08-24-2012
|
#1
|
|
Prof. Dr. Sinsi
|
Bioçeşni
Bioçeşni[/b]
Kanatlar her yerde varolsun,
dalgalı, sonu gelmez yuvarlakta duralım:
aşıksın, yüzlerle sırdaş, anlarsın
kaderde neler çıldırtır, her
hangi yerde duraksayacaksın Ne
tekdüze hayat üfürükle yıkılır,
kim sunakta parçalanır, böyle
kim sularla kaynaşan gürbüz ırmakta
dalar çıkar hayale, kudretli, hakikatli
--sırf sabr ile girdapça yükselir
"Ben var mıyım?" Yoksun elbet, her
şey zorladığınca dolan
utanıp bocaladığınca arzulanan
maddedir
Korkusunu tereddüt ediyordu
rutubet, lakaytlık, o bir kez hayat;
oturduvermiş, baktıvermiş, düşledivermiş,
boşvermiş!
Ne rahattı soğumasında,
hayretinde kılık değiştirmeye benzer,
sözü sonlanmış, aletlere başvurmuş
yine yine yükselmeye merakı yokmuş
hep ellerine bakıyor sıcaklayınca
hep suçlu duyuyor kendini, bir yerde, bir
hastalığında?görünen ki her
halde bahane bulmuş,
sır sızı üfler saymış ?kaç
tane tane ayırmış dünyayı
ve ticarette toplamışsa da eşyayı
geriye ?boşvermiş
Her tür dolup taşan beklemedir,
kusar da insan, aldatır da, çirkef de atar,
karıncayiyenler de leylaktır,
leylak da suyla hafif yüzer,
canlı gibi kayalar darılıyor,
suç kimin?
her şey boşalır boşverirken
rüzgarlar çatışıyor, o da
yoksul Allahın çılgınlığıyla, o da
nolur kanatlar daim olsun
nolur beni yiyip zenginleşmesin O
|
|
|
|