| 
Prof. Dr. Sinsi
 | 
				  Kim Phuc 
 
            Kim Phuc,  1963 yılında,
 
 Saygon'un kuzeyinde bir köyde doğan Vietnam vatandaşı
  Ho Şi Min Kenti 
 1972'de çekilen ve dünyanın ilgisini
 
 Vietnam Savaşı'na çeviren ünlü fotoğraftaki kızdır
   
 
 Ad Vietnamca 'Altın Mutluluk' anlamına gelir
  Savaşa rağmen mutlu bir çocukluğu olmuştur  Köyü Amerikan savaş uçaklarının attığı 
 napalmle bombalanana kadar
  Çocuklarla birlikte kaçarken iki kardeşi yanarak ölmüştür  Hayatta kalmayı başaran Kim, savaşın sembolü olmuştur  HayatıKim, köyü bombalandıktan sonra 14 ay hastanede kaldı  Vücudunun yarısından fazlasında üçüncü derecede yanık vardı ve doktorlar yaşayacağını sanmıyordu  Dayanılmaz acılar çekiyordu  Çenesi ile göğsü birbirine kaynamıştı ve sol eli kemiğe kadar yanmıştı  Annesi başucundaydı,  San Francisco'dan Dr  Mark Gorney küçük kızı kurtarmaya çalışıyordu  Kim, doktor olmaya karar verdi  İki yıl sonra köyüne döndü   
 
 Tıp eğitimi görürken  1982 yılında 'fotoğraftaki kızı' bulmak isteyen Hollandalı bir gazetecinin isteği üzerine Vietnam yetkilileri Kim'i buldu
  Kim, gazetecilerin ilgi odağı oldu ve kısa zamanda bundan bunaldı  Bu gelişmeler üzerine Vietnam hükümetinin isteğiyle tıp öğrenimini yarıda bıraktı  'Savaşın simgesi' olarak hükümetin daha fazla işine yarayacaktı  Nihayet  1986'da, Vietnam yetkililerinin gözetimi altında,  Küba'da eğitimini sürdürmesine izin verildi  Ancak sağlık sorunları nedeniyle eğitimi tamamlayamadı  Küba'daki eğitimi sırasında tanıştığı Bui Huy Toan ile  1992'de evlendi   
 2003 yılında  Newfoundland,  Gander'de , havaalanında yakıt almakta olan  Moskova -  Küba seferini yapan uçaktan inerek kocasıyla birlikte  Kanada'ya sığınmak istediğini söyledi
   
 
 Günümüzde Kanada'da yaşayan Kim, özellikle savaş kurbanlarına hoşgörü, barış mesajları iletme misyonunu üstlenmiştir
  1994'ten bu yana  UNESCO İyi Niyet elçisidir   
 1977'de  Chicago'da, daha sonra  Kanada'da kurulan Kim Phuc'un adını taşıyan Kim Vakfı  çocuk savaş kurbanlarını iyileştirmek için hizmet vermektedir
   
 
 Fotoğraf; Çıplak Kız
 
 
 Sağ kalan çocuklar, elbiseleri, saçları, vücutları yanık içinde, çığlıklar atarak kaçışırken, foto-muhabiri  Nick Ut kendisine  Pulitzer Ödülünü getirecek olan bu kareyi çekti
   
 Vietnam'da 3 defa yaralanan fotoğrafçı Ut, daha sonra  Tokyo,  Güney Kore ve  Hanoi'de  Associated Press (AP) için çalışmaya devam etmiştir
  Halen AP'nin Los Angeles bürsosunda çalışmaktadır ve artık Kanada'da yaşayan Kim ile bağlantısını hiç kesmemiştir   
 
 Fotoğrafçı Nick Ut
 150pxFotoğrafçı Nick Ut
 
 
 ''Kim çok kötü görünüyordu, öleceğini düşündüm
   
 
 O gün, pekçok fotoğraf çekmiştim ve kasabadan ayrılmak üzereydim
  Tam o sırada iki uçak gördüm  Her iki uçak da dörder tane napalm bombası attı   
 
 Beş dakika sonra yardım çığlıkları atan insanlar koşmaya, kaçmaya başladılar
   
 
 Kim beni gördüğü anda,  Vietnamca, ''bana su verin
  Yanıyorum, kavruluyorum'' diye bağırmaya başladı   
 
