08-24-2012
|
#1
|
Prof. Dr. Sinsi
|
Ey Yar
bu gün,
kendime yüreğimin iklimini yaşamayı teklif ettim 
bana, “yâr” de ve sus!dedi…
*
boyun büküyorum
Bir sabâ yeli esse de yüreğimin güneyinden,
Ruhuma dostluk teklif etse 
O zaman bitecek bu ikilik!
Ayaklarım, yüreğime tabi olmanın izzetiyle en güzel mekanların konuğu olacak 
Bir gün bitecek bu ikilik!
Tek olan, huzuruna alacak; huzuru verecek yüreğime;
Lisanımda hafîden bir ses:
A L L A H
Dilim damağımla vuslatında daim olursa su tadında yaşayacağım hayatı, dilim damağıma susuzluktan yapışmış gibi bile olsa…
*
Dizini dizlerine dayayıp, ellerini tutup ahitler vermeyi dilediğim efendim,
Beni bırakma!
Gerçekten ben senin ellerimden tutmana her zamandan daha ziyade muhtacım…
Bir sevr sıcaklığı…
Bir “la-tahzen!” lisanı,
Bir sabır tavsiyesi…
*
Ey Yâr!
Ben, senin katından gelecek olan her hayrın fakiriyim 
Yakınlığını hissettir bana,
Yak-ışını hissettir
alıntıdır
|
|
|