Grup 47 Bir Kurum Olarak Grup 47

**Prof. Dr. Sinsi** · 08-20-2012

Bir kurum olarak Grup 47
Grup, 1950'li yılların başından beri daha fazla ilgi odağı olmuştur

Başlarda katılımcılar, düzenlenen toplantılar hakkında röportaj vermişlerdir

1956'dan sonra ise sadece yıllık, ilkbaharda düzenlenen toplantılar hakkında, resmi sonuçlar değerlendirilmiş ve medyaya sunulmuştur

Grup 47'nin en büyük başarısı, "Grup 47 Edebiyat Ödülü"ne layık görülen Günter Grass olmuştur

Grass 1958 yılında daha yayımlanmamış romanı "Teneke Trampet"in ilk bölümüyle bu ödülü almıştır

Bu ödül ile, daha o zamana kadar tanınmamış olan Grass'ın ani bir şekilde ünlenmesini sağlamıştır

Grup 47 Edebiyat Ödülü'nün verilmesine 3 yıl ara verilmiştir

Grass, kamuoyunun algısında grup yoluyla belirgin hale gelmesinden sonra belirginleşen edebiyat başarısı tekrar gruba yönelik bir etki yaratmıştır; nitekim bu anlamda, Grup 47'nin edebiyat sahnesinde önemi derinleşmeye başlamıştır

Ardından, yazarlar, eleştirmenler ve yayımcılar gruptan davet edilmekte ısrar etmişlerdir

Grup düzenleme süreciyle daha profesyonel bir hal almıştır ve önceki toplantılardaki dostça hava yok olmuştur

Richter katılımcıları 3 gruba ayırmıştır: bazı genç yazarlar, "her şeyi daha iyi bilen" pür eleştirmenler ve sadece üye olan büyük bir grup

Grubun eski üyeleri artık gitgide toplantılara katılmamaya başlamışlardır

Heinrich Böll grupla ilgili düşüncelerini şöyle bildirmiştir: "150 yazarın, eleştirmenin, yayımcının, sinemacının, televizyoncunun ve daha fazlasının katıldığı toplantılar, bana öylesine ıstırap veriyor ki, isteksizce gidiyorum

Grup 47 kurum olma tehlikesiyle karşı karşıyadır

" Alfred Andersch de şu şekilde eleştiride bulunmuştur: "Grup edebi pazara dönüşecek

" Grup 47 Edebiyat Ödülü'nün verilmesi sırasında müsvetteler teslim edilir, yazarlar grup önündeki okumalarına özenli bir şekilde hazırlanırdı

Okumanın başarılı olup olmadığına bakarak, artık orada bulunan yayınevi temsilcileri yazarın edebi kariyeri hakkında karar verirdi

Metinler hakkındaki eleştiriyi artık gruptaki diğer yazarlar değil, ayrıcalıklı olarak toplantıların yapıldığı salonların ön sıralarında oturan meslek eleştirmenleri gerçekleştiriyordu; bu eleştirmenler örneğin: Walter Höllerer, Joachim Kaiser, Walter Jens, Walter Mannzen, Marcel Reich-Ranicki und Hans Mayer gibi isimlerdi

1961 yılında Grup 47'nin daha devam edip etmeceği tartışmaları olmuştur

Eleştirilere dönük eleştiri özellikle de değerlendirmelerinden çok çekinilen Reich-Ranicki'nin şahsında alevleniyordu

Bu konuda farklı görüşler olmuştur

Grubun eski üyeleri gruptan tahliyesini istemiştir

Richter ise gecikmeli olarak, bu yönde hareket etmeyeceğini bildirmiştir

Kaynak : Wikipedia

08-20-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Grup 47 Bir Kurum Olarak Grup 47 Bir kurum olarak Grup 47 Grup, 1950'li yılların başından beri daha fazla ilgi odağı olmuştur Başlarda katılımcılar, düzenlenen toplantılar hakkında röportaj vermişlerdir 1956'dan sonra ise sadece yıllık, ilkbaharda düzenlenen toplantılar hakkında, resmi sonuçlar değerlendirilmiş ve medyaya sunulmuştur Grup 47'nin en büyük başarısı, "Grup 47 Edebiyat Ödülü"ne layık görülen Günter Grass olmuştur Grass 1958 yılında daha yayımlanmamış romanı "Teneke Trampet"in ilk bölümüyle bu ödülü almıştır Bu ödül ile, daha o zamana kadar tanınmamış olan Grass'ın ani bir şekilde ünlenmesini sağlamıştır Grup 47 Edebiyat Ödülü'nün verilmesine 3 yıl ara verilmiştir Grass, kamuoyunun algısında grup yoluyla belirgin hale gelmesinden sonra belirginleşen edebiyat başarısı tekrar gruba yönelik bir etki yaratmıştır; nitekim bu anlamda, Grup 47'nin edebiyat sahnesinde önemi derinleşmeye başlamıştır Ardından, yazarlar, eleştirmenler ve yayımcılar gruptan davet edilmekte ısrar etmişlerdir Grup düzenleme süreciyle daha profesyonel bir hal almıştır ve önceki toplantılardaki dostça hava yok olmuştur Richter katılımcıları 3 gruba ayırmıştır: bazı genç yazarlar, "her şeyi daha iyi bilen" pür eleştirmenler ve sadece üye olan büyük bir grup Grubun eski üyeleri artık gitgide toplantılara katılmamaya başlamışlardır Heinrich Böll grupla ilgili düşüncelerini şöyle bildirmiştir: "150 yazarın, eleştirmenin, yayımcının, sinemacının, televizyoncunun ve daha fazlasının katıldığı toplantılar, bana öylesine ıstırap veriyor ki, isteksizce gidiyorum Grup 47 kurum olma tehlikesiyle karşı karşıyadır" Alfred Andersch de şu şekilde eleştiride bulunmuştur: "Grup edebi pazara dönüşecek" Grup 47 Edebiyat Ödülü'nün verilmesi sırasında müsvetteler teslim edilir, yazarlar grup önündeki okumalarına özenli bir şekilde hazırlanırdı Okumanın başarılı olup olmadığına bakarak, artık orada bulunan yayınevi temsilcileri yazarın edebi kariyeri hakkında karar verirdi Metinler hakkındaki eleştiriyi artık gruptaki diğer yazarlar değil, ayrıcalıklı olarak toplantıların yapıldığı salonların ön sıralarında oturan meslek eleştirmenleri gerçekleştiriyordu; bu eleştirmenler örneğin: Walter Höllerer, Joachim Kaiser, Walter Jens, Walter Mannzen, Marcel Reich-Ranicki und Hans Mayer gibi isimlerdi 1961 yılında Grup 47'nin daha devam edip etmeceği tartışmaları olmuştur Eleştirilere dönük eleştiri özellikle de değerlendirmelerinden çok çekinilen Reich-Ranicki'nin şahsında alevleniyordu Bu konuda farklı görüşler olmuştur Grubun eski üyeleri gruptan tahliyesini istemiştir Richter ise gecikmeli olarak, bu yönde hareket etmeyeceğini bildirmiştir Kaynak : Wikipedia