Varlığım Türk Varlığına Armağan Olsun

**Prof. Dr. Sinsi** · 08-24-2012

Varlığım Türk Varlığına Armağan Olsun[/b]

Bir Astsubaydan

ili kırsalında *****istlerin dur ihtarına ateşle karşılık vermesi

sonucu çıkan çatışmada güvenlik görevlisi şehit oldu

Ya da

ilinde devriye görevini yerine getiren aracına açılan ateş

sonucu

güvenlik görevlisi şehit oldu

Ya da

ili kırsalında *****istlerce döşenen mayının patlaması sonucu

asker yaralandı

Bu nasıl başlar biliyor musunuz?

Hava o kadar sıcaktır ki beyninizdeki sıvının buharlaşıp uçtuğunu

düşünürsünüz

Oluştuğu anda kuruyup giden ter damlacıklarından geriye kalan

tuzlar yüzünüzün ve hatta elbisenizin her yanını kaplamıştır

Avucunuzun içindeki ter, yüzünüzdeki gibi kolay kurumadığı için elinizdeki

tüfeğinizin metal kısmı avucunuzun içinde vıcık, vıcık

oynar

Ter ile ıslanan çeliğin kokusu avucunuzun içine ve elinizi

sürdüğünüz her yere siner

Önünüzde yürüyen adamın, ayağının kuru toprakla her temas edişinde çıkan

toz, ağzınızın kupkuru olmasına ve zor nefes almanıza sebep olur

Sırt çantanızın askı kayışları yüzünden omuzlarınızı hissetmezsiniz

Kült

ağrıları ancak çantayı sırtınızdan çıkardığınızda fark

edersiniz

Bastığınız her taş parçası, her çalı ve bir ayağınızın kaplayabildiği her

yeryüzü parçasından çıkan sesi duyarsınız

Yürüdüğünüz yerdeki her Ağustos böceğinin sesini, dallardaki kuşları,

yüzünüzün etrafında ürkütücü devriye uçuşları yapan

arıların kanat seslerini, ağzınıza ve yüzünüze ya da herhangi bir

yerinizdeki küçük yaraların üzerine konmaya çalışan sineklerin

vızıltılarını, ayağınızı bastığınız yerden havalanan yeşil çekirgenin

küçücük cüssesine rağmen çıkardığı tok kanat sesini en ince ayrıntısına

kadar duyarsınız

Sonra, kendi teçhizatınızın ve önünüzdeki arkadaşınızın ve arkanızdaki

arkadaşınızın teçhizatlarının çıkardığı düzensiz seslerin her birini ayrı

ayrı duyarsınız

Ve aynı anda önünüzdeki arkadaşınızın nefes alışlarını duyarsınız,

öksürmesini ve hapşırmasını da duyarsınız

Telsizinizden çıkan seslerin ve cızırtıların her biri ayrı ayrı katılır bu

senfoniye

Ter ve tozun birleşmesinden oluşan kaygan çamur, postalın içindeki tüm

ayağınızı kaplamıştır, çoraplar önce su toplayıp sonra patlayan yerlere

adeta bir deri gibi yapışmıştır

En çok yapmak istediğiniz şey ayaklarınızı yıkayıp, çoraplarınızı

değiştirmektir

Ama bu çok büyük bir lükstür o anda

Çünkü

Çünkü hangi çalının dibinde, hangi kayanın arkasında sizi beklediğini

bilmediğiniz ihaneti arayıp bulmanız ve yok etmeniz

gerekmektedir

Bütün masumların hayatı ve huzuru size emanet diye, öğretmenler bayrak

direğine asılmasın diye, kundaktaki bebekler

kurşunlanmasın diye, binlerce yıllık emanete halel gelmesin diye kahpeliği

ve ihaneti yok etmeniz gerekmektedir

Çünkü bunun için bayrağın, *****ın,

namusun ve şerefin üzerine yemin etmişsinizdir

Çünkü önemli olan ayağınız değil, ülkeniz, bayrağınız ve onurunuzdur

Işte bu yüzden lükstür ayak yıkamak, çorap değiştirmek

Işte bu yüzden

senfoniye dönüşmüştür bütün o düzensiz sesler güruhu

Sonra!

