Kahraman Tazeoğlu Şiirleri

Örümün Virgülü



kış geliyor

bir daha da açmaz güller

tekil mutlulukların

çoğul yalnızlıklarıdır elde kalan

borç harç mutlulukla ne yaşanırsa

o kadar yaşadık


ey ömrümün virgülü

böyle mi bitecektin ha

sen gittin

türkülere sığmaz oldum

dışım içime dar

yelkensizim

rüzgarlara çıktım

kıyılara vurdum

caddeler yuttu beni

ve başıboş hüzün sokağında

"yüreğime söylediğim en doğru yalan oldun"

başıboş sonu boş


kar yağıyor

bir daha da açmaz güller

acıların darağacında

gözyaşımı vurdular

içimin seyir defterinden

adını çaldılar


şimdi ört kapılarımı

dönüşlere biletsiz kalayım

varsın geride kalsın

kederli gözlerin kar yanığı saçların

varsın yitirsin tılsımını hayat


"KAR YAĞIYOR

BİR DAHA DA AÇMAZ GÜLLER



Kahraman Tazeoğlu