Mu Sembolizmi

Mu’da Dinin Sembolleri ve Sembolizmin
Sonraki Durumu



Mu dininin temel öğretileri sembollerle ifade ediliyordu Semboller onlara şu üç faydayı sağlıyordu:

1 - Semboller konsantrasyon aracı oluyordu Şöyle ki: bir MU’lu Tanrı sembolüyle Tanrıyı sembol aracılığıyla düşünürken, bu düşünüşün asıl amacından başka konulara doğru uzaklaşmıyordu

2 - MU dini bu semboller vasıtasıyla “Mu dininin Kitabı” olarak derli toplu bir halde korunuyordu

3 - Bu semboller vasıtasıyla belirli hakikatlerin dogmalaştırılması önlenmekte ve böylece yeni hakikatlere ulaşılabilmekteydi

MU’nun son zamanlarında dejenerasyonun başlamasıyla dini sembollerin asıl anlamlarından uzaklaşılmaya başlandı Bu sembollerin asıl dejenere edilişi ise Mu kolonilerinde olmuştur sembollerine ve anlamlarına çeşitli eklemeler yapılarak asıl anlamlarından uzaklaşılmış hatta birçok kolonilerde semboller ilahlaştırılmış, putlaştırılmıştır Kolonilerdeki bu dejenerasyonun en büyük nedenlerinden biri, kolonilerde son zamanlarda oluşan bozuk rahip sınıfıdır(bunların Mu Bilim Rahipleriyle bir ilişkisi yoktur Kolonilerde sonradan ortaya çıkan ve öğretim görevlerini çıkarcı amaçlarına alet eden bir sapkın rahip sınıfıdır) bu rahip sınıfının en iyi örneğini Mısır’da son zamanlarda görmekteyiz Sonunsa sembollerin gerçek anlamlarından, hakikatlerinden ve faydalarından tamamen uzaklaşıldı

Mu Kozmogonik Diyagramı ve Açılımı

Churchward, Mu dininde en önemli sembolün, MU’nun Kozmogonik Diyagramı olduğunu söyler Mu dininin bu kutsak sembolünün açılımı şöyledir:

1 - Sembollerin en iyisi, en kutsalı sayılan daire Güneş’i temsil ediyordu ve “ göksel Baba”nın sembolüydü Fakat bu sembol bir ilah değildi, asla tanrının kendisi olarak kullanılmıyordu Mu dininde güneş ilahilik sembolüydü, Tanrı’nın tekniğini simgelemekteydi

2 - Muhtelif aksamıyla (Gök) hükümranlığının hudududur

3 - iki kısma ayrılmıştır bu, göğe açılmış ilk kapıdır Buradaki her kapı bir erdemin ifadesidir(sevgi, şefkat, merhamet vb)

4 - On iki erdemsizliği göstermektedir(kin, düşmanlık vb) burada her daire arası aralıklıdır ve bu daireler içteki daireleri şekilde gözüktüğü gibi içine almıştır Bundan çıkan anlam şudur: bu erdemsizliklerin bir tanesi dahi on iki erdemin hepsini birden içine alabilir Daha açık anlamıyla bir fenalık on iki iyiliği ortadan kaldırabilir

5 - Ruh’un dünyaya gelmesi (enkarnasyon yolu)

6 - Ruh’un dünyaya bir çok kere geliş ve gidişi anlamındadır yani: Ruh’un dünyaya bir kereye mahsus olmak üzere gelmediğinin ifadesidir



Şekil 1

Mu'nun kozmogonik Diyagramı

Bu diyagramın (duasının) anlamı şudur:

“ Ben iman ediyorum ki Göksel saadete kavuşmak için sekiz yol vardır Ruhum bu yolları geçerek dünya ötesi kapılara varacaktır Fakat bu kapılara varabilmek için dünya bedeninin müptela olduğu on iki iğvadan kurtulmuş olmalıdır Ve onları yenmelidir Ruhum bunları geçtikten sonra Göğün kapılarına varacaktır Fakat Göğün kapılarının da açılabilmesi için ruhumun on iki fazileti kazanmış olması gereklidir Bundan sonradır ki gerçek ve ebedi saadete erebileceğim”

Mu Kozmogonik diyagramına sonradan çeşitli eklemler yapılarak taşıdığı gerçek anlamlar değiştirilmiş çarpıtılmıştır Bunun özellikle diyagramın ortasında bulunan daire sembolünde yapıldığını bildiriyor Churchward; şöyle ki:

“ Kainat iki unsurun birleşmesiyle meydana geliyor”( o unsurlardan birisi erkek diğeri dişi),şeklinde düşünülerek Kozmogonik diyagramda Güneş: Erkek olarak kabul edilmiş ve buna dişi olarak da Ay kabul edilmiştir

Tanrı fikrindeki ikilemeyi belirtmek için Kozmogonik diyagramın Güneş sembolünü ortadan ikiye ayırmışlardır Fakat bu Tanrının tekliğinin bozulması demek değildi Böylece teşevvüş başladıktan sonra bu sembol hakkında çeşitli zamanlarda yanlış tefsirler ve boş inançlar doğmuştur Örneğin son zamanların Mısır rahip sınıfı tarafından bozularak iyilik Tanrısı ve kötülük Tanrısı şeklinde çarpıtılmıştır

Kozmogonik Diyagram’da güneş sembolünü ortadan ikiye ayırmakla Tanrının erkek ve dişi cephesi vardır diye sembolün bir tarafı erkek diğer tarafı dişi olarak kabul edilmiştir

Mu’daki diyagramda dışarıdan merkeze, “Göksel Baba”nın sembolüne doğru giderek yaklaşılma prensibi, Tanrının kendisiyle birleşmek, bütünleşmek anlamına gelen bir panteist ifade değildi, fakat bu da sonradan şu şekilde dejenere edilmiştir:

“Madem ki eninde sonunda tanrıyla bileşiliyor, şu halde; insanların kökeninin de oradan çıkmış olması gerekir”

Böylece MU’daki Tanrı kavramının aslından uzaklaşılarak Politeizm(çoktanrıcılık) ve Panteizm (kamu tanrıcılık) ortaya çıkarılmıştır


Alıntıdır