Hüseyin Avni Cinozoğlu

Hüseyin Avni Cinozoğlu ( 1955, 1955

Karabük) Türk şair Hüseyin Avni Cinozoğlu ilk ve ortaöğrenimini Karabük adını, üzerinde yaşadığı coğrafi ortamdan almıştır "Kara" ve "Bük" sözcükleri, kara çalılık yer anlamında, Karabük adının oluşumuna kaynaklık yapmıştır Bu topluluklarda yaşayan Türkmen toplulukları, Karabük cemaati adını bu biçimde almışlardır Türkiye'de 14 yer ve mevki adının bugün Karabük şeklinde geçmesi, cemaatlerin bu topraklardan diğer yerlere göç ettiği görüşünü kuvvetlendirmektedir

Safranbolu`da tamamlamıştır ve Safranbolu, Karabük ilinin en büyük ve gelişmiş ilçesidir Klasik Osmanlı kent mimarisini yansıtan tarihi evleri ile ünlü olan şehir bu özelliği sayesinde 17 Aralık 1994 tarihinden beri Dünya Miras Listesi'nde yer almakta ve turistik ilgi çekmektedir[3] İsmini, bölgede yetişen ve nadir bir bitki olan safrandan alır

1977`de

İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi`ni bitirmiştir

Şiirleri Varlık, Türk Dili, Sanat Olayı, Gösteri, Yaşasın Edebiyat, Hakimiyet Sanat, Şiir Ülkesi, Yeni Biçem, Çağdaş Türk Dili, Sombahar, Pota, Ekin, Poetik`us, Yazko Edebiyat, Oluşum, Yarın ve Pencere dergilerinde yayımlandi

Şiirlerinde tutkun olduğu bir kent olarak İstanbul gözükse de, o Safranbolu`da yalnız bir deniz feneri gibi yaşamayı sevdi Bu seçimi, şiirlerine de yansıdı

EserleriHer Şafakta Büyüdüler (1977) Güller Öksüz Kalabilir (1979) Masallar Sebiller Güvercinler (1980) Kerem Denizi Zuhal Yıldızı (1981) Hamel Burcuna Akan Nehir (1982) Murat Dağı`nın Askerleri (1984) Göçebe Bir Çocuğun Düşler Defteri (1985) Safranbolu`da Tek Deniz Feneri (1991) İstanbul`da Son Sedefkâr (1993) İstanbul Unutkan Yosma (1994) Doruktaki Süreya Yıldızı (1994) Albatroslar Yüksekten Uçar (1995) Serçe Umudu (1996) Kalbimi Çalan Şehir (1998) Gölgesiz Kandil (2001)

türk-şair-taslak


Bu makale, online kullanıcı topluluğu tarafından oluşturulan ve düzenlenen özgür ansiklopedi projesi Wikipedia'nın Türkçe versiyonu Vikipedi'deki Hüseyin Avni Cinozoğlu maddesinden kopyalanmıştır Bu makale, GNU Özgür Belgeleme Lisansı ilkeleri kapsamında özgürce kullanılabilir