgılım

Sevgilim,

yetimim benim,


aylar nasıl geçiyor zaman hiç geçmezken


kapılar kapalı, dünya buzlu cam

uyuşmuş gözlerimin önünde

hayat akıp gidiyor hiç kımıldamadan


ikimizin yerine dinliyorum

sevdiğin şarkıları

siyah tişörtünü giyiyorum yatarken

gömleklerini, kazaklarını, kokunu

senin rüyalarını görüyorum ölür gibi uyurken

gün boyu elimde kahve fincanı


kapıyı açmıyorum

telefonlara çıkmıyorum

başını bekliyorum geleceği olmayan hatıraların


Sevgilim,

yetimim benim,

nasıl da kayıtsız gülüyorsun hayata

öldüğünden haberi yok fotoğraflarının


MURATHAN MUNGAN