Epigraf

Bir kitabın, kitaptaki bölümlerden birinin veya bir eserin başına, öne sürülen düşünceleri özetlemek amacıyla konulan cümle


Eskiçağda ve XVII yüzyılın sonuna kadar kitaplarda epigraflara rastlanmaz XVIIIyy yazarları ise, muhtemelen vaizleri taklit ederek, epigraf kullanmağa başladılar, özellikle Latince olan bu epigrafların en ünlüleri şunlardır: Montesquieu'nün Kanunların Ruhu'ndaki epigrafi (Prolem Sine Matre Cretam [Annesiz Çocuk]), J-J Rousseau'nun İtiraflar'ındaki epigrafi (İntus et in Cute [içten ve Yüreğe Kadar])


Edebiyatta romantizm akımıyla epigraf kullanmak büyük ölçüde yaygınlaştı Bunun en belirli örneği sir Walter Scott'tur Scott, romanlarının hepsinde, her bölümün başına bir epigraf koymuştur