Güzelleme

Türk Halk Edebiyatı nazım türlerindendir Bir kimseyi, bir güzeli, bir yeri, herhangi bir tabiat manzarasını övmek maksadıyla söylenen şiirlere denir Güzellemelerde esas unsur güzelliktir Anlatılan ister bir sevgili, ister herhangi bir insan veya tabiat manzarası olsun, şairin gayesi gördüğü güzelliği dile getirmektir


Güzellemeler nazım şekli bakımından koşmaya veya destana benzer Onbirli hece vezni ile söylenirler Güzellemelerin ilk dörtlüğünün birinci ve üçüncü mısraları ile ikinci ve dördüncü mısraları kendi aralarında kafiyelidir Bazan ilk dörtlüğün birinci ve üçüncü mısraları kafiyesiz olabilir, ancak ikinci ve dördüncü mısraları mutlaka kafiyelidir


İlk dörtlüğünün birinci ikinci ve üçüncü mısraları birbiriyle kafiyeli güzellemeler de vardır Birinci dörtlükten sonra gelen dörtlüklerin hepsinin ilk üç mısrası birbiriyle kafiyeli, dördüncü mısrası ise birinci dörtlüğün son mısrası ile kafiyelidir Bu izahımıza göre Güzellemelerin kafiye şeması şöyle çıkarılabilir:


abab / cccb / dddb / eeeb

veya abcb / cccb / dddb / eeeb

veya aaab / cccb / dddb / eeeb