Meleklerin Sevabını Yazmakta Zorlandıkları Dua

**Prof. Dr. Sinsi** · 08-24-2012

“Ya Rab, lekel hamdu kemâ yenbağî li celâli vechike

ve li azîmi sultânike”

'Ey Rabbim! Senin zâtının celaline ve senin hâkimiyetinin azametine layık şekilde sana hamd olsun'

İbn Mace, Beyhakî ve Taberanî’nin Abdullah b

Ömer’den yaptıkları rivayette
Hz

Peygamber(a

s

m) şöyle buyurmuştur:

“Allah’ın kullarından bir kul;
- ‘Ya Rabb, lekel hamdu kemâ yenbeğî li celâli vechike ve li azîmi sultânike’ duasını okudu

İki melek bunun sevabını yazmakta zorlandılar; nasıl yazacaklarını bilemediler

Bu sebeple, göğe çıktılar ve dediler ki:

- ‘Ey Rabbimiz! Senin kulun öyle bir şey söyledi ki, onu nasıl yazacağımızı bilemiyoruz’

Allah -Kulunun ne dediğini bildiği halde;

- ‘Kulum ne dedi?’ diye sordu

Melekler: ‘Ya Rab! O şöyle dedi:

‘Ya Rabb, lekel hamdu kema yenbağî li celâli vechike ve li azîmi sultânike’diyerek cevap verdiler

Bunun üzerine yüce Allah:

‘Kulum ne söylediyse, siz onu olduğu gibi yazın; zaten kulum sonunda bana gelecek ve ben onun mükâfatını vereceğim”

(bk

Kenzu’l-Ummal, h

No: 5127)

08-24-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Meleklerin Sevabını Yazmakta Zorlandıkları Dua “Ya Rab, lekel hamdu kemâ yenbağî li celâli vechike ve li azîmi sultânike” 'Ey Rabbim! Senin zâtının celaline ve senin hâkimiyetinin azametine layık şekilde sana hamd olsun' İbn Mace, Beyhakî ve Taberanî’nin Abdullah b Ömer’den yaptıkları rivayette Hz Peygamber(asm) şöyle buyurmuştur: “Allah’ın kullarından bir kul; - ‘Ya Rabb, lekel hamdu kemâ yenbeğî li celâli vechike ve li azîmi sultânike’ duasını okudu İki melek bunun sevabını yazmakta zorlandılar; nasıl yazacaklarını bilemediler Bu sebeple, göğe çıktılar ve dediler ki: - ‘Ey Rabbimiz! Senin kulun öyle bir şey söyledi ki, onu nasıl yazacağımızı bilemiyoruz’ Allah -Kulunun ne dediğini bildiği halde; - ‘Kulum ne dedi?’ diye sordu Melekler: ‘Ya Rab! O şöyle dedi: ‘Ya Rabb, lekel hamdu kema yenbağî li celâli vechike ve li azîmi sultânike’diyerek cevap verdiler Bunun üzerine yüce Allah: ‘Kulum ne söylediyse, siz onu olduğu gibi yazın; zaten kulum sonunda bana gelecek ve ben onun mükâfatını vereceğim” (bk Kenzu’l-Ummal, h No: 5127)