Dmitri Shostakovich

Dmitri Shostakovich - Besteci

Müzikçi bir ailenin çocuğu olan Dimitri Şostakoviç, küçük yaşta müzik ye­teneğiyle dikkati çekti Doğduğu kent­teki Konservatuvar'da Steinberg ve Glazunov'un öğrencisi oldu, özellikle Bartok, Hindemith, Milhaud ve onikitoncuların etkisinde kaldı Müzik ya­şamının bu ilk döneminde piyano par­çaları (Aforizmalar, 1927),baleler (Altın Çağ, 1930; Duru Irmak, 1934), sen­fonik şiirler (Ekim Senfonisi, 1931; Bir Mayıs, 1932), operalar (Gogol'dan esinlenerek Burun, 1928; Mtsensk'in LadyMacbeth 'i, 1932) bestelediBiçimciliği açısından şiddetle eleştirilen müzikçi, zamanla Prokofyev gibi da­ha yalın ve toplumcu gerçekçi sanat anlayışına ters düşmeyen biçimlere yönelmek zorunda kaldı Piyano par­çaları (24 prelüd ve füg, 1950-1951) ve oda müziği parçaları (15 yaylılar dörtlüsü) dışında lirizmi ve dramatik gücü büyük orkestra bestelerinde iyi­ce belirginleşmiştir: 5 Senfoni (1937); Leningrad Senfonisi olarak adlandı­rılan 7 Senfoni (1941); 8 ve 9 Senfo­niler (1945-1946); Ormanların Şarkı­sı (1949) Şostakoviç 1926'dan 1972'ye kadar on beş senfoni beste­lemiştir Bestecinin, ezgisel ve enstrü­mantal zenginliği ile geniş mimari çat­kısı bakımından Berlioz'un ya da Mahler'in büyük bestelerini anımsa­tan senfonileri dışında, çok sayıda film müziği (Berlin Düşüyor, 1949), vb vardır Şostakoviç, bestelerinin özel­liği gereği ve ayrıca 1979'da yayım­lanmış olan Anılar'ından dolayı, ulus­lararası alanda adını duyurmuş bir müzikçi, gençlik yıllarının ataklığım her zaman için korumuş bir besteci olarak kabul edilir