Filozoflar ( Biyografi ) '' Filozof Biyografisi Paylaşım Alanı ''

**Prof. Dr. Sinsi** · 08-23-2012

Marcus Aurelius

(M

S

120 -180) Marcus Aurelius "Kendi Kendine Düşünceler" isimli eserinde Epiktet'ten sıkça söz eder

Bu son iki Romalı Stoacıda Eski Stoa ruhunun bir daha canlandığına tanık oluyoruz

Bunlar bireyin amacını, devlet içinde bir hizmette bulunmak olarak anlar

Marcus Aurelius'a göre her bireyin kendisini görev başında bulunan bir asker gibi, yani komutanın kendisine verdiği emri yerine getirmekte olan bir asker gibi anlaması gerekir

Bir sipere belli bir görevle yerleştirilen bir asker, üzerine düşeni, elinden geldiğince yapmalıdır

Kendisine verilen görevin doğru olup olmadığını tartışmaya askerin hakkı yoktur

Aynı bunun gibi her insana doğa ve devlet tarafından belli bir "görev" verilmiştir

Herkesin kendisine verilen görevi elinden geldiğince yapması gerekir

Sonraki Stoacıların ahlakında gittikçe artan bir değer kazanan bu görev düşüncesinin Roma dünya görüşünde önemli bir yeri vardır

Roma en parlak dönemlerine görev düşüncesine dayanarak ulaşmıştır

Stoacılık yanında Epikürcülüğün de, yani sert bir görev ahlâkı yanında bir haz felsefesinin de Roma'ya girmiş olduğuna burada işaret etmeliyiz

Buna, haz felsefesini kolay anlaşılır bir biçimde dile getiren ünlü Lâtin şairi Lecretius'tu örnek gösterebiliriz

Lecretius (M

Ö

91 - 55) şiirsel biçimde yazılmış bir eğitim eseri olarak anabileceğimiz "Eşyanın Doğasına Dair" adlı eseriyle tanınır

İşte Romalıların felsefe alanındaki başarılan, hemen hemen, bunlardır

Eski Stoacılar ulusal Yunan dinini olumlu karşılarlar

Nitekim Eski Stoacılar gerek astrolojiyi, gerek geleceği okumayı (kehaneti) benimsemişlerdi

Panaitios Eski Stoaya bu noktada eleştiri yöneltir

Ona göre astroloji (ilmi nücûm), geleceği okumak (kehanet)

birer uydurma inanç (batıl itikat)tan başka bir şey değildir

Panaitios'un bu karşı çıkışı etkili olmamıştır

O kadar ki, Panaitios, bu gibi inançlarla uğraşanların sonuncusudur

Çünkü bu türden inançlar, özellikle astrolojiye inanma, bundan sonraki dönemde daha da önem kazanmıştır

Bu dönem için, özellikle iki düşünürden söz etmeliyiz: Bunlardan ilki Poseidonios'tur

08-23-2012	#110
Prof. Dr. Sinsi	Filozoflar ( Biyografi ) '' Filozof Biyografisi Paylaşım Alanı '' Marcus Aurelius (MS 120 -180) Marcus Aurelius "Kendi Kendine Düşünceler" isimli eserinde Epiktet'ten sıkça söz eder Bu son iki Romalı Stoacıda Eski Stoa ruhunun bir daha canlandığına tanık oluyoruz Bunlar bireyin amacını, devlet içinde bir hizmette bulunmak olarak anlar Marcus Aurelius'a göre her bireyin kendisini görev başında bulunan bir asker gibi, yani komutanın kendisine verdiği emri yerine getirmekte olan bir asker gibi anlaması gerekir Bir sipere belli bir görevle yerleştirilen bir asker, üzerine düşeni, elinden geldiğince yapmalıdır Kendisine verilen görevin doğru olup olmadığını tartışmaya askerin hakkı yoktur Aynı bunun gibi her insana doğa ve devlet tarafından belli bir "görev" verilmiştir Herkesin kendisine verilen görevi elinden geldiğince yapması gerekir Sonraki Stoacıların ahlakında gittikçe artan bir değer kazanan bu görev düşüncesinin Roma dünya görüşünde önemli bir yeri vardır Roma en parlak dönemlerine görev düşüncesine dayanarak ulaşmıştır Stoacılık yanında Epikürcülüğün de, yani sert bir görev ahlâkı yanında bir haz felsefesinin de Roma'ya girmiş olduğuna burada işaret etmeliyiz Buna, haz felsefesini kolay anlaşılır bir biçimde dile getiren ünlü Lâtin şairi Lecretius'tu örnek gösterebiliriz Lecretius (MÖ 91 - 55) şiirsel biçimde yazılmış bir eğitim eseri olarak anabileceğimiz "Eşyanın Doğasına Dair" adlı eseriyle tanınır İşte Romalıların felsefe alanındaki başarılan, hemen hemen, bunlardır Eski Stoacılar ulusal Yunan dinini olumlu karşılarlar Nitekim Eski Stoacılar gerek astrolojiyi, gerek geleceği okumayı (kehaneti) benimsemişlerdi Panaitios Eski Stoaya bu noktada eleştiri yöneltir Ona göre astroloji (ilmi nücûm), geleceği okumak (kehanet) birer uydurma inanç (batıl itikat)tan başka bir şey değildir Panaitios'un bu karşı çıkışı etkili olmamıştır O kadar ki, Panaitios, bu gibi inançlarla uğraşanların sonuncusudur Çünkü bu türden inançlar, özellikle astrolojiye inanma, bundan sonraki dönemde daha da önem kazanmıştır Bu dönem için, özellikle iki düşünürden söz etmeliyiz: Bunlardan ilki Poseidonios'tur