Efendimiz (S.A.V)'E Niyâz

Rabbim, bir insan koy kalbime…
Ama o insan senin de sevdiğin olsun…
Ve bana öyle bir insan sevdir ki,
O insanin kalbi Seninle sevişen bir mabet olsun
Beni öyle bir insanla buluştur ki,
Benden önce onunla buluşmuş olan, sen olasın!
Onunla el ele tutuştuğumuzda…
İkimizin üzerinde,” Senin” elin olsun!
Bana öyle gözler göster ki,
Ben o gözlerden sana bakayım…
Bana öyle bir sevgili ver ki,
O gözler cennete açılan iki pencere olsun!
Onunla öyle bir yolda yürüyelim ki,
Kılavuzumuz sen olasın ey Rabbim!
Öyle bir sevgili ver ki bana,
Ona sarıldığımda kâinat bize baksın! Birbirine sarılsın…
Sevgimiz kurtla kuzuları barıştırsın…
Bize bakıp şeytan Âdem’e secde etsin!
Günah sevap uğruna kendini feda etsin…
Ölüler birer birer uyansın sevgimizle…
Bize öyle bir sevgili ver ki Rabbim!
Sevgimizde Muhammed sevilsin…
Öyle sevelim ki birbirimizi…
Hz Hatice göklerden bize seslensin! Ve desin ki;
"Bak ya Muhammed bak su sevgililere,
“Onlar bizde Bizde onlardayız
Bak Aşkımız bir kez daha yaşanıyor yeryüzünde…
Allah Aşkımızı öyle çok seviyor ki binlerce insana yaşatıyor…”