Sonra birden tüm sesler kesilir, bıçağın dalı kestiği gibi, makasın kâğıdı,

pensenin bir hoparlör kablosunu kestiği gibi

Bir anda

Kuşların

sesleri, arıların ve sineklerin vızıltıları, çekirgenin kanat sesleri

hepsi

bir anda biter

Gözlerinizi açtığınızda önünüzdeki arkadaşınızı değil, gökyüzünü

görürsünüz,

yere düşmüş olduğunuzu anlamanız birkaç

saniye sürer

Tek hissettiğiniz kesif bir barut ve yanık et kokusudur, yüzünüzün toprak

parçalarıyla kaplandığını fark edersiniz, temizlemek

için çalışmazsınız

Arkadaşlarınızın bağırarak koşuşturduğunu görür ama kulağınızdaki çınlama

ve

uğultudan seslerini duyamazsınız

Sesleri

yavaş yavaş duymaya başladığınızda ayağa kalkmaya çalışırsınız ama

başaramazsınız

Yine birkaç saniye sonra arkadaşlarınızın sesleri arasında mayın

kelimesini ayırt eder ve kalkmaya çalıştığınızda ayağınızdaki

yoğun ağrıyı fark edersiniz

Ayağınız yoktur ama yine de ağrıdığını hissedersiniz

Ne olduğunu anlamak için baktığınızda ise parçalanmış pantolonunuzun ve

kopmuş ayağınızın farkına varırsınız

Işte her şey o

anda başlar

Avazınız çıktığı kadar bağırırsınız

Sonra, nefesiniz biter

Sonra, yeniden

nefes alırsınız ve yeniden bağırmaya başlarsınız

Sonra yine nefesiniz

biter

ve yeniden, yeniden ve yine

Yanınıza ilk gelen arkadaşınız size, fazla bir şey yok, sadece küçük bir

yara gibi telkinlerde bulunur

Ama siz arkadaşınız

konuşurken de, helikopterle hastaneye götürülürken de artık bir ayağınızın

olmadığını biliyorsunuzdur

Hep bir soru çınlar

kafanızın içinde neden ben, neden ben, neden ben ?

Hastanede geçen aylar, tedavi ve terapilerde geçen yıllar sonunda, diz

kapağınızın on iki santim altından takılı olan ve her

akşam yatarken veya banyoya girerken çıkarıp kenara koyduğunuz takma bacak

artık bir uzvunuz olmuştur

Ama bunun önemi yoktur çünkü bu fedakârlığınız sayesinde vatan var

olacaktır

Sizin bir bacağınızın ne önemi vardır ki!

