Anzaklar'ın Gözünden Mehmetçik

Anzaklar'ın bir taaruzu sırasında geri çekilmek zorunda kalıyolar daha hava aydınlanmamış her yer karanlık siperlerin arasında 10 metre var yok İki siperin arasında bir Anzak askeri yaralanmış inliyor hiç kimse dışarı çıkıp onu alamıyordu çünkü o an ateşkes yapılmamış anzak askeri yalvarıyor arkadaşlarına (hangi dili konuşursa konuşsun ne dediği belli) bizim bir askerimiz ise bu duruma dayanamıyor ve üniformasını çıkarıyor atletini çıkarıyor ve süngüsüne bağlıyor Süngüsünü dışarı çıkardığı gibi tüm anzak askerleri eline silahları alıp atışa hazırlanıyorlar yaklaşık bir dakika o atletten yapma beyaz bayrağı salladıktan sonra Mehmetçik hiç bir kuşku olmadan gözünde korkudan eser olmadan kalkıyor ve yaralı anzak askerinin yanına gidiyor önce biraz su veriyor sonra kucaklayıp karşı cepheye kadar götürüyor cephenin önüne yaralıyı bırakıp geri dönmek üzere bi kere askerlere bakıyor ve dönüp gidiyor Ordaki ruh halinde bir ölünün bile büyük avantaj olduğu bir zamanda Bizim askerimiz yaralı bir askeri hatta arkadaşlarının bile yardım etmediği bir askere yardım ediyor Aynı kahramanlıkla da anzak askerleri ateşkes olmamasına rağmen yapabilicek fırsatlarıda varken ateş etmiyorlar(Kim bilir belkide elleri tetiğe gidemiyodur)