 Ona biraz su verdim ve yardım edeceğimi söyledim
  Onu arabama alıp yaklaşık 15 kilometre ötedeki hastaneye götürdüm   
 
 Hastane ölen ya da ölmek üzere olan Vietnamlılar'la, askerlerle doluydu
  Kimse çocuklarla ilgilenmiyordu   
 
 Gazeteci olduğumu söyledim
  Kim'in ölmesini istemediğimi haykırdım   
 
 Yardım ettiler
    '' 
 
 ==Veteran's Day - Gaziler Günü'nde yaptığı konuşma
 
 
 Vietnam savaşından kurtulan askerlerin katıldığı anma töreninde Kim Phuc'un yaptığı konuşmanın çevirisi
     
 11 Kasım  1996  Washington DC
 
 
 Bugün burada sizlerle olmaktan çok mutluyum
  Bana bu özel günde (Veterans Day ? yani Vietnamda kurtulan askerlerin buluşma gününde) sizinle birlikte olma ve konuşma fırsatı verdiğiniz için teşekkür ederim   
 
 Bildiğiniz gibi ben Napalm Ateşi'nden kaçan küçük kızım
  Şimdi savaştan konuşacak değilim çünkü tarihi değiştiremem   
 
 Sizden sadece savaşın trajedisini hatırlamanızı ve bu sayede dünya üzerindeki kavgaları ve insanların birbirini öldürmelerini durdurmak için bir şeyler yapmanızı istiyorum
   
 
 Maddi ve manevi olarak bir çok acı yaşadim
  Bazı zamanlar yaşayamayacağımı düşündüm fakat Tanrı beni kurtardı, bana inanma gücü ve umut verdi   
 
 Eğer bombaları atan pilotla yüz yüze konuşabilseydim, ona geçmişi değiştiremeyeceğimizi, fakat barışı yaymak için şimdi ve ileride iyi şeyler yapmamız gerektiğini söylerdim
   
 
 Yanıklarım yüzünden ne evlenebileceğimi ne de çocuk sahibi olabileceğimi düşünmüyordum ama şimdi harika bir eşim, çok tatlı bir oğlum, ve mutlu bir ailem var
   
 
 Sevgili arkadaşlar, inaniyorum ki birgün insanlar gerçek barış içinde yaşayacaklar, kavgalar ve düşmanlıklar olmayacak
  Bütün milletlere barış ve mutluluk sağlamak için hep birlikte çalişmalıyız   
 
 Bu önemli günün bir parçası olmamı sağladıgınız için sizlere çok teşekkürler
   
 
 
 ==Pilot John Plummer==
 
 
 Salondan sessizce ayrılıyordu ki, eline bir kağıt sıkıştırdılar, göndereni işaret ettiler
  Kim önce dönüp adama baktı  Orada öylece durmuş, eli ayağı titreyerek Kim'e bakıyordu   
 
 Sonra elindeki notu okudu Kim:
 
 Kim, o adam benim!
 
 8 Haziran  1972 günü Vietnam'daki o mabede napalm atan uçağın pilotuydu  John Plummer
  Savaştan sonra yıllarca kendine gelememiş, ne yapacağını bilememiş, din adamı olmuş, 'o küçük kızın' resmini gazeteden kesip her an cüzdanında taşımıştı   
 
 Kim bir an adama baktı, sonra kollarını açarak ona doğru koştu
   
 
 Bu hikaye basında ve internette yayıldıktan sonra John Plummer pek çok kişi tarafından hikayeyi uydurmakla, fazla süslemekle veya bu hikayeden bir çıkar elde etmeye çalışmakla suçlanmıştır
   
 
 ==Kaynaklar==
 
 [http://www
  aktifhaber  comtr  Aktifhaber] [http://www
  radikal  com  tr Radikal Gazetesi] [http://www
  bbc  co  uk BBC] [http://www
  kimfoundation  com/ Kim Vakfı'nın sitesi] 
 
 Bu makale, online kullanıcı topluluğu tarafından oluşturulan ve düzenlenen özgür ansiklopedi projesi Wikipedia'nın Türkçe versiyonu Vikipedi'deki Kim Phuc maddesinden kopyalanmıştır
  Bu makale, GNU Özgür Belgeleme Lisansı ilkeleri kapsamında özgürce kullanılabilir  
 |