Yerde Çamur Gökte Yıldızlar....

yosun_26 · 04-04-2007

İkinci Dünya Savaşı sırasında kocam , Kaliforniya'daki Mojave çölüne yakın
bir askerî üste görev almıştı

Ona yakın olmak için ben de bu beldeye
taşındım

Fakat bu yerden nefret ediyordum

Hayatımda bu kadar mutsuz
olduğumu hiç hatırlamıyordum

Derken, kocamın Mojave çölünde manevraya çıkmasıyla küçük bir evde tek
başıma kaldım

Sıcak tahammül edilemez bir dereceydi; nadir kaktüslerin
gölgesinde, sıcaklık 52 dereceye kadar yükseliyordu

Etrafımda Meksikalılar ile Kızılderililerden başka kimse yoktu

Onlar da
İngilizce bilmiyorlardı

Mütemadiyen rüzgâr esiyor; yediğim yemekler,
soluduğum hava kumla doluyordu

O kadar mutsuzdum ki, dayanamayıp annemlere bir mektup yazdım ve baba evine
döneceğimi haber verdim

Bu hayata bir dakika daha tahammül edemeyeceğimi,
hapishanelerdeki hayatın bile bundan bin kat iyi olduğunu söyledim

Babam mektubuma iki satırla, evet, sadece iki satırla cevap Verdi

Öyle iki
satır ki, onları ömrüm oldukça unutamayacağım

İşte hayatımı değiştiren iki
satır:
İki Adam hapishane parmaklarından dışarı bakıyorlardı

Biri yerdeki
çamurları, öteki gökteki yıldızları görüyordu

O iki satırı defalarca okudum

Kendi kendimden utanıyordum

Babamın bu kısa
AMA çok net uyarısı karşısında, benim durumumda neyin iyi olduğunu
keşfetmeye karar verdim: Benim de yıldızlara bakmaya alışmam gerekiyordu

İlk işim, yerli Kızılderililerle ahbaplık kurmaya çalışmam oldu

Onlar da bu
çabamı boşa çıkarmadılar

Bilakis, yaptıkları dokumalar ve çanak çömleklerle
ilgilenmem üzerine bana turistlere satmaya yanaşmadıkları en güzel
parçalarını hediye ettiler

Sonra, kaktüslerin ve diğer çöl bitkilerinin ayrı ayrı türlerini inceledim

Bozkır hayvanlarını öğrendim, çölde güneşin batışını seyrettim ve çöl
kumlarının okyanusun dibi gibi olduğu milyonlarca yıl öncesinden arta kalmış
deniz kabuklarını aradım

Bendeki bu büyük değişiklik neden ileri gelmişti? Mojave çölünden mi ?
Hayır, çöl daha önce ne idiyse, gene oydu

Kızılderililer de
değişmemişlerdi

Değişen, bendim

Daha doğrusu, bakışımı değiştirmiştim

Böyle yaparken de, üzücü bir tecrübeyi hayatımın en heyecanlı bir macerası
haline getirmiştim

Bu heyecanın tesiriyle oturup bir de roman yazdım

Kendim için kendi ellerimle kurduğum hapishanenin dışarısına bakmış ve en
sonunda yıldızları keşfetmiştim

Thelma THOMPSON

04-04-2007	#1
yosun_26	Yerde Çamur Gökte Yıldızlar.... İkinci Dünya Savaşı sırasında kocam , Kaliforniya'daki Mojave çölüne yakın bir askerî üste görev almıştı Ona yakın olmak için ben de bu beldeye taşındım Fakat bu yerden nefret ediyordum Hayatımda bu kadar mutsuz olduğumu hiç hatırlamıyordum Derken, kocamın Mojave çölünde manevraya çıkmasıyla küçük bir evde tek başıma kaldım Sıcak tahammül edilemez bir dereceydi; nadir kaktüslerin gölgesinde, sıcaklık 52 dereceye kadar yükseliyordu Etrafımda Meksikalılar ile Kızılderililerden başka kimse yoktu Onlar da İngilizce bilmiyorlardı Mütemadiyen rüzgâr esiyor; yediğim yemekler, soluduğum hava kumla doluyordu O kadar mutsuzdum ki, dayanamayıp annemlere bir mektup yazdım ve baba evine döneceğimi haber verdim Bu hayata bir dakika daha tahammül edemeyeceğimi, hapishanelerdeki hayatın bile bundan bin kat iyi olduğunu söyledim Babam mektubuma iki satırla, evet, sadece iki satırla cevap Verdi Öyle iki satır ki, onları ömrüm oldukça unutamayacağım İşte hayatımı değiştiren iki satır: İki Adam hapishane parmaklarından dışarı bakıyorlardı Biri yerdeki çamurları, öteki gökteki yıldızları görüyordu O iki satırı defalarca okudum Kendi kendimden utanıyordum Babamın bu kısa AMA çok net uyarısı karşısında, benim durumumda neyin iyi olduğunu keşfetmeye karar verdim: Benim de yıldızlara bakmaya alışmam gerekiyordu İlk işim, yerli Kızılderililerle ahbaplık kurmaya çalışmam oldu Onlar da bu çabamı boşa çıkarmadılar Bilakis, yaptıkları dokumalar ve çanak çömleklerle ilgilenmem üzerine bana turistlere satmaya yanaşmadıkları en güzel parçalarını hediye ettiler Sonra, kaktüslerin ve diğer çöl bitkilerinin ayrı ayrı türlerini inceledim Bozkır hayvanlarını öğrendim, çölde güneşin batışını seyrettim ve çöl kumlarının okyanusun dibi gibi olduğu milyonlarca yıl öncesinden arta kalmış deniz kabuklarını aradım Bendeki bu büyük değişiklik neden ileri gelmişti? Mojave çölünden mi ? Hayır, çöl daha önce ne idiyse, gene oydu Kızılderililer de değişmemişlerdi Değişen, bendim Daha doğrusu, bakışımı değiştirmiştim Böyle yaparken de, üzücü bir tecrübeyi hayatımın en heyecanlı bir macerası haline getirmiştim Bu heyecanın tesiriyle oturup bir de roman yazdım Kendim için kendi ellerimle kurduğum hapishanenin dışarısına bakmış ve en sonunda yıldızları keşfetmiştim Thelma THOMPSON