Kahraman Tazeoğlu Şiirleri

Düşkavuran



Gittiğine inansam dönmeni beklerdim

Köhne gemiler geçiyor içimden

Hangi sokağa dalsam hangi kapıyı açsam

Ardında sen


Hep sesine bir kulaç kala boğuluyorum

Bilmem

Sen mi erken demir alıyorsun

Ben mi geç kalıyorum


Ellerimi bıraktığın yerden

Çığlar yuvarlanıyor ta şurama

Her gece fırlatıp denizlere

Yitirilmiş tebessumleri

bir cigarayla parmak uçlarımı öldürüyorum

çürümüş rüyalardan arta kalan mirasınla

yolcusuzu yollara döndüm

alnımdaki girdaplar şimdi kan tarlası


fırtınalar kopuyor demişsin

yüreğinin en rüzgarsız yerlerinde

oysa ben

bin mevsim sana fırtınalandım

sen bilmedin

gittiğine inansam dönmeni beklerdim



Kahraman Tazeoğlu