Eski Türkçe Özellikler

Özellikler
Eski Türkçe devrindeki Türkçenin bugüne göre birçok farklı yanı vardır Bunlardan bir kısmı şunlardır:

"edgü" >> "iyi": Söz içinde bulunan /d/ sesi zamanla /y/ sesine dönüşmüştür (Örnek: eder > eder > eyer; kadgu > kadgu > kaygu > kaygı)
"beg" > "beğ" > "bey": Sözlerin sonunda bulunan /g/ sesleri bugün çoklukla /y/ sesine dönüşmüştür
"tag" > "dağ": Söz başındaki /t/ sesleri Oğuz grubunda ötümlüleşip /d/ sesine dönüşmüştür

Şu anki bilgilerle Türkçenin en eski yazılı metni Orhun Yazıtları olarak kabul edilmektedir Orhun Yazıtları, Eski Türkçe devrine aittir; bu devirde yapılmışlardır
Çünkü Hunlar döneminde de bir "Hun dili" vardı Göktürk kitabe dilinin bu dilin değişmiş olması muhtemeldir Ayrıca Altın Elbiseli Adam'ın mezarı diye anılan MÖ 5 veya 6 yüzyıllara ait bir mezarda altından eşyaların içinde bulunan 26 harflik bir yazı bulunmuştur Bu yazı da Göktürk alfabesine çok benzer bir alfabeyle yazılmıştır ve Türkçe'nin daha da eskilere dayandığının bir kanıtı niteliğindedir

Kaynak : Wikipedia