Bu bilgiyi düzeltmem gerekecek
Bir çocuğa bir ad, çocuğun o adın manasını yaşaması veya o ada sahip bir şahsın ahlakıyla ahlaklanması için verilir Peygamber Efendimizin (sav) mübarek adı 'Muhammed,' hamd eden anlamına gelir ve Peygamber Efendimizden (sav) başka tam anlamıyla hamd eden de yoktur Muhammed adındaki bir şahıs eğer bu ada layık olamazsa, vebal altına girecektir Vebal, bu adı o sahsa verenlerin üzerine de olacaktır Bu ada sahip bir kişi iyi bir insan olmazsa ve bu yüzden kötü hitaplara maruz kalırsa -meselâ, birisi ona adını kullanarak küfür ederse- bu, Peygamber Efendimizi (sav) üzecektir, O'nun (sav) manasını incitecektir

Bu anlayışla atalarımız çocuklarına 'Muhammed' lafzını isim olarak vermemişler, yerine önceleri 'Mehemmed,' sonraları 'Mehmet' ismini kullanmışlardır Bu konuda öylesine titiz davranılmıştır ki 'Muhammed' adını, yalnızca O'na (sav) layık olabilecek mertebeye erişmiş din büyükleri, post sahipleri ve alimler kullanmışlardır Hatta Fatih Sultan Mehmet'in ilk adı 'Muhammed' olmasına rağmen, layık olamayacağı korkusuyla Mehmet'e çevrilmiş, Hacı Bayram Veli Hazretleri'nin, Fatih'in İstanbul'u fethedeceğini Fatih'in çocukluğunda söylemesi bile bu kararı değiştirmemiştir Böyle büyük insanların dışındakiler ise ya 'Mehmet' adını ya da Peygamberimizin (sav) Mustafa, Ahmet gibi diğer adlarını kullanmışlardır

Peygamber Efendimizin (sav) isminin manasına böylesine değer veren zihniyet, askerine da MEHMETÇİK demiştir MEHMETÇİK, yani O'na (sav) benzeyen asker Yani O'nun (sav) ahlakıyla ahlaklanmış asker Yani O'nun (sav) askeri Ayni zihniyet, O'nun (sav) sevgili zevcesi Hz Aişe validemizin (ra) adını, kadınına sembol yapmış, AYŞECİK demiştir