Reenkarnasyon Ve Karma

Sonsuz olan bir oyun yaratır ve kendini sonsuz parçaya bölerek oyunun içine girer Oyunun amacı 'sonluluğu' deneyimlemektir

Sonsuz herşeyi kapsadığından ve dolayısıyla bildiğinden "herşeyi bilmemenin ne demek olduğunu" bilmiyordur


Belki daha önce herşeyi bildiği oyunları oynamayı da denemiştir ama öylesi hiç zevkli olmaz, çünkü oyunun,bulmacanın ne olduğu belliyken olayları, durumları 'gerçekmiş' gibi yaşayıp tat alması imkansızdırBöylece sonsuz; sonlu olmayı seçerAma bu durum görünüşte geçicidirOyun, sonlu gözükenin kendi sonsuzluğunu keşfetmesi/farketmesi oyunudur


Sonsuz, oyuna kendisini bilerek, sonsuz olduğunu bilerek başladığında oyunun hiçbir anlamı,tadı, zevki kalmamaktadır "Sonsuz, yani 'kusursuz dengede olan' nasıl olur da dengeyi bozup ,birşey isteyip, bir oyuna ihtiyaç duyup'' bir oyun başlatabilir, ya da neden başlatır? konusunda ayrıca tartışmak gereken bazı noktalar var, şimdi ona girersem konu iyice çapraşıklaşacak onun için şu anda buna girmiyorum Esas bu nokta gerçekten de olayın en zor kısmı Bunu daha sonra ele alacağım, ama buna doyurucu bir cevap vermek çok da kolay değil, sadece birkaç düşünce ileri sürülebilir ki, zaten burada söylediklerim de sonuçta birer düşünceden fazlası değildir Sadece 'herşey'i açıklamak üzere en bütünlüklü kurguyu kurma girişimi'dir bu basitçe


Çünkü sonsuz olduğunu bilen, bu sonsuzluğun keşfi oyununu,bulmacasını başka türlü çözememektedir Kendisini bilerek başlarsa çözüm ortada olur çünkü Kendi sonsuzluğunu açıkça gören bu oyunu nasıl oynasın? Bulmacayı farklı çözme ihtimali yok, hata yapma olasılığı yok; çünkü çözüm ortada olur o zaman Bu yüzden çözümü bildiğiniz bir soruyu, bulmacayı farklı çözme şansınız,olasılığınız, hakkınız yokturBöylece, bir miktar da olsa kendisini, kendi sonsuzluğunu bilmeden bu oyuna başlaması gerektiği açıktır


Peki ne kadar bilmemelidir? Yarı yarıya mı?Kendisini ne kadar az bilerek başlarsa oyun o kadar zevkli, anlamlı olacaktırVe kendisini ne oranda çok hatırlayarak başlarsa, o oranda oyundaki sonlu görünümlerinin özgürlüklerini (aslında bulmacayı farklı değerlendirme, hata yapma özgürlüklerini) ellerinden aldığının da farkındadır


Aslında komik bir çelişki ki, oyundaki, bulmacadakilerin tek özgürlüğü aslında hata yapma, yanlış anlama özgürlükleridir Çünkü ne derece oyunu yanlış anlayarak oyuna başlarlarsa oyun o derece zevkli olmaktadır


İşte bu sebeple sonsuz oyuna hiçbir şey bilmeden, sıfırdan başlamayı seçer

Kendisini sonsuza bölüp, sonlu olarak (esasen sonlu görünümünde demek daha doğru) ve sıfır bilinçle (hiçbirşey bilmeden) oyunun içine girer Esasen bir oyun yaratmanın ve onun içine girmenin tek yolu da budur: "varlığa bürünmek yani sonluya dönüşmek" (ama dediğim gibi bu sonluluk sadece görünüştedir yani oyunda)


İşte ancak bundan sonradır ki; reenkarnasyon, varlık seviyeleri ve karma anlam taşır Yani bu kavramlar az önce anlattıklarımdan daha sonra gelen (ikincil) kavramlardırSonsuz bulmacayı ışıktan yaratmaya karar verir

Tüm madde/enerjiyi ışıktan yaratır Ve bir bütünlük olduğu için, parçaları kendisine denktir ve tüm varolanı, olmayanı hem içten hem de dıştan kuşatır durumdadır Böylece en küçük parçada da (foton), en büyük parçada da (evren-makrokozmos) bütünüyle vardır

Bu sayede oyunun bir gün (bu süreç gene de bir sonsuzluk içerir) biteceğine emindir, bu yüzden kendi görünümlerine sınırsız özgürlük vermekten kaçınmaz (ki bu aslında sınırsız hata yapma,yanlış anlama özgürlüğüdür sadece)


Oyunun yeterince detaylı, kapsamlı ve zevkli olması için bir varlık seviyeleri sistemi düzenler Aslında bu sistem ışığın 7 kısımlı doğasında vardır Yani bu 7 katlı kuantumsal yapı hem varlık/biçim/form seviyelerinde, hem bilinç seviyelerinde, hem maddenin yapısında, hem de enerjinin yapısında vardır (bilim şimdilik enerji paketlerinin kuantumsal yapısını keşfetmiş durumda)


Aslında varolmak, sonsuzdan, birlikten sapmak demektirVaroluşun tümü bir sapmadır Bu varolma sapmasını oyunu yaratmak için kullanır sonsuz Özgür irade de bir sapmadırÖzgür irade bir yanlış anlamadır Kusursuz dengede olan sapma taşımazBunların hepsi 'oyun için' düzenlenmiş ve 'sadece oyun içinde var ve anlamlı olan' şeylerdir


Sonsuz kendi iradesini sonsuz parçaya bölüp 'sonlu olarak' oyunun içine girer

Yani oyunun içindeki de gene kendisidir


Sonsuz oyundaki özgürlüğü, anlamı, tadı koruyabilmek için oyuna asla müdahale etmemesi gerektiğini bilmektedirBöylece foton, atom vs'den başlayan bir varlık dizisi içerisinde cansız, bilinçsiz dediklerimizi, bitkileri ve hayvanları deneyimler Sonra da insanları


Sonsuz, sonlu olarak hangi varlık formunun içerisine girerse o formun bilinç ve eylem imkanları ile sınırlanmaktadır Yani bitki iken bitki kadar anlayabilir, eylem de bulunabilir, hayvan iken ancak hayvan kadar (Bu formlar ve onların bilinç, eylem imkanları oyun başlamadan önce sonsuz tarafından belirlenmiştir)

Öldükten sonra da varlık bedensiz kalmaz Sadece aktif beden değişir Yani o zaman da o formun imkanları ile sınırlıdır Yani ölünce bulmacayı çözmüş olmaz Ama öteki taraftan (öldükten sonraki gittiği yerden) bakarken oyunu bilmektedir ve neden bu tarafa geldiğini de bilmektedir


Tüm bu sistemin, oyunun işlemesi için en uygun yapı olarak da reenkarnasyon sistemi uygun görülmüş Foton,atom, bitki, hayvan, insan ve ötesi için, en küçükten en büyüğe kadar tüm formları birleştiren ve hiçbirine haksızlık, dengesizlik yapmayan tek yapı bu Sonsuz kusursuz dengede olduğu için oyun da dengededir Oyunun elemanlarından biri olan bir taş'ın haksız bir belirlemeyle 'baştan' taş olarak yaratılması, sizin ise oyunun diğer bir elemanı olarak kafadan insan olarak yaratılmış olmanız; oyunu düzeltilmesi imkansız derecede dengesizleştirmiş, adaletsizleştirmiş olurdu