Artık koşamayacak olmanızın, yazın herkes gibi havuza, denize giremeyecek

olmanızın da hiç önemi yoktur

Vatan sağ olsun yeter

Sonra birilerinin, sizin ödediğiniz vergilerle Fransız televizyonlarında,

uğruna yarım kaldığınız vatan hudutlarını hiçe sayan

programlara finans sağladığını okursunuz

Aynı dillerin bundan pişmanlık

duymadıklarını söylediklerini de okursunuz

Pamukları, Dinkleri, okursunuz, Bizans çocuğuyum diyenleri duyar, Ali

Kemallere tanık olursunuz, koçlar gibi satanları

görürsünüz

Türk Bayraklarının yakıldığını, görürsünüz

Başlarına çuvallar geçirilip

aşağılanarak elleri arkalarından bağlanan Türk

askerlerini görürsünüz

Bu aşağılanmaya cevap verecek tankların motor seslerini, helikopterlerin

kanat seslerini, piyadelerin intikam yeminlerini

duymayı beklersiniz ama duyamazsınız

Onun yerine hainlerin cesetlerinin üstüne örtülen çaputlara bayrak

diyenleri görürsünüz, uçaklarını çek, valiyi çek

diyen başkanları ve karşılarında kekeleyen riyaseti görürsünüz

Bu da yetmez Türk askerlerinin kendi mahkemeleriniz tarafından,çete diye

suçlandığını, yargılandığını görürsünüz

Yok, yok bu da yetmez

Askere, polise, öğretmene ateş eden, yol kesip

soygun

yapan, köy yakan, okul yıkan, mayın döşeyen

*****istlerin sadece ben bir şey yapmadım demelerinin esas kabul edilip,

suçsuz sıfatıyla serbest bırakıldığını görürsünüz

Susanları, konuşması gerektiği halde susanları görürsünüz, konuşanlar her

konuştuğunda, kekeleyenler her kekelediğinde ve

susanlar her sustuğunda siz yeniden vurulursunuz, yeniden ölürsünüz her

defasında

Gövdenizden o toprağa akan kan, bu defa içinize akar,

inandıklarınıza,uğrunda savaşarak kendi kanınızı akıtmak pahasına

tertemiz tuttuğunuz değerlerinize akar

Sizin kaya arkalarında, çalı diplerinde aradığınız ihanet gelir aklınıza, o

mayınları yerleştiren eller gelir

Sorgulamaya başlarsınız: Biz bu

ihaneti

doğru yerde mi aradık, kuyruğunda dolaştığımız yılanın başı, hep gözümüzün

önünde miydi yoksa?diye sorarsınız kendinize

Onlara verilen maaşın sizin vergilerinizden ödendiğini, içinize

sindiremezsiniz, uykularınız kaçar, neden bu vatanı sizin kadar

sevmediklerini düşünürsünüz

Bu vatan onların da vatanı değil mi?

Onlar da, tıpkı benim gibi namusun ve şerefin üstüne yemin etmedi mi? diye

sorarsınız kendi kendinize

Sinirlenirsiniz, üzülürsünüz, on beş yaşında bir askeri okul öğrencisi iken

her adımda söylediğiniz, beyninize ve yüreğinize

nakşettiğiniz sözler gelir aklınıza: VATAN, SANA CANIM FEDA

Geri kalan tüm hayatınızın ilk beş dakikası, böyle başlayacak işte ve

hayatınız böyle devam edecektir

Son nefesinize kadar

savaşacaksınız ihanetle, her şeye ve herkese rağmen, bu yolda ölene ya da

bu

ihaneti bitirene kadar

Siz diyorum, çünkü bu vatan için bedel ödeyen insanların neler yaşadığını,

neler hissettiğini, size rağmen ve sizin için neler yaptıklarını, neler

yapabileceklerini bilin istiyorum

Okuduğunuz ya da televizyonda

duyduğunuzdan daha fazladır yaşananlar

Yani aslında gazetelerin iç sayfalarındaki, minicik karelerde okuduğunuz;

ili kırsalında *****istlerce döşenen mayının

patlaması sonucu, bir güvenlik görevlisi yaralandı! haberi aslında o

kadarda kısa değildir

Sizin, daha okuduğunuz gazetenin arka sayfasına geçerken unuttuğunuz,

falanca mankenin otel odası maceralarına, ya da

********** komasından ölen oğluna şehit deyip Türk bayrağı örten

kadının

haberine ayırdığınızdan daha uzun zaman ayırmadığınız bu küçük haber,

birileri için bir ömür boyu sürecek ve asla unutulmayacaktır

Ve siz unuttuktan sonra da başka birileri, ne için? dendiğinde vatan

için diyecekleri fedakârlıklarını size rağmen yapmaya

devam edeceklerdir

Sizin uyuşmuşluğunuza, duyarsızlığınıza rağmen, sizin rahatlığınıza, sizin

vicdanlarınıza rağmen bu kahramanca fedakârlıklar ve

bu ilk beş dakikalar yaşanmaya devam edecektir

Asla unutmayınız başınızın üstündeki egemenlik örtüsünün payandası kopan

bacaklar, bedeli ise size rağmen bu vatan için akan

kanlar, feda edilen canlar, sıcak yuvalarını, babalarının yüzlerini unutan

küçücük çocuklarını düşünmeden vakfedilen hayatlardır

Ne kadarını anlayabilirsiniz veya anlamak sizin umurunuzda mı bilmiyorum,

ama birileri bunları yaşadı, birileri hala yaşıyor ve

emin olun yaşlı dünya döndükçe, Türk vatanı ve Türk Bayrağı için birileri

daha tüm bunları yaşayacak

Gördüğünüz gibi size bir hayli uzak bir yaşam biçimi bu

Masalarda oturup

aydınca sohbetler etmeye hiç benzemiyor değil mi?

Bir an için bile olsa kendinizi onların yerine koyasınız diye siz diyerek

yazdım, sizin onlardan biri olamayacağınızı biliyorum

Siz kim misiniz?

