Üşüyen Kalbime Konar Mısın? Ey Rahmet

**Prof. Dr. Sinsi** · 08-23-2012

Rüzgarın toprak üzerindeki esintisi, yaprağın damarları, yakamozun ışıltısı, meyvenin çekirdeği tozlu düşüncelerimi aydınlatıyor

İçimdeki Ummansız dalgalar biranda durgun suya bırakıyor

Fecri sadıkla birlikte sadık olanlar kıyama kalkıp, Rabbine secdeye varıyor

Kun ve yekün anlamını doğuruyor ruhumun derinliklerinde

Sadece içten, riyasız safi duygularla ‘’emret emrindeyim

Sen nasıl istersen öyle olayım

Yeter ki üşüyen kalbimi ısıtacak yusufcuk kuşu, bedenimi saracak Tuğba dalları ol ey rahmet! Terennümleri zikri MUHAMMEDiye’ye dönüşüyor

Pencereme koyduğum menekşe, kumrunun çıkardığı ses, annemin okuduğu Rabbimin kelamı, kalbimin ılık yeli, bir rahmet umanına yerini bırakıyor

Seherde ağlayan veli kulların iniltisi, afvu mağfiret dileyen günahkâr gözler ve ellerin emanetçisi, zikre dalmış zakirin aşkı, üşüyen kalbimde bir kum fırtınası oluşturuyor

’’ Ey Rahmetin efendisi! Sağanak sağanak yağdır rahmetini

Yağdır ki mağfiret olunana kadar kalkmayayım

Namusu ekber olan şu anlımı sadece senin için boynu bükük ve eğik, içten içe yakaran hamim bir kul olayım

Günaha dalmış bu ellerim, harama fütursuzca bakan bu gözlerim ve tüm azalarım sadece senin zikrinle hayat bulsun

’’

Bunca işlenen suç ve günaha karşı birazda olsa ağlama, yakarma duygusu kalbime ilham eyle ilahi! Zira dilim lal, kalbim bihaber, üşüyen bedenim viraneihal oldu

Üşüyen şu garip kalbime konar mısın? ey rahmet

ALINTI

08-23-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Üşüyen Kalbime Konar Mısın? Ey Rahmet Rüzgarın toprak üzerindeki esintisi, yaprağın damarları, yakamozun ışıltısı, meyvenin çekirdeği tozlu düşüncelerimi aydınlatıyor İçimdeki Ummansız dalgalar biranda durgun suya bırakıyor Fecri sadıkla birlikte sadık olanlar kıyama kalkıp, Rabbine secdeye varıyor Kun ve yekün anlamını doğuruyor ruhumun derinliklerinde Sadece içten, riyasız safi duygularla ‘’emret emrindeyim Sen nasıl istersen öyle olayım Yeter ki üşüyen kalbimi ısıtacak yusufcuk kuşu, bedenimi saracak Tuğba dalları ol ey rahmet! Terennümleri zikri MUHAMMEDiye’ye dönüşüyor Pencereme koyduğum menekşe, kumrunun çıkardığı ses, annemin okuduğu Rabbimin kelamı, kalbimin ılık yeli, bir rahmet umanına yerini bırakıyor Seherde ağlayan veli kulların iniltisi, afvu mağfiret dileyen günahkâr gözler ve ellerin emanetçisi, zikre dalmış zakirin aşkı, üşüyen kalbimde bir kum fırtınası oluşturuyor’’ Ey Rahmetin efendisi! Sağanak sağanak yağdır rahmetini Yağdır ki mağfiret olunana kadar kalkmayayım Namusu ekber olan şu anlımı sadece senin için boynu bükük ve eğik, içten içe yakaran hamim bir kul olayım Günaha dalmış bu ellerim, harama fütursuzca bakan bu gözlerim ve tüm azalarım sadece senin zikrinle hayat bulsun’’ Bunca işlenen suç ve günaha karşı birazda olsa ağlama, yakarma duygusu kalbime ilham eyle ilahi! Zira dilim lal, kalbim bihaber, üşüyen bedenim viraneihal oldu Üşüyen şu garip kalbime konar mısın? ey rahmet ALINTI