Askın Yalan Olduğunu Söylemediler Bana

**Prof. Dr. Sinsi** · 08-24-2012

şimdi gidiyorsun

git

oysa senden tek bir damla istemiştim

sana kocaman bir deniz sunmak için

şimdi gidiyorsun

git

ne zaman başladı bu hikaye

anımsamak zor

gençtim

hazırda fırtınalarım vardı dört nala sevdalarım

komazdı öyle üç-beş nöbetleri

geceler içimi acıtmazdı böyle

bir insan bu kadar eksilebilir mi

hatırlarsan sesine uyku kaçmış bir adamvardı

bu şehrin biryerlerinde

düşler ormanının gece bekçisi derdin sen ona

gözlerinde gizledi o seni sen bilmedin

o adam bendim unuttun mu

bak sevdiğin adam gülmeyi bile unuttu

seni unutamadı

işin kolayına kaçmadım

uğruna ölmedim yani

uğruna ölünecek sandığım biri için yaşadım hep

sen bunu da bilmedin

ben bir bakışına bin anlam yükledim

sen aşka kestirmeden gittin

bir hayatın özetini bırakıp avuçlarıma

şimdi gidiyorsun

git

bana karanlığın ne demek olduğunu öğretmeden

bütün ışıklarımı söndürüyorsun

bu cehennem cinayetlerini işliyorsun

sonra bunlara intihar süsü veriyorsun

yazıklar olsun yazıklar olsun

susuyorsun susuyorum susayacaklarım bitmiyor

hani sen sevdiğini

yarı yolda bırakacak kadar yüreksiz değildin

düşmemeyi öğretecektin nerdesin nerdesin

uzun lafın kısası yoktur

anlatacağım çok şey var

hoyrat bir rüzgar gibi geldin

aklımı hayatımı dağıttın

şimdi gidiyorsun

git

daha ayrılığa bile çarpmadan

aşk bize döndü

bir yılan gibi soktun koynuma kimsesiz geceleri

artık ölüm sana dokunamamaktan kötü değil

ama sana dokunmak da yasak bana

göz çukurlarımdaki karanlık bunu anlatır

sen var ya sen

allah kahretsin

yani şimdi

gözleri sana benzeyen bir kızım olmayacak mı

yani şimdi başkaları mı sevecek seni

ben saçlarını okşadığım zaman

ellerin öksüz kalırdı

şimdi gidiyorsun git

Kahraman Tazeoğlu

08-24-2012	#7
Prof. Dr. Sinsi	Askın Yalan Olduğunu Söylemediler Bana şimdi gidiyorsun git oysa senden tek bir damla istemiştim sana kocaman bir deniz sunmak için şimdi gidiyorsun git ne zaman başladı bu hikaye anımsamak zor gençtim hazırda fırtınalarım vardı dört nala sevdalarım komazdı öyle üç-beş nöbetleri geceler içimi acıtmazdı böyle bir insan bu kadar eksilebilir mi hatırlarsan sesine uyku kaçmış bir adamvardı bu şehrin biryerlerinde düşler ormanının gece bekçisi derdin sen ona gözlerinde gizledi o seni sen bilmedin o adam bendim unuttun mu bak sevdiğin adam gülmeyi bile unuttu seni unutamadı işin kolayına kaçmadım uğruna ölmedim yani uğruna ölünecek sandığım biri için yaşadım hep sen bunu da bilmedin ben bir bakışına bin anlam yükledim sen aşka kestirmeden gittin bir hayatın özetini bırakıp avuçlarıma şimdi gidiyorsun git bana karanlığın ne demek olduğunu öğretmeden bütün ışıklarımı söndürüyorsun bu cehennem cinayetlerini işliyorsun sonra bunlara intihar süsü veriyorsun yazıklar olsun yazıklar olsun susuyorsun susuyorum susayacaklarım bitmiyor hani sen sevdiğini yarı yolda bırakacak kadar yüreksiz değildin düşmemeyi öğretecektin nerdesin nerdesin uzun lafın kısası yoktur anlatacağım çok şey var hoyrat bir rüzgar gibi geldin aklımı hayatımı dağıttın şimdi gidiyorsun git daha ayrılığa bile çarpmadan aşk bize döndü bir yılan gibi soktun koynuma kimsesiz geceleri artık ölüm sana dokunamamaktan kötü değil ama sana dokunmak da yasak bana göz çukurlarımdaki karanlık bunu anlatır sen var ya sen allah kahretsin yani şimdi gözleri sana benzeyen bir kızım olmayacak mı yani şimdi başkaları mı sevecek seni ben saçlarını okşadığım zaman ellerin öksüz kalırdı şimdi gidiyorsun git Kahraman Tazeoğlu