Siz kendinizi çok iyi biliyorsunuz!

Biz de, biz de sizi çok iyi biliyoruz

Siz de bilin ki biz asla unutmayacağız

VARLIĞIM TÜRK VARLIĞINA ARMAĞAN OLSUN

Oktay Yıldırım / Emekli Astsubay

08-24-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Varlığım Türk Varlığına Armağan Olsun Varlığım Türk Varlığına Armağan Olsun[/b] Bir Astsubaydan ili kırsalında ***istlerin dur ihtarına ateşle karşılık vermesi sonucu çıkan çatışmada güvenlik görevlisi şehit oldu Ya da ilinde devriye görevini yerine getiren aracına açılan ateş sonucugüvenlik görevlisi şehit oldu Ya da ili kırsalında *istlerce döşenen mayının patlaması sonucu asker yaralandı Bu nasıl başlar biliyor musunuz? Hava o kadar sıcaktır ki beyninizdeki sıvının buharlaşıp uçtuğunu düşünürsünüz Oluştuğu anda kuruyup giden ter damlacıklarından geriye kalan tuzlar yüzünüzün ve hatta elbisenizin her yanını kaplamıştır Avucunuzun içindeki ter, yüzünüzdeki gibi kolay kurumadığı için elinizdeki tüfeğinizin metal kısmı avucunuzun içinde vıcık, vıcık oynar Ter ile ıslanan çeliğin kokusu avucunuzun içine ve elinizi sürdüğünüz her yere siner Önünüzde yürüyen adamın, ayağının kuru toprakla her temas edişinde çıkan toz, ağzınızın kupkuru olmasına ve zor nefes almanıza sebep olur Sırt çantanızın askı kayışları yüzünden omuzlarınızı hissetmezsiniz Kült ağrıları ancak çantayı sırtınızdan çıkardığınızda fark edersiniz Bastığınız her taş parçası, her çalı ve bir ayağınızın kaplayabildiği her yeryüzü parçasından çıkan sesi duyarsınız Yürüdüğünüz yerdeki her Ağustos böceğinin sesini, dallardaki kuşları, yüzünüzün etrafında ürkütücü devriye uçuşları yapan arıların kanat seslerini, ağzınıza ve yüzünüze ya da herhangi bir yerinizdeki küçük yaraların üzerine konmaya çalışan sineklerin vızıltılarını, ayağınızı bastığınız yerden havalanan yeşil çekirgenin küçücük cüssesine rağmen çıkardığı tok kanat sesini en ince ayrıntısına kadar duyarsınız Sonra, kendi teçhizatınızın ve önünüzdeki arkadaşınızın ve arkanızdaki arkadaşınızın teçhizatlarının çıkardığı düzensiz seslerin her birini ayrı ayrı duyarsınız Ve aynı anda önünüzdeki arkadaşınızın nefes alışlarını duyarsınız, öksürmesini ve hapşırmasını da duyarsınız Telsizinizden çıkan seslerin ve cızırtıların her biri ayrı ayrı katılır bu senfoniye Ter ve tozun birleşmesinden oluşan kaygan çamur, postalın içindeki tüm ayağınızı kaplamıştır, çoraplar önce su toplayıp sonra patlayan yerlere adeta bir deri gibi yapışmıştır En çok yapmak istediğiniz şey ayaklarınızı yıkayıp, çoraplarınızı değiştirmektir Ama bu çok büyük bir lükstür o anda Çünkü Çünkü hangi çalının dibinde, hangi kayanın arkasında sizi beklediğini bilmediğiniz ihaneti arayıp bulmanız ve yok etmeniz gerekmektedir Bütün masumların hayatı ve huzuru size emanet diye, öğretmenler bayrak direğine asılmasın diye, kundaktaki bebekler kurşunlanmasın diye, binlerce yıllık emanete halel gelmesin diye kahpeliği ve ihaneti yok etmeniz gerekmektedir Çünkü bunun için bayrağın, *ın, namusun ve şerefin üzerine yemin etmişsinizdir Çünkü önemli olan ayağınız değil, ülkeniz, bayrağınız ve onurunuzdur Işte bu yüzden lükstür ayak yıkamak, çorap değiştirmek Işte bu yüzden senfoniye dönüşmüştür bütün o düzensiz sesler güruhu Sonra! Sonra birden tüm sesler kesilir, bıçağın dalı kestiği