İstiklâl Marşi

Korkma, sönmez bu şafaklarda yüzen al sancak;


Sönmeden yurdumun üstünde tüten en son ocak


O benim milletimin yıldızıdır, parlayacak;


O benimdir, o benim milletimindir ancak





Çatma, kurban olayım, çehreni ey nazlı hilâl!


Kahraman ırkıma bir gül! Ne bu şiddet, bu celâl?


Sana olmaz dökülen kanlarımız sonra helâl


Hakkıdır, Hakk'a tapan, milletimin istiklâl!





Ben ezelden beridir hür yaşadım, hür yaşarım


Hangi çılgın bana zincir vuracakmış? Şaşarım!


Kükremiş sel gibiyim, bendimi çiğner, aşarım


Yırtarım dağları, enginlere sığmam, taşarım





Garb'ın âfâkını sarmışsa çelik zırhlı duvar,


Benim îman dolu göğsüm gibi serhaddim var


Ulusun, korkma! Nasıl böyle bir imânı boğar,


"Medeniyyet!" dediğin tek dişi kalmış canavar?





Arkadaş! Yurduma alçakları uğratma, sakın


Siper et gövdeni, dursun bu hayâsızca akın


Doğacaktır sana va'dettiği günler Hakkı'ın


Kim bilir, belki yarın, belki yarından da yakın





Bastığın yerleri "toprak!" diyerek geçme, tanı:


Düşün altındaki binlerce kefensiz yatanı


Sen şehit oğlusun, incitme, yazıktır, atanı:


Verme, dünyâları alsan da, bu cennet vatanı





Kim bu cennet vatanın uğruna olmaz ki fedâ?


Şühedâ fışkıracak toprağı sıksan, şühedâ!


Cânı, cânânı, bütün varımı alsın da Hüdâ,


Etmesin tek vatanımdan beni dünyada cüdâ





Rûhumun senden, İlâhi, şudur ancak emeli:


Değmesin ma'bedimin göğsüne nâ-mahrem eli


Bu ezanlar - ki şahâdetleri dinin temeli -


Ebedî yurdumun üstünde benim inlemeli





O zaman vecd ile bin secde eder - varsa - taşım,


Her cerîhamdan, İlâhi, boşanıp kanlı yaşım,


Fışkırır ruh-i mücerred gibi yerden na'şım;


O zaman yükselerek arşa değer belki başım





Dalgalan sen de şafaklar gibi ey şanlı hilâl!


Olsun artık dökülen kanlarımın hepsi helâl


Ebediyyen sana yok, ırkıma yok izmihlâl:


Hakkıdır, hür yaşamış, bayrağımın hürriyet;


Hakkıdır, Hakk'a tapan, milletimin istiklâl!



- Kahraman Ordumuza -



Mehmet Akif Ersoy