Postmodern Roman Genel Özellikleri

**Prof. Dr. Sinsi** · 08-20-2012

Genel Özellikleri
Postmodern roman denilince ilk akla gelen dil oyunları düşüncesidir

Dilin gerçekliği temsil eden değil kuran bir yapı olduğu önermesinden hareket ederler

Postmodern romancılar, bu anlamda postmodern teorinin temsili sorunsallaştırma girişimini üstlenirler, ve gerçekligi temsil etmekten ziyade anlam çoğulluğunu hedeflerler

Çünkü dil, postmodern anlayışa göre bir gerçekliği temsil etmez, belirli bir anlamda aksine gerçekliği kurar

Postmodern roman, tam da dile dair bu bilgi ile üretilen anlatıları işaret eder

Çoğu postmodern romancıda, hem anlatıcının (yazar'ın) hem anlatının sürekli devrede olması, metin içinde birçok anlatıcı sese imkan verilmesi, anlatı içinde anlatıların içiçe gecmesi ya da anlatı içinde başka bir anlatının/ya da anlatıların izinin sürülmesi türünde ögeler görülür

Bu romanlarda yazar'ın geleneksel statüsünü kaybettiği ya da en azından bu statüsünün sorunsallaştırıldığı görülür

Temsilin yani sıra yazarın konumu da sorunsallaştırılır

Bu noktada, "anlamı üreten okurdur" düsüncesi belirginlik kazanır

Bu önerme tamamen ona ait olmasa bile büyük ölcüde postmodern roman anlayışının düsturlarından biridir

Öte yandan, romanlar, kendilerinden önceki anlatıların seslerini yankılarlar

Bu anlamda, postmodern roman, edebi anlatıların ya da daha doğrusu tüm edebiyat geleneğinin bir parodisi olarak belirir

Kristeva'nin değişiyle bu durum, edebi metnin, metinlerarası bir göndermeler mozaği içinde oluştuğu anlamına gelir

Bu nedenledir ki, postmodern roman, tek doğrultulu, kapalı, kapanabılır tek bir anlam katmanına sahip anlatı türlerinden farklılaşmanın bir ürünüdür

Postmodern roman, klasik romandaki gibi olay örgüsü üzerine kurulu bir anlatı değildir

Olay örgüsünden daha çok olay'ın ya da olayların ön plana çıkması sözkonusudur

Postmodern roman modernist romandaki gibi zor da olsa ulaşılabilir olan anlam bütünlüklerine sahip bir anlatı değildir

Postyapısalcı felsefenin dil dolayımında ulaştığı kuramsal sonuçlar, postmodern romanın perspektifini doğrudan belirlemektedir

Buna göre, metin, anlamın tamamlanıp bitirildiği ve tüketildiği bir yer değil, aksine hiçbir zaman tamama erişilemeyen, her okumada yeniden değerlendirilmeye açık bir uğraktır; cünkü ardında ya da daha doğrusu yapısında asla bir yere indirgenemeyecek olan uçsuz bucaksız bir işaretler sistemi olan dil vardır

Jale Parla, postmodern romanda okur-yazar-metin iliskisini su sekilde belirtmektedir: "hiç bir metin tamamlanmış bir bütün değildir

Bu da okur ve yazarı yeni bir konumda düşünmemizi gerektirir

Okur ve yazar dil denizinde sözcüklerin anlamlarının dalgalar gibi birbirini izlediği bir devinim içinde yüzerken, metinler, benlikler, kimlikler ve yorumlar da yeni göstergelere dönüşürler

bu epistemolojiye göre, belirleyebileceğimiz yazar, okur, metin yoktur; yalnızca o metin aracılığıyla oluşan söylemler vardır" (Don Kişot'tan Günümüze Roman, s

180)

Kaynak : Wikipedia

08-20-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Postmodern Roman Genel Özellikleri Genel Özellikleri Postmodern roman denilince ilk akla gelen dil oyunları düşüncesidirDilin gerçekliği temsil eden değil kuran bir yapı olduğu önermesinden hareket ederlerPostmodern romancılar, bu anlamda postmodern teorinin temsili sorunsallaştırma girişimini üstlenirler, ve gerçekligi temsil etmekten ziyade anlam çoğulluğunu hedeflerlerÇünkü dil, postmodern anlayışa göre bir gerçekliği temsil etmez, belirli bir anlamda aksine gerçekliği kurar Postmodern roman, tam da dile dair bu bilgi ile üretilen anlatıları işaret eder Çoğu postmodern romancıda, hem anlatıcının (yazar'ın) hem anlatının sürekli devrede olması, metin içinde birçok anlatıcı sese imkan verilmesi, anlatı içinde anlatıların içiçe gecmesi ya da anlatı içinde başka bir anlatının/ya da anlatıların izinin sürülmesi türünde ögeler görülür Bu romanlarda yazar'ın geleneksel statüsünü kaybettiği ya da en azından bu statüsünün sorunsallaştırıldığı görülürTemsilin yani sıra yazarın konumu da sorunsallaştırılır Bu noktada, "anlamı üreten okurdur" düsüncesi belirginlik kazanırBu önerme tamamen ona ait olmasa bile büyük ölcüde postmodern roman anlayışının düsturlarından biridir Öte yandan, romanlar, kendilerinden önceki anlatıların seslerini yankılarlarBu anlamda, postmodern roman, edebi anlatıların ya da daha doğrusu tüm edebiyat geleneğinin bir parodisi olarak belirirKristeva'nin değişiyle bu durum, edebi metnin, metinlerarası bir göndermeler mozaği içinde oluştuğu anlamına gelirBu nedenledir ki, postmodern roman, tek doğrultulu, kapalı, kapanabılır tek bir anlam katmanına sahip anlatı türlerinden farklılaşmanın bir ürünüdür Postmodern roman, klasik romandaki gibi olay örgüsü üzerine kurulu bir anlatı değildirOlay örgüsünden daha çok olay'ın ya da olayların ön plana çıkması sözkonusudurPostmodern roman modernist romandaki gibi zor da olsa ulaşılabilir olan anlam bütünlüklerine sahip bir anlatı değildir Postyapısalcı felsefenin dil dolayımında ulaştığı kuramsal sonuçlar, postmodern romanın perspektifini doğrudan belirlemektedirBuna göre, metin, anlamın tamamlanıp bitirildiği ve tüketildiği bir yer değil, aksine hiçbir zaman tamama erişilemeyen, her okumada yeniden değerlendirilmeye açık bir uğraktır; cünkü ardında ya da daha doğrusu yapısında asla bir yere indirgenemeyecek olan uçsuz bucaksız bir işaretler sistemi olan dil vardır Jale Parla, postmodern romanda okur-yazar-metin iliskisini su sekilde belirtmektedir: "hiç bir metin tamamlanmış bir bütün değildirBu da okur ve yazarı yeni bir konumda düşünmemizi gerektirir Okur ve yazar dil denizinde sözcüklerin anlamlarının dalgalar gibi birbirini izlediği bir devinim içinde yüzerken, metinler, benlikler, kimlikler ve yorumlar da yeni göstergelere dönüşürlerbu epistemolojiye göre, belirleyebileceğimiz yazar, okur, metin yoktur; yalnızca o metin aracılığıyla oluşan söylemler vardır" (Don Kişot'tan Günümüze Roman, s180) Kaynak : Wikipedia