gibi, makasın kâğıdı, pensenin bir hoparlör kablosunu kestiği gibi Bir anda Kuşların sesleri, arıların ve sineklerin vızıltıları, çekirgenin kanat sesleri hepsi bir anda biter Gözlerinizi açtığınızda önünüzdeki arkadaşınızı değil, gökyüzünü görürsünüz, yere düşmüş olduğunuzu anlamanız birkaç saniye sürer Tek hissettiğiniz kesif bir barut ve yanık et kokusudur, yüzünüzün toprak parçalarıyla kaplandığını fark edersiniz, temizlemek için çalışmazsınız Arkadaşlarınızın bağırarak koşuşturduğunu görür ama kulağınızdaki çınlama ve uğultudan seslerini duyamazsınız Sesleri yavaş yavaş duymaya başladığınızda ayağa kalkmaya çalışırsınız ama başaramazsınız Yine birkaç saniye sonra arkadaşlarınızın sesleri arasında mayın kelimesini ayırt eder ve kalkmaya çalıştığınızda ayağınızdaki yoğun ağrıyı fark edersiniz Ayağınız yoktur ama yine de ağrıdığını hissedersiniz Ne olduğunu anlamak için baktığınızda ise parçalanmış pantolonunuzun ve kopmuş ayağınızın farkına varırsınız Işte her şey o anda başlar Avazınız çıktığı kadar bağırırsınız Sonra, nefesiniz biter Sonra, yeniden nefes alırsınız ve yeniden bağırmaya başlarsınız Sonra yine nefesiniz biter ve yeniden, yeniden ve yine Yanınıza ilk gelen arkadaşınız size, fazla bir şey yok, sadece küçük bir yara gibi telkinlerde bulunur Ama siz arkadaşınız konuşurken de, helikopterle hastaneye götürülürken de artık bir ayağınızın olmadığını biliyorsunuzdur Hep bir soru çınlar kafanızın içinde neden ben, neden ben, neden ben ? Hastanede geçen aylar, tedavi ve terapilerde geçen yıllar sonunda, diz kapağınızın on iki santim altından takılı olan ve her akşam yatarken veya banyoya girerken çıkarıp kenara koyduğunuz takma bacak artık bir uzvunuz olmuştur Ama bunun önemi yoktur çünkü bu fedakârlığınız sayesinde vatan var olacaktır Sizin bir bacağınızın ne önemi vardır ki! Artık koşamayacak olmanızın, yazın herkes gibi havuza, denize giremeyecek olmanızın da hiç önemi yoktur Vatan sağ olsun yeter Sonra birilerinin, sizin ödediğiniz vergilerle Fransız televizyonlarında, uğruna yarım kaldığınız vatan hudutlarını hiçe sayan programlara finans sağladığını okursunuz Aynı dillerin bundan pişmanlık duymadıklarını söylediklerini de okursunuz Pamukları, Dinkleri, okursunuz, Bizans çocuğuyum diyenleri duyar, Ali Kemallere tanık olursunuz, koçlar gibi satanları görürsünüz Türk Bayraklarının yakıldığını, görürsünüz Başlarına çuvallar geçirilip aşağılanarak elleri arkalarından bağlanan Türk askerlerini görürsünüz Bu aşağılanmaya cevap verecek tankların motor seslerini, helikopterlerin kanat seslerini, piyadelerin intikam yeminlerini duymayı beklersiniz ama duyamazsınız Onun yerine hainlerin cesetlerinin üstüne örtülen çaputlara bayrak diyenleri görürsünüz, uçaklarını çek, valiyi çek diyen başkanları ve karşılarında kekeleyen riyaseti görürsünüz Bu da yetmez Türk askerlerinin kendi mahkemeleriniz tarafından,çete diye suçlandığını, yargılandığını görürsünüz Yok, yok bu da yetmez Askere, polise, öğretmene ateş eden, yol kesip soygun yapan, köy yakan, okul yıkan, mayın döşeyen *istlerin sadece ben bir şey yapmadım demelerinin esas kabul edilip, suçsuz sıfatıyla serbest bırakıldığını görürsünüz Susanları, konuşması gerektiği halde susanları görürsünüz, konuşanlar her konuştuğunda, kekeleyenler her kekelediğinde ve susanlar her sustuğunda siz yeniden vurulursunuz, yeniden ölürsünüz her defasında Gövdenizden o toprağa akan kan, bu defa içinize akar, inandıklarınıza,uğrunda savaşarak kendi kanınızı akıtmak pahasına tertemiz tuttuğunuz değerlerinize akar Sizin kaya arkalarında, çalı diplerinde aradığınız ihanet gelir aklınıza, o mayınları yerleştiren eller gelir Sorgulamaya başlarsınız: Biz bu ihaneti doğru yerde mi aradık, kuyruğunda dolaştığımız yılanın başı, hep gözümüzün önünde miydi yoksa?diye sorarsınız kendinize Onlara verilen maaşın sizin vergilerinizden ödendiğini, içinize sindiremezsiniz, uykularınız kaçar, neden bu vatanı sizin kadar sevmediklerini düşünürsünüz Bu vatan onların da vatanı değil mi? Onlar da, tıpkı benim gibi namusun ve şerefin üstüne yemin etmedi mi? diye sorarsınız kendi kendinize Sinirlenirsiniz, üzülürsünüz, on beş yaşında bir askeri okul öğrencisi iken her adımda söylediğiniz, beyninize ve yüreğinize nakşettiğiniz sözler gelir aklınıza: VATAN, SANA CANIM FEDA Geri kalan tüm hayatınızın ilk beş dakikası, böyle başlayacak işte ve hayatınız böyle devam edecektir Son nefesinize kadar savaşacaksınız ihanetle, her şeye ve herkese rağmen, bu yolda ölene ya da bu ihaneti bitirene kadar Siz diyorum, çünkü bu vatan için bedel ödeyen insanların neler yaşadığını, neler hissettiğini, size rağmen ve sizin için neler yaptıklarını, neler yapabileceklerini bilin istiyorum Okuduğunuz ya da televizyonda duyduğunuzdan daha fazladır yaşananlar Yani aslında gazetelerin iç sayfalarındaki, minicik karelerde okuduğunuz; ili kırsalında *istlerce döşenen mayının patlaması sonucu, bir güvenlik görevlisi yaralandı! haberi aslında o kadarda kısa değildir Sizin, daha okuduğunuz gazetenin arka sayfasına geçerken unuttuğunuz, falanca mankenin otel odası maceralarına, ya da ******** komasından ölen oğluna şehit deyip Türk bayrağı örten kadının haberine ayırdığınızdan daha uzun zaman ayırmadığınız bu küçük haber, birileri için bir ömür boyu sürecek ve asla unutulmayacaktır Ve siz unuttuktan sonra da başka birileri, ne için? dendiğinde vatan için diyecekleri fedakârlıklarını size rağmen yapmaya devam edeceklerdir Sizin uyuşmuşluğunuza, duyarsızlığınıza rağmen, sizin rahatlığınıza, sizin vicdanlarınıza rağmen bu kahramanca fedakârlıklar ve bu ilk beş dakikalar yaşanmaya devam edecektir Asla unutmayınız başınızın üstündeki egemenlik örtüsünün payandası kopan bacaklar, bedeli ise size rağmen bu vatan için akan kanlar, feda edilen canlar, sıcak yuvalarını, babalarının yüzlerini unutan küçücük çocuklarını düşünmeden vakfedilen hayatlardır Ne kadarını anlayabilirsiniz veya anlamak sizin umurunuzda mı bilmiyorum, ama birileri bunları yaşadı, birileri hala yaşıyor ve emin olun yaşlı dünya döndükçe, Türk vatanı ve Türk Bayrağı için birileri daha tüm bunları yaşayacak Gördüğünüz gibi size bir hayli uzak bir yaşam biçimi bu Masalarda oturup aydınca sohbetler etmeye hiç benzemiyor değil mi? Bir an için bile olsa kendinizi onların yerine koyasınız diye siz diyerek yazdım, sizin onlardan biri olamayacağınızı biliyorum Siz kim misiniz? Siz kendinizi çok iyi biliyorsunuz! Biz de, biz de sizi çok iyi biliyoruz Siz de bilin ki biz asla unutmayacağız VARLIĞIM TÜRK VARLIĞINA ARMAĞAN OLSUN Oktay Yıldırım / Emekli